www.goahits.blogspot.com

Διεθνές ποδόσφαιρο όπως δεν έχετε ξαναδιαβάσει!

16/11/22

Φαμπιάν Μπαρτέζ Ο "Θεικός Καραφλός"


Μαζί με τον Ζεπ Μάγιερ, τον Ντίνο Τζόφ και τον Ίκερ Κασίγιας, ο Φαμπιάν Μπαρτέζ είναι ο τέταρτος τερματοφύλακας που έχει κατακτήσει Ευρωπαικό Πρωτάθλημα και Παγκόσμιο Κύπελλο, όπως επίσης και απο τους λίγους που είχαν την τύχη να δώσουν το παρών σε δύο τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου.


Γεννήθηκε στις 28 Ιουνίου του 1971 στο Λαβελανέ, ο πατέρας του ήταν επαγγελματίας παίκτης του ράγκμπι και διατηρούσε μαγαζί με αθλητικά είδη αλλά ο μικρός Φαμπιάν ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο.

Σε ηλικία 15 ετών τον εντόπισε ο Ελί Μπο προπονητής τερματοφυλάκων της Τουλούζ και τον πρότεινε για να ενταχθεί στην ομάδα. Αφότου ακολούθησε το προπονητικό πρόγραμμα CREPS στο Λεσπινέ, την περίοδο 1991-1992 θα κάνει το μεγάλο βήμα.

Ο τότε προπονητής Βίκτορ Ζβύνκα θα του δώσει την δυνατότητα να είναι στην πρώτη ομάδα ως τρίτος τερματοφύλακας. και θα πάρει μέρος σε 26 παιχνίδια. Οι εμφανίσεις του κόντρα στις μεγάλες ομάδες της χώρας και η Ολιμπίκ Μαρσέιγ θα είναι αυτή που θα κάνει την κίνηση για να τον αποκτήσει.

Στο "Βελοντρόμ" στην πρώτη του κιόλας χρονιά θα κατακτήσει το Κύπελλο Πρωταθλητριών το 1993 στο Μόναχο κόντρα στην Μίλαν και το Πρωτάθλημα του 1993. Όμως η υπόθεση δωροδοκίας στο τελευταίο παιχνίδι κόντρα στην Βαλενσιέν αφενός μεν θα αφαιρεθεί απο την Ολιμπίκ, αφετέρου θα υποβιβαστεί.

Ο Μπαρτέζ θα παραμείνει στον σύλλογο και σε αυτές τις δύσκολες στιγμές, αλλά το καλοκαίρι του 1995 θα αρνηθεί την πρόταση ανανέωσης του συμβολαίου και ύστερα απο 131 εμφανίσεις θα αποχωρήσει για να υπερασπιστεί την εστία της Μονακό.

Στο "πριγκιπάτο" θα παραμείνει πέντε χρόνια μέχρι το 2000 όπου θα κατακτήσει 2 Πρωταθλήματα το 1997 και το 2000 και το Σούπερ Καπ το 1997 αγωνιζόμενος σε 230 παιχνίδια. Τον Φεβρουάριο του 1996 βρέθηκε θετικός σε χρήση κανναβης, αλλά "έπεσε στα μαλακά" αφού τιμωρήθηκε με μόλις δύο μήνες ποινή.

Το καλοκαίρι του 2000 ο Άλεξ Φέργκιουσον ψάχνει τον αντικαταστάτη του Πίτερ Σμάιχελ και ο εκλεκτός θα είναι ο Μπαρτέζ δίνοντας στους Μονεγάσκους το ποσό των 7,8 εκατομμυρίων λιρών. Στο "Όλντ Τράφορντ" τα δύο πρώτα χρόνια θα είναι βασικός και αναντικατάστατος κατακτώντας το Πρωτάθλημα το 2001.

Τα πρώτα σύννεφα ήρθαν στο μέσο της σεζόν 2001-2002 με τα πρώτα λάθη να έρχονται ενώ μετά την ήττα απο την Άρσεναλ στο Λονδίνο, οι κάμερες τον έπιασαν να κάνει άσεμνη χειρονομία στους οπαδούς των γηπεδούχων.

Την επόμενη χρονιά 2002-2003 αν και πραγματοποίησε καλές εμφανίσεις η ήττα απο την Ρεάλ στα προημιτελικά του Champions League ουσιαστικά αποτέλεσε το "κύκνειο άσμα" του στο Μάντσεστερ. Ο Φέργκιουσον μέχρι εκείνο το διάστημα ήταν ίσως απο τους λίγους που τον στήριζε μέχρι τότε του χρέωσε την ευθύνη για το πρώτο γκολ και ουσιαστικά τον "τελείωσε".

Το Πρωτάθλημα μπορεί να κατακτήθηκε, όμως ο Σκωτσέζος τεχνικός το καλοκαίρι του 2003 θα προχωρήσει στην απόκτηση του Τιμ Χάουαρντ. Την χρονιά 2003-2004 θα παίξει μόνο σε τέσσερα παιχνίδια, ήδη απο τον Οκτώβριο θα βρεθεί στον πάγκο. 

Η διοίκηση της Μάντσεστερ συμφώνησε να τον δανείσει στη Μαρσέιγ για το υπόλοιπο της σεζόν, ωστόσο η FIFA μπλόκαρε τον δανεισμό, με την αιτιολογία ότι δεν είχε συμφωνηθεί στο πλαίσιο της διεθνούς μεταγραφικής περιόδου

Οι δύο ομάδες συμφώνησαν σε εκ νέου δανεισμό απο τον Ιανουάριο του 2004 και μετά απο 166 εμφανίσεις αποχαιρέτησε το "Όλντ Τράφορντ". Τον Απρίλιο του 2004 θα αποκτηθεί με κανονική μετεγγραφή και τον Μάιο η Μαρσέιγ θα παίξει στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ στο Γκέτεμποργκ απέναντι στην Βαλένθια, με τις "νυχτερίδες" να επικρατούν με 2-0,  ενώ ο ίδιος θα αποβληθεί λίγο πριν την λήξη του ημιχρόνου.

Κατά τη διάρκεια ενός φιλικού αγώνα μεταξύ της Μαρσέιγ και της μαροκινής Ουιντάντ της Καζαμπλάνκα, στις 12 Φεβρουαρίου του 2005, ξέσπασε καυγάς μεταξύ των παικτών στον αγωνιστικό χώρο με τον Μπαρτέζ να κατηγορείται  για φτύσιμο στον μαροκινό διαιτητή.

Στις 21 Απριλίου, κλήθηκε σε ακρόαση ενώπιον της πειθαρχικής επιτροπής της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, όπου του επιβλήθηκε κατ’ αρχήν 3μηνη τιμωρία, η οποία παρατάθηκε για 6 ολόκληρους μήνες. Τον Μαΐο του 2006 θα ολοκληρωθεί το δεύτερο πέρασμα του απο την Μασσαλία ύστερα απο 122 παιχνίδια, και ευελπιστούσε να γυρίσει στην Τουλούζ αλλά η υπόθεση δεν προχώρησε

Τον Οκτώβριο του 2006 σκεφτόταν να σταματήσει, αλλά τον Ιανουάριο θα έρθει η Νάντ και θα του προσφέρει συμβόλαιο. Με τα "καναρίνια" θα αγωνιστεί σε 19 παιχνίδια αλλά η συνεργασία θα τελειώσει άδοξα αφού θα πιαστεί στα χέρια με οπαδό της ομάδας, με συνέπεια να αποχωρήσει απο την ομάδα.
 
Στις 10 Φεβρουαρίου του 2008 θα ανακοινώσει την απόσυρσή του απο την ενεργό δράση. Στις 26 Μαΐου του 1994 κόντρα στην Αυστραλία σε φιλικό παιχνίδι θα κάνει το ντεμπούτο του. Θα βρίσκεται στην 23αδα του EURO 1996 στην Αγγλία παρά την τιμωρία του για την χρήση κάνναβης αλλά δεν θα αγωνιστεί ούτε λεπτό.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998 θα είναι ο βασικός τερματοφύλακας της παγκόσμιας Πρωταθλήτριας και στα εφτά παιχνίδια και θα αναδειχθεί ο καλύτερος τερματοφύλακας της διοργάνωσης και μέλος της καλύτερης ομάδας.

Πριν απο κάθε αγώνα ο Λοράν Μπλάν φιλούσε το ξυρισμένο κεφάλι του Μπαρτέζ  για να πάνε καλά τα πράγματα. Θα είναι παρών και στο EURO 2000 σε Βέλγιο και Ολλανδία όπου θα αναδειχθεί Πρωταθλητής Ευρώπης.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιαπωνίας και της Νότιας Κορέας το 2002 θα παίξει και στα τρία παιχνίδια αλλά οι "τρικολόρ" θα αποκλειστούν απο την φάση των ομίλων, ενώ στο EURO 2004 στην Πορτογαλία θα αποκλειστούν στα προημιτελικά απο την Ελλάδα.

Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006 θα είναι βασικός και στα εφτά παιχνίδια, η Γαλλία θα φτάσει στον τελικό αλλά θα ηττηθεί απο την Ιταλία στην διαδικασία των πέναλντι. Ο αγώνας της 9ης Ιουλίου στο Βερολίνο θα είναι ο 87ος και τελευταίος αγώνας με τους "πετεινούς".

Είναι ο δεύτερος σε συμμετοχές πίσω απο τον Ούγκο Γιορίς όσον αφορά τους τερματοφύλακες, είναι ο ρέκορντμαν συμμετοχών με 17 όσον αφορά την τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου ενώ μαζί με τον Πήτερ Σίλτον κατέχουν το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας που είναι 10 παιχνίδια.  

Μετά το ποδόσφαιρο θα ασχοληθεί με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό λαμβάνοντας μέρος ακόμα και στον περίφημο αγώνα των 24 ωρών στο Λε Μαν. Το 2010 θα είναι μέλος του προπονητικού τιμ της εθνικής Γαλλίας ως προπονητής τερματοφυλάκων ενώ τον Δεκέμβριο του 2013 θα γίνει ο επίτιμος πρόεδρος της Λουζενάκ ομάδα ερασιτεχνικής κατηγορίας. 

Άν και η Λουζενάκ την περίοδο 2013-2014 κέρδισε την άνοδο στην Ligue 2, όμως δεν μπόρεσε να παίξει στην κατηγορία αφού το γήπεδο της δεν τηρούσε τους όρους ασφαλείας αλλά και χωρητικότητας που απαιτούνταν.

Τον Σεπτέμβριο του 2014 η ομάδα θα διαλυθεί και ο Μπαρτέζ θα αποχωρήσει. Ήταν πρεσβευτής της πόλης του Τουλούζ κατά την διάρκεια του EURO 2016 και τον Νοέμβριο του 2020 θα αναλάβει ρόλο στο τεχνικό τιμ της Τουλούζ.

Θα παραμείνει μέχρι την ολοκλήρωση της σεζόν 2020-2021 και τον Σεπτέμβριο θα ανακοινωθεί η λύση της συνεργασίας τους
   



  
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...