"Μαέστρος", "Αρχιτέκτονας" και "Μετρονόμος" τα παρατσούκλια που συνόδευαν τον Αντρέα Πίρλο κατά την διάρκεια της καριέρας του αποτυπώνοντας έτσι τον αντίκτυπο που είχε στο παιχνίδι. Ένας απο τους κορυφαίους μέσους της τελευταίας εικοσαετίας με πολύ καλή αίσθηση του χώρου, έλεγχο της μπάλας δημιουργικότητα και την δυνατότητα της πάσας.
Γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 1979 στο Φλερό στην επαρχία της Μπρέσια και έκανε τα πρώτα του βήματα στην τοπική ομάδα και στην Βολούντας και το 1994 στην ομάδα της Μπρέσια. Ο Μιρτσέα Λουτσέσκου θα του δώσει την δυνατότητα να κάνει ντεμπούτο με τα "λιοντάρια"σε ηλικία 16 ετών όντας ο νεότερος παίκτης στην ιστορία της ομάδας που έκανε ντεμπούτο στην SERIE A.
Ο Λουτσέσκου αναλαμβάνοντας την Ίντερ θα προτείνει στην διοίκηση των "νερατζούρι" για να τον αποκτήσει το καλοκαίρι του 1998. Δεν θα μπορέσει να βρει θέση στο βασικό σχήμα και την περίοδο 1999-2000 θα δοθεί δανεικός στην Ρετζίνα.
Εκεί θα πραγματοποιήσει πολύ καλές εμφανίσεις συνολικά 30 με 6 τέρματα και θα επιστρέψει στο Μιλάνο αλλά και πάλι δεν συμπεριλαμβάνεται στα πλάνα των προπονητών του και θα παίξει σε λίγα παιχνίδια και θα δοθεί για δεύτερη φορά δανεικός στην Μπρεσία.
Εκεί θα αλλάξει και ο ρόλος του στον αγωνιστικό χώρο αφού ο Κάρλο Ματσόνε για να τον χωρέσει με τον Ρομπέρτο Μπάτζιο του έδωσε την δυνατότητα να αγωνίζεται ως το δημιουργικό εξάρι πίσω απο τον "Μικρό Βούδα" θέλοντας να εκμεταλλευτεί την πολύ καλή πάσα που διέθετε και με 10 συμμετοχές την βοήθησε να σώσει την κατηγορία.
Το καλοκαίρι του 2001 η Ίντερ θα προχωρήσει στην πώληση του στην "άσπονδη φίλη" της Μίλαν για το ποσό των 33 δισεκατομμυρίων ιταλικών λιρετών, μία κίνηση που όπως εξομολογήθηκε χρόνια μετά ο Μοράτι ήταν το μεγαλύτερο λάθος της προεδρίας του
Ο Αντσελότι θα στηριχθεί πάνω του και αυτός δεν θα τον απογοητεύσει αφού στα 10 χρόνια που θα παραμείνει στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας θα κατακτήσει τα πάντα.
Ο Αντσελότι θα στηριχθεί πάνω του και αυτός δεν θα τον απογοητεύσει αφού στα 10 χρόνια που θα παραμείνει στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας θα κατακτήσει τα πάντα.
2 Πρωταθλήματα το 2004 και το 2011, 1 Κύπελλο Ιταλίας το 2003, 1 Ιταλικό Σούπερ Καπ το 2004, 2 Champions League το 2003 στο Μάντσεστερ κόντρα στην Γιουβέντους στην διαδικασία των πέναλντι και το 2007 στην Αθήνα κόντρα στην Λίβερπουλ, 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ το 2003 κόντρα στην Πόρτο και το 2007 κόντρα στην Σεβίλλη και το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων του 2007 κόντρα στην Μπόκα Τζούνιορς. Επίσης είχε και και έναν χαμένο τελικό Champions League το 2005 στην Κωνσταντινούπολη απο την Λίβερπουλ
Ύστερα απο 401 παιχνίδια και 41 τέρματα οι "ροσονέρι" θα τον αφήσουν ελεύθερο το καλοκαίρι τιυ 2011 και η Γιουβέντους δεν θα αφήσει την ευκαιρία να πάει χαμένη και θα τον αποκτήσει αρχικά για τρία χρόνια.
Στο "Γιουβέντους Στάντιουμ" θα κατακτήσει τρία συνεχόμενα Πρωταθλήματα Ιταλίς το 2012, το 2013 και το 2014 και 2 Ιταλικά Σούπερ Καπ το 2012 και 2013 και το καλοκαίρι του 2014 θα ανανεώσει το συμβόλαιο του για δύο ακόμα χρόνια.
Την χρονιά 2014-2015 θα κατακτήσει το ντάμπλ, θα φτάσει στον τελικό του Champions League αλλά η Μπαρτσελόνα στο "Ολυμπιακό Στάδιο" του Βερολίνου θα αποδειχθεί ανώτερη και θα κατακτήσει το τρόπαιο.
Το καλοκαίρι του 2015 θα αποχωρήσει απο την Γιουβέντους και την Ιταλία και ύστερα απο 164 παρουσίες και 19 τέρματα με τους "μπιανκονέρι" θα δοκιμάσει την τύχη του στο MLS με την New York City FC παίρνοντας ένα παχυλό συμβόλαιο και έγινε ο πιο υψηλά αμειβόμενος Ιταλός ποδοσφαιριστής εκείνη την περίοδο.
Στο "Μεγάλο Μήλο" θα πραγματοποιήσει τις τελευταίες του ποδοσφαιρικές παραστάσεις, στις 8 Οκτωβρίου του 2017 θα ανακοινώσει την απόσυρση του απο την ενεργό δράση μιας και αντιμετώπιζε προβλήματα φυσικής κατάστασης.
Στις 5 Νοεμβρίου θα πατήσει για τελευταία φορά σε επαγγελματικό επίπεδο κόντρα στους Κολούμπους Κρου, έχοντας συνολικά 62 συμμετοχές και 1 γκολ. Στις 21 Μαΐου του 2018 η Μίλαν θα τον τιμήσει με ένα αποχαιρετιστήριο παιχνίδι με τον χαρακτηριστικό τίτλο La Notte del Maestro στο οποίο παραβρέθηκαν πολλοί συμπαίκτες του απο όλες τις ομάδες που έπαιξε αλλά και απο την εθνική Ιταλίας.
Σε εθνικό επίπεδο θα κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U-21 to 2000, θα παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ την ίδια χρονιά και στις 9 Ιουλίου του 2002 στο Μπακού κόντρα στο Αζερμπαιτζάν για τα προκριματικά του EURO 2004 θα παίξει για πρώτη φορά με τη ανδρική εθνική ομάδα.
Στο "Μεγάλο Μήλο" θα πραγματοποιήσει τις τελευταίες του ποδοσφαιρικές παραστάσεις, στις 8 Οκτωβρίου του 2017 θα ανακοινώσει την απόσυρση του απο την ενεργό δράση μιας και αντιμετώπιζε προβλήματα φυσικής κατάστασης.
Στις 5 Νοεμβρίου θα πατήσει για τελευταία φορά σε επαγγελματικό επίπεδο κόντρα στους Κολούμπους Κρου, έχοντας συνολικά 62 συμμετοχές και 1 γκολ. Στις 21 Μαΐου του 2018 η Μίλαν θα τον τιμήσει με ένα αποχαιρετιστήριο παιχνίδι με τον χαρακτηριστικό τίτλο La Notte del Maestro στο οποίο παραβρέθηκαν πολλοί συμπαίκτες του απο όλες τις ομάδες που έπαιξε αλλά και απο την εθνική Ιταλίας.
Σε εθνικό επίπεδο θα κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα U-21 to 2000, θα παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ την ίδια χρονιά και στις 9 Ιουλίου του 2002 στο Μπακού κόντρα στο Αζερμπαιτζάν για τα προκριματικά του EURO 2004 θα παίξει για πρώτη φορά με τη ανδρική εθνική ομάδα.
Θα βρίσκεται στην 23αδα του EURO 2004 όπου και θα παίξει σε δύο παιχνίδια κόντρα στην Σουηδία και την Βουλγαρία. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006 θα είναι απο τους βασικούς συντελεστές της κατάκτησης του παγκοσμίου τίτλου αφού θα παίξει και στα εφτά παιχνίδια πετυχαίνοντας και ένα γκολ με την Γκάνα.
Θα αναδειχθεί ο καλύτερος παίκτης του τελικού, δεύτερος καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης και ο κορυφαίος σε ασίστ στην διοργάνωση. Στο EURO του 2008 θα παίξει σε τρία παιχνίδια και το 2010 στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής δεν θα δώσει το παρών στα δύο πρώτα παιχνίδια λόγω τραυματισμού και θα αγωνιστεί κόντρα στην Σλοβακία αλλά δεν θα μπορέσει να βοηθήσει την "σκουάντρα ατζούρα" να περάσει την φάση των ομίλων.
Τρίτο EURO στην σειρά το 2012 στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας με τον Πίρλο να είναι ο άνθρωπος που θα πάρει στις πλάτες του την εθνική Ιταλίας, θα παίξει στα εφτά παιχνίδια και θα την οδηγήσει στον τελικό όπου όμως θα ηττηθεί απο την Ισπανία.
Θα παίξει σε δύο Confederations Cup το 2009 και το 2013 και στα γήπεδα της Βραζιλίας το 2014 θα αγωνιστεί και στα τρία παιχνίδια αλλά για δεύτερη συνεχόμενη διοργάνωση η Ιταλία θα μείνει εκτός απο την φάση των ομίλων.
Άν και θα δηλώσει την πρόθεση του να αποχωρήσει απο την εθνική θα μεταπειστεί θα αγωνιστεί σε παιχνίδια για τα προκριματικά του EURO 2016, αλλά ο Κόντε θα τον αφήσει εκτός της τελικής επιλογής.
Έτσι το παιχνίδι στις 9 Μαρτίου του 2015 στην Φλωρεντία κόντρα στην Μάλτα θα είναι η 116η και τελευταία του παρουσία στην εθνική πέμπτος στην σχετική λίστα και 13 τέρματα.
Είναι μέτοχος της εταιρείας παραγωγής ατσαλιού «Elg Steel» που ίδρυσε ο πατέρας του το 1982, ενώ είναι ιδιοκτήτης αμπελώνα συνεχίζοντας την παράδοση του παππού του βγάζοντας απο 15.000 έως 20.000 μπουκάλια τον χρόνο.
Είναι μέτοχος της εταιρείας παραγωγής ατσαλιού «Elg Steel» που ίδρυσε ο πατέρας του το 1982, ενώ είναι ιδιοκτήτης αμπελώνα συνεχίζοντας την παράδοση του παππού του βγάζοντας απο 15.000 έως 20.000 μπουκάλια τον χρόνο.
Το 2013 με την βοήθεια του Αλεσάντρο Αλκιάτο έγραψε την αυτοβιογραφία του με τον τίτλο Penso Quidi Gioco ("I Think Therefore I Play")
Τον Αύγουστο του 2019 θα αποφοιτήσει απο την σχολή προπονητικής του Κονβερτσιάνο και τον Ιούλιο του 2020 θα αναλάβει την U-23 της Γιουβέντους, μερικές ημέρες αργότερα όμως όταν ο Σάρι θα απολυθεί θα του ανατεθεί η τεχνική ηγεσία της μεγάλης ομάδας.
Θα κατακτήσει το Σούπερ Καπ κόντρα στην Νάπολι και το Κύπελλο κόντρα στην Αταλάντα, όμως ο αποκλεισμός στους "16" του Champions League απο την Πόρτο και το χαμένο Πρωτάθλημα ύστερα απο εννιά χρόνια οδήγησαν την Γιουβέντους να ανακοινώσει την λύση της συνεργασία τους πα΄ροτι είχε υπογράψει διετές συμβόλαιο.
52 αγώνες με 34 νίκες, 8 ισοπαλίες και 10 ήττες στον πάγκο της "βέκια σινιόρα" και τον Ιούνιο του 2022 θα αναλάβει την Καραγκιουμρούκ ομάδα της Κωνσταντινούπολης.
