Η πρώτη προσπάθεια της FIFA να διοργανώσει ένα παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων μας έρχεται απο το 1909 και το 1911 με την επονομασία Sir Thomas Lipton Trophy στο Τορίνο με την συμμετοχή αγγλικών, ιταλικών, γερμανικών και ελβετικών συλλόγων, ενώ το 1951 διεξαγόταν στην Βραζιλία υπό την αιγίδα της Βραζιλιάνικης Ομοσπονδίας το Copa Rio αρχικά και το Torneio Octogonal Rivadavia Correa Meyer με την συμμετοχή πέντε βραζιλιάνικων και τριών ξένων ομάδων.
Την περίοδο 1952-1957 στην Βενεζουέλα διεξαγόταν το Pequena Copa Del Mundo όπου συμμετείχαν οκτώ ομάδες, τέσσερις απο την Ευρώπη και τέσσερις απο την Νότια Αμερική, όμως σιγά-σιγά το ενδιαφέρον άρχιζε να μειώνεται και παρά το γεγονός ότι αναβίωσε το 1963 και το 1965 δεν είχε ανάλογη επιτυχία.
Η δημιουργία του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην Ευρώπη και του Copa Libertadores στην Λατινική Αμερική έδωσε το ερέθισμα το 1960 στον πρόεδρο της FIFA τον Γάλλο Ανρί Ντελονέ να προτείνει στην αντίστοιχη ομοσπονδία της Λατινικής Αμερικής την Conmebol την διεξαγωγή ενός αγώνα του European/South American Cup η αλλιώς το Διηπειρωτικό Κύπελλο ανάμεσα στις Πρωταθλήτριες ομάδες.
Στις πρώτες εκδόσεις οι αγώνες διεξάγονταν στις έδρες των δύο ομάδων(μόνη εξαίρεση το 1973 που διεξήχθη σε ουδέτερη έδρα την Ρώμη) ,ενώ εάν μοιράζονταν οι νίκες τότε διεξαγόταν και τρίτο παιχνίδι.
Όμως τα πράγματα δεν κυλούσαν ευνοϊκά για την νέα αυτή διοργάνωση, απο την μία ο σκληρός και σε αρκετές περιπτώσεις αντιαθλητικός τρόπος παιχνιδιού των ομάδων απο την Αργεντινή και την Ουρουγουάη, απο την άλλη η αντίδραση των βραζιλιάνικων συλλόγων που τους οδήγησε στο να απέχουν απο το Copa Libertadores και κατ' επέκταση απο το Διηπειρωτικό εξαιτίας του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίστηκε η εθνική ομάδα της χώρας του ειδικά στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Μεγάλης Βρετανίας το 1966 αλλά και απο ευρωπαϊκούς συλλόγους.
Εάν προσθέσουμε σε αυτά ότι υπήρχαν προβλήματα με τις ημερομηνίες για την διεξαγωγή των αγώνων, επεισόδια στον αγωνιστικό χώρο μεταξύ των παικτών μα πάνω απο όλα το γεγονός ότι έξι φορές(1971,1973,1974,1977,1979 και 1993) μετείχε ο φιναλίστ του τελικού του Κυπέλλου Πρωταθλητριών Ευρώπης, και δύο φορές το 1975 και το 1978 που ο τελικός ματαιώθηκε, έκανε πολλούς να αμφιβάλουν κατά πόσο θα έπρεπε να συνεχιστεί ο συγκεκριμένος θεσμός να διεξάγεται,
Το "φιλί της ζωής" ήρθε να το δώσει η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία Toyota το 1979 που ανέλαβε χορηγός της διοργάνωσης και την διεξαγωγή μονού τελικού στην Ιαπωνία στο Τόκιο αρχικά και απο το 2001 στην Γιοκοχάμα με τον όρο να συμμετέχουν κανονικά οι δύο φιναλίστ αφού σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσαν να υποστούν νομικές κυρώσεις, δίνοντας μια νέα πνοή στον θεσμό.
Αναλυτικά οι τελικοί;
1960:Ρεάλ Μαδρίτης(Ισπανία)-Πενιαρόλ(Ουρουγουάη) 0-0,5-1
1961:Πενιαρόλ(Ουρουγουάη)-Μπενφίκα(Πορτογαλία) 0-1,5-0.2-1
1962:Σάντος(Βραζιλία)-Μπενφίκα(Πορτογαλία) 3-2,5-2
1963:Σάντος(Βραζιλία)-Μίλαν(Ιταλία) 2-4,4-2,1-0
1964:Ίντερ Μιλάνου(Ιταλία)--Ιντεπεντιέντε(Αργεντινή) 0-1,2-0,1-0
1965:Ίντερ Μιλάνου(Ιταλία)-Ιντεπεντιέντε(Αργεντινή) 3-0,0-0
1966:Πενιαρόλ(Ουρουγουάη)-Ρεάλ Μαδρίτης(Ισπανία) 2-0,2-0
1967:Ρασίγκ Κλάμπ(Αργεντινή)-Σέλτικ(Σκωτία) 0-1,2-1,1-0
1968:Εστουντιάντες Λα Πλάτα(Αργεντινή)-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ(Αγγλία) 1-0,1-1
1969:Μίλαν(Ιταλία)-Εστουντιάντες Λα Πλάτα(Αργεντινή) 3-0,1-2
1970:Φέγενορτ(Ολλανδία)-Εστουντιάντες Λα Πλάτα(Αργεντινή) 2-2,1-0
1971:Νασιονάλ Μοντεβιδέο(Ουρουγουάη)-Παναθηναικός(Ελλάδα) 1-1,2-1
1972:Άγιαξ(Ολλανδία)-Ιντεπεντιέντε(Αργεντινή) 1-1,3-0
1973:Ιντεπεντιέντε(Αργεντινή)-Γιουβέντους(Ιταλία) 1-0
1974:Ατλέτικο Μαδρίτης(Ισπανία)-Ιντεπεντιέντε(Αργεντινή) 0-1,2-0
1975: δεν διεξήχθη
1976:Μπάγερν Μονάχου(Γερμανία)-Κρουζέιρο(Βραζιλία) 2-0,0-0
1977:Μπόκα Τζούνιορς(Αργεντινή)-Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ(Γερμανία) 2-2,3-0
1978:δεν διεξήχθη
1979:Ολίμπια Ασουνσιόν(Παραγουάη)-Μάλμε(Σουηδία) 1-0,2-1
1980:Νασιονάλ Μοντεβιδέο(Ουρουγουάη)-Νότιγχαμ Φόρεστ(Αγγλία) 1-0
1981:Φλαμένγκο(Βραζιλία)-Λίβερπουλ(Αγγλία) 3-0
1982:Πενιαρόλ(Ουρουγουάη)-Άστον Βίλα(Αγγλία) 2-0
1983:Γκρέμιο(Βραζιλία)-Αμβούργο(Γερμανία) 2-1
1984:Ιντεπεντιέντε(Αργεντινή)-Λίβερπουλ(Αγγλία) 1-0
1985:Γιουβέντους(Ιταλία)-Αρχεντίνος Τζούνιορς(Αργεντινή) 2-2(4-2 πεν.)
1986:Ρίβερ Πλέιτ(Αργεντινή)-Στεάουα Βουκουρεστίου(Ρουμανία) 1-0
1987:Πόρτο(Πορτογαλία)-Πενιαρόλ(Ουρουγουάη) 2-1
1988:Νασιονάλ Μοντεβιδέο(Ουρουγουάη)-Αιντχόφεν(Ολλανδία) 2-2(7-6 πεν.)
1989:Μίλαν(Ιταλία)-Ατλέτικο Νασιονάλ(Κολομβία) 1-0
1990:Μίλαν(Ιταλία)-Ολίμπια Ασουνσιόν(Παραγουάη) 3-0
1991:Ερυθρός Αστέρας Βελιγραδίου(Σερβία)-Κόλο Κόλο(Χιλή) 3-0
1992:Σάο Πάολο(Βραζιλία)-Μπαρτσελόνα(Ισπανία) 2-1
1993:Σάο Πάολο(Βραζιλία)-Μίλαν(Ιταλία) 3-2
1994:Βελέζ Σάρσφιλντ(Αργεντινή)-Μίλα(Ιταλία) 2-0
1995:Άγιαξ(Ολλανδία)-Γκρέμιο(Βραζιλία) 0-0(4-3 πεν.)
1996:Γιουβέντους(Ιταλία)-Ρίβερ Πλέιτ(Αργεντινή) 1-0
1997:Μπορούσια Ντόρτμουντ(Γερμανία)-Κρουζέιρο(Βραζιλία) 2-0
1998:Ρεάλ Μαδρίτης(Ισπανία)-Βάσκο Ντα Γκάμα(Βραζιλία) 2-1
1999:Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ(Αγγλία)-Παλμέιρας(Βραζιλία) 1-0
2000:Μπόκα Τζούνιορς(Αργεντινή)-Ρεάλ Μαδρίτης(Ισπανία) 2-1
2001:Μπάγερν Μονάχου(Γερμανία)-Μπόκα Τζούνιορς(Αργεντινή) 1-0
2002:Ρεάλ Μαδρίτης(Ισπανία)-Ολίμπια Ασουνσιόν(Παραγουάη) 2-0
2003:Μπόκα Τζούνιορς(Αργεντινή)-Μίλαν(Ιταλία) 1-1(3-1 πεν.)
2004:Πόρτο(Πορτογαλία)-Όνσε Κάλδας(Κολομβία) 0-0(8-7 πεν.)
