Ήταν από τους κορυφαίους επιθετικούς που ανέδειξε το λατινοαμερικάνικο ποδόσφαιρο στις δεκαετίες του '60 και του '70. Ο Λούις Αρτίμε αναδείχτηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στην Αργεντινή, τρεις στην Ουρουγουάη, ενώ κατέχει την 8η θέση στην λίστα των σκόρερ όλων των εποχών με 26 γκολ στο Κόπα Λιμπερταδόρες.
Γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1938 στην Μεντόσα και ξεκίνησε την καριέρα του το 1958 στην Club Atletico Atlanta που κατοικοέδρευε στην συνοικία Villa Crespo του Μπουένος Άιρες και αγωνιζόταν στην πρώτη κατηγορία. Με τους "Βοημούς" αγωνίστηκε μέχρι το 1962 και μετά από 67 συμμετοχές και 50 γκολ η Ρίβερ Πλέιτ τον ενέταξε στο δυναμικό της.
Στους "μιλιονάριος" μπορεί να μην κατέκτησε κάποιον τίτλο αλλά αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ της κατηγορίας το 1962 και το 1963 έχοντας 80 συμμετοχές και 70 γκολ μέχρι το 1966. Επόμενος σταθμός στην καριέρα του η Ιντεπεντιέντε με την οποία εκτός από τις ατομικές διακρίσεις ως πρώτος σκόρερ το 1966 και το 1967 πανηγύρισε τον πρώτο του τίτλο το Nacional του 1967.
Στους "ρόχο" έκατσε μόνο για μία χρονιά και το 1969 έχοντας σε 86 παιχνίδια 53 γκολ, αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του εκτός Αργεντινής και πιο συγκεκριμένα στην Βραζιλία με την φανέλα της Παλμέιρας, αλλά και εκεί έκατσε μόνο ένα χρόνο κατακτώντας το Πρωτάθλημα έχοντας σε 57 συμμετοχές 49 γκολ. Αναμφίβολα όμως τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα τους τις πέρασε στην Ουρουγουάη με την φανέλα της Νασιονάλ τόσο σε ομαδικό αλλά και σε ατομικό επίπεδο.
Ειδικά την πρώτη διετία από το 1969 έως το 1971 πανηγύρισε με τους "τρικολόρες" τρία πρωταθλήματα το 1969, το 1970, το 1971, το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1971, το Διηπειρωτικό Κύπελλο του ίδιου έτους άλλα και το Copa Interamericana του 1972. Ακολούθησε ένα δεύτερο πέρασμα από την Βραζιλία για την Φλουμινένσε με μόλις 9 συμμετοχές και 4 γκολ και το 1974 έκλεισε την καριέρα του στην Νασιονάλ με την οποία είχε συνολικά σε 94 παιχνίδια 86 τέρματα .
Στις 17 Μαΐου του 1961 έκανε το ντεμπούτο του με την φανέλα της Εθνικής Αργεντινής στην Ασουνσιόν απέναντι στην Παραγουάη. Συμμετείχε με την "αλμπισελέστε" στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 στα γήπεδα της Αγγλίας με την οποία έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση, όπου σε τέσσερα παιχνίδια πέτυχε 3 γκολ, δύο κόντρα στην Ισπανία και ένα απέναντι στην Ελβετία.
Τελευταία του εμφάνιση στις 2 Φεβρουαρίου του 1967 στο πλαίσιο του Πρωταθλήματος Νοτίου Αμερικής στον χαμένο τελικό απέναντι στην Ουρουγουάη στο Μοντεβιδέο με συνολικό απολογισμό 25 εμφανίσεις και 24 γκολ.
Αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στο Copa America του 1967, όπως και πρώτος σκόρερ στο Copa Libertadores με 10 γκολ το 1971. Ασχολήθηκε με την προπονητική αναλαμβάνοντας την Ατλέτικο Τουκουμάν το 1975 και την Ατλάντα την περίοδο 1979-1980.
Το 2007 υπέστη εγκεφαλικό αγγειακό ατύχημα που του στέρησε για ένα διάστημα την ομιλία και ήταν ημιπληγικός, παρ'όλα αυτά επανήρθε εκτός απο κάποια προβλήματα στον λόγο. Το 2018 η Νασιονάλ έδωσε το όνομα του σε ένα απο τα προπονητικά γήπεδα της ομάδας
