www.goahits.blogspot.com

Διεθνές ποδόσφαιρο όπως δεν έχετε ξαναδιαβάσει!

12/4/24

Κρουζέιρο οι "αλεπούδες" της Βραζιλίας


Ήταν μία από τις πέντε μόλις ομάδες που δεν είχαν υποβιβαστεί ποτέ στη δεύτερη τη τάξει εθνική κατηγορία του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος κάτι που έγινε τον Δεκέμβριο του 2019. Όλα αυτά όταν λίγα χρόνια πριν το 2003 κατάφερνε να πετύχει το εγχώριο τρέμπλ, πολιτειακό πρωτάθλημα, Κύπελλο και Πρωτάθλημα Βραζιλίας και είναι η μόνη ομάδα που το έχει πετύχει. 


Ο σύλλογος ιδρύθηκε από την ιταλική παροικία του Μπέλο Οριζόντε, ορμώμενοι από την αντίστοιχη κίνηση που είχαν κάνει οι συμπατριώτες τους στο Σάο Πάολο οι οποίοι είχαν δημιουργήσει την Παλμέιρας. 

Έτσι λοιπόν στις 2 Ιανουαρίου του 1921 72 άτομα προερχόμενα κυρίως από την έτερη ομάδα της πόλης την Yale Atletico Clube η οποία αντιμετώπιζε προβλήματα διοίκησης αποτέλεσαν τα ιδρυτικά μέλη της Sociedade Esportiva Palestra Italia. 

Η νέα ομάδα έκανε την πρώτη της εμφάνιση στις 3 Απριλίου του 1921 σε φιλικό παιχνίδι απέναντι σε μια μεικτή ομάδα της πόλης Νόβα Λίμα, ενώ λίγο αργότερα έδωσε και το πρώτο της επίσημο παιχνίδι απέναντι στην Ατλέτικο Μινέιρο που θα αποτελούσαν το ντέρμπι της πόλης.

Τον Ιανουάριο του 1942 η Βραζιλία ανακοινώνει την είσοδο της στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε να καταργήσει από οποιοδήποτε φορέα, οργανισμό και σύλλογο την χρήση όρων από εχθρικά κράτη.

Παρενέργεια αυτής της απόφασης ήταν φυσικά η αλλαγή της ονομασίας του συλλόγου και ύστερα από συζητήσεις και διαβουλεύσεις κατέληξαν στο Cruseiro Esporte Clube παίρνοντας το όνομα του από τον Αστερισμό που είναι γνωστός ως ο "Σταυρός του Νότου" που είναι ευδιάκριτος στο νότιο ημισφαίριο.

Στην πολιτεία Μίνας Ζεράις η Κρουζέιρο απο την αρχή έδειξε τις διαθέσεις της κατακτώντας 13 Πρωταθλήματα(1928,1929,1930,1940,1943,1944,1945,1956,1959,1960,1961,1965,1966), με σημαντικούς ποδοσφαιριστές να φοράνε την φανέλα της όπως οι Αλσίδες Λέμος, Λεονίτσιο Φαντόνι, Ιτάλο Φρατέτσι, Ζοάο Φαντόνι, Ορλάντο Φαντόνι, Φερνάντο Καράσο(Ισπανία), Αμπελάρδο Ντούτρα, Ραιμουντίνιο

Δεν άργησε όμως να έρθει και η πρώτη μεγάλη επιτυχία σε πανβραζιλιάνικο επίπεδο , το 1966 όταν κατέκτησε το Taca Brasil επικρατώντας στον διπλό τελικό της Σάντος του Πελέ με 6-2 και 3-2, προεξάρχοντος των Τοστάο, Νατάλ Ντε Καρβάλιο Μπαρόνι και Εβάλντο Κρούζ και προπονητή τον Αίλτον Μορέιρα.

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την Βραζιλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970,  αγωνίστηκε στην "ραπόσα" από το 1964 έως το 1971 με 378 συμμετοχές και 248 γκολ που τον φέρνουν στην πρώτη θέση της λίστας των σκόρερ όλων των εποχών.

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 και αρχές της δεκαετίας του '70 ακολούθησαν και άλλα πρωταθλήματα πολιτειακά (1967,1968,1969,1972,1973,1974,1975,1977), με τον Αργεντίνο Ρομπέρτο Περφούμο στην συνθεσή της, ενώ σε δύο περιπτώσεις το 1974 και το 1975 έφτασε πολύ κοντά στο να κατακτήσει την SERIE A για να φτάσουμε στο 1976 όταν και η Κρουζέιρο πέτυχε την μεγαλύτερη επιτυχία της κατακτώντας το Copa Libertadores.

Με προπονητή τον Ζέζε Μορέιρα και έχοντας στην σύνθεσή της παίκτες όπως οι Ραούλ Πλάσμαν, Νελίνιο, Ρομπέρτο Μπατάτα, Ντάρσι Μενέσες, Παλίνια, Ζαιρζίνιο, Ζε Κάρλος, Πιάτσα, Ντιρσέου Λόπεζ, Ζοαζίνιο, Εντουάρντο Αμορίμ στην πρώτη φάση των ομίλων κατέλαβε την πρώτη θέση μπροστά απο τις Ιντερνασιονάλ, Ολίμπια Ασουνσιόν και Σπορτίβο Λουκένιο

Στην ημιτελική φάση που διεξήχθη σε όμιλο πήρε το εισιτήριο για τους διπλούς τελικούς απέναντι σε Λίγκα Ντε Κίτο και Αλιάνζα Λίμα, εκεί όπου τέθηκε απέναντι στην Ρίβερ Πλέιτ. Οι δύο ομάδες μοιράστηκαν τις νίκες και έτσι χρειάστηκε τρίτο παιχνίδι που διεξήχθη στο Σαντιάγκο. Εκεί η Κρουζέιρο χάρις στο γκολ του Ζοαζίνιο στο 88' πήρε την νίκη με 3-2 και το τρόπαιο

Ώς εκπρόσωπος της Νοτίου Αμερικής πήρε μέρος στους διπλούς τελικούς  του Διηπειρωτικού Κυπέλλου απέναντι στην Μπάγερν Μονάχου όπου στο πρώτο παιχνίδι έφερε ισοπαλία 0-0 αλλά γνώρισε την ήττα με 3-0 στο Μόναχο.

Την αμέσως επόμενη χρονιά το 1977 έφτασε και πάλι στον τελικό του Copa Libertadores, αφού στην ημιτελική φάση που διεξήχθη σε ομίλους πήρε την πρόκριση για τον τελικό, εκεί όπου απέναντι στην Μπόκα Τζούνιορς έχασε το τρόπαιο στην διαδικασία των πέναλντι με 4-3 σε τρίτο παιχνίδι στο Σαντιάγκο.

Η δεκαετία του '80 ήταν φτωχή από τίτλους αφού τα οικονομικά προβλήματα ανάγκασαν τους
ιθύνοντες του συλλόγου να πουλήσουν ποδοσφαιριστές στο εξωτερικό όπως τον Έντμαρ και να μεταδίδουν τηλεοπτικά κανάλια τους αγώνες της για να καταφέρει να βγει από το αδιέξοδο.Μόνη διέξοδος ήταν τα πολιτειακά Πρωταθλήματα όπου και κατέκτησε δύο το 1984 και το 1987 με τους Λουίς Αντόνιο Φερνάντες.

Το ακριβώς αντίθετο με την δεκαετία του 1990 αφού πέρα απο τα πολιτειακά Πρωταθλήματα του 1990, του 1992, του 1994, του 1996, του 1997 και του 1998, κατακτήθηκαν τίτλοι όχι μόνο εντός αλλά και εκτός Βραζιλίας.

Η συγκομιδή ανερχόταν σε 2 Supercopa Sudamericana το 1991 κόντρα σε Ρίβερ Πλέιτ με προπονητή τον Ένιο Αντράντε και τους Αντεμίρ, Γουιλιαμ Ντάγκλας στην σύνθεση της, το 1992 κόντρα στην Ρασίγκ Κλάμπ με προπονητή τον Ζαίρ Περέιρα, 2 Κύπελλα Βραζιλίας το 1993 κόντρα σε Γκρέμιο με προπονητή τον Ζοάο Κάρλος Μπατίστα Πινέιρο και τον Ρονάλντο το "φαινόμενο" στην σύνθεσή της και το 1996 κόντρα σε Παλμέιρας με προπονητή τον Λεβίρ Κούλπι, και 1 Recopa Sudamericana το 1998 κόντρα στην Ρίβερ Πλέιτ πάλι με τον Κούλπι στον πάγκο.

Το κερασάκι στην τούρτα  ήρθε το 1997 με προπονητή τον Πάουλο Αουτoυόρι και με παίκτες όπως οι Ντίντα, Φαμπίνιο, Ρικαρντίνιο, Ντονιζέτε Ολιβέιρα, Μαρτσέλο Ράμος, Ραιμούντο Νονάτο, Παλίνια, Κλέισον Έντσον, Ρομπέρτο Γκαούτσο και Τίκο κατέκτησε το δεύτερο Copa Libertadores της ιστορίας της.

Στην πρώτη φάση τερμάτισε στην δεύτερη θέση πίσω απο την Γκρέμιο, και στις επόμενες φάσεις ξεπέρασε τα εμπόδια των Ελ Νασιονάλ, Γκρέμιο και Κόλο Κόλο στον ημιτελικό. Στους διπλούς τελικούς αντιμετώπισε την περουβιανή Σπόρτιγκ Κριστάλ με το πρώτο παιχνίδι να λήγει 0-0, και στην ρεβάνς ο Ελιβέλτον χάρισε στην "ραπόσα" το Κύπελλο.

Για μία ακόμη φορά στον τελικό του Διηπειρωτικού Κυπέλλου αντιμετώπισε γερμανική ομάδα την Μπορούσια Ντόρτμουντ όπου και πάλι γνώρισε την ήττα με 2-0.

Η δεκαετία του 2000 ξεκίνησε με το τρίτο κατά σειρά Κύπελλο της ιστορίας της κόντρα στην Σάο Πάολο με προπονητή τον Μάρκο Αουρέλιο και τους Αλεξάντερ Βίβερος(Κολομβία), Χουάν Πάμπλο Σορίν(Αργεντινή), Οσέας και Φάμπιο Ζούνιορ Περέιρα στην σύνθεσή της, όμως το 2003 ήταν μια χρονιά ορόσημο για τον σύλλογο του Μπέλο Οριζόντε αφού πέτυχε το εγχώριο "τρέμπλ".

Κατέκτησε το πρωτάθλημα της πολιτείας του Μίνας Ζεράις, το Κύπελλο κόντρα στην Φλαμένγκο αλλά και το Πρωτάθλημα Βραζιλίας, με κύριους εκφραστές αυτής της επιτυχίας τους  Εουρέλιο Γκόμεζ, Γουέντελ, Άλεξ, Ντέιβιντ Ντε Σοούζα, Κρίς, Έντου Ντρασένα, Ζαρντέλ, Λουιζάο και Βίκτορ Αριστιζάμπαλ(Κολομβία) υπό την καθοδήγηση του Βαντερλέι Λουξεμπούργκο.

Τέσσερα ακόμα πολιτειακά Πρωταθλήματα στην δεκαετία του 2000(2004,2006,2008 και 2009), και το 2009 έφτασε για τέταρτη φορά στην ιστορία της στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες απέναντι στην Εστουντιάντες Λα Πλάτα, παρότι έφερε λευκή ισοπαλία στο "Εστάντιο Θιουντάντ Ντε Λα Πλάτα" στο "Μινειράο" γνώρισε την εντός έδρας ήττα με 2-1.

Στην δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα κατέκτησε μόλις 1 Πολιτειακό Πρωτάθλημα το 2011 με τους Γουέλιγκτον Παουλίστα και Βάλτερ Μοντίγιο(Ουρουγουάη) στην σύνθεσή της, όμως στα τέλη Νοεμβρίου του  2013 με προπονητή τον Μαρτσέλο Ολιβέιρα επανέρχεται στην κορυφή της Βραζιλίας με μεγάλο αστέρι τον Ζούλιο Μπαπτίστα και τους Γουίλιαν, Νταγκομπέρτο, Μαρτινούτσιο, Τίνγκα, Μαουρίσιο Βικτορίνο(Ουρουγουάη), Ενρίκε Πατσέκο Λίμα και Φάμπιο Ντέιβσον.

To 2014 έχοντας διατηρήσει το ρόστερ της και ενισχυμένο με τον Βολιβιανό επιθετικό Μαρτσέλο Μορένο δανεικό απο την Γκρέμιο, κατέκτησε το πολιτειακό πρωτάθλημα, ενώ διατηρήθηκε στην κορυφή της Βραζιλίας αφού δύο αγωνιστικές πριν την ολοκλήρωσή του πανηγύρισε το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα και τέταρτο στην ιστορία της.

Δεν μπόρεσε να κάνει το τρέμπλ αφού στον τελικό του Κυπέλλου Βραζιλίας ηττήθηκε και στα δύο παιχνίδια απέναντι στην μεγάλη της αντίπαλο Ατλέτικο Μινέιρο. Το 2015 δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τον τίτλο της τερματίζοντας μόλις στην 8η θέση

Μέσα στο 2016 στο Πρωτάθλημα πήγε ακόμα χειρότερα αφού κατετάγη μόλις στην 12η θέση, ούτε στο Κύπελλο μπόρεσε να πετύχει κάτι καλό, ενώ στο Copa Libertadores του 2015 αποκλείστηκε στα προημιτελικά απο την Ρίβερ Πλέιτ.

Στο πολιτειακό Πρωτάθλημα έφτασε μέχρι τους διπλούς τελικούς όπου και δεν μπόρεσε να φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου απέναντι στην Ατλέτικο Μινέιρο με ισοπαλία 0-0 και ήττα με 2-1 αντίστοιχα.

Επίσης στο Copa Sudamericana αποκλείστηκε απο τον πρώτο προκριματικό γύρο απο την Νασιονάλ της Παραγουάης στην διαδικασία των πέναλντι αφού οι δύο ομάδες μοιράστηκαν τις νίκες με 2-1. Στο Κύπελλο απέκλεισε  την Παλμέιρας στα προημιτελικά, την Γκρέμιο στα ημιτελικά στην διαδικασία των πέναλντι και στον τελικό αντιμετώπισε την Φλαμένγκο.

Στο πρώτο παιχνίδι οι δύο ομάδες ήρθαν ισόπαλες με 1-1. στην ρεβάνς 0-0 και τα πάντα κρίθηκαν στα πέναλντι όπου οι "αλεπούδες" με 5-3 έφτασαν στην 5η κατάκτηση, πιάνοντας στην 1η θέση της σχετικής λίστας την Γκρέμιο.

Προπονητής ο Μάνο Μενέσες και στον αγωνιστικό χώρο οι Φάμπιο, Εζέκιελ, Λεό, Αριέλ Καμπράλ(Αργεντινή), Ντιόγκο Μπαρμπόσα, Ραφαέλ Σόμπις, Χιορχιάν Ντε Αρασκαέτα(Ουρουγουάη), Ενρίκε, Άλισον, Λούκας Σίλβα, Τιάγκο Νέβες, Χάντσον και Σάσα.

Το 2018 ξεκίνησε με το campeonato mineiro ύστερα απο τέσσερα χρόνια αν και στο πρώτο παιχνίδι ηττήθηκε απο την Ατλέτικο Μινέιρο με 3-1. Στην ρεβάνς όμως με τα γκολ των Ντε Αρασκαέτα και Νέβες έφτασε στον 39ο πολιτειακό τίτλο.

Στο Κύπελλο απέκλεισε κατά σειρά Ατλέτικο Παραναένσε, Σάντος στα πέναλντι, Παλμέιρας στα ημιτελικά και στους διπλούς τελικούς με δύο νίκες κόντρα στην Κορίνθιανς με 1-0 και 2-1 έφτασε στο τρόπαιο όντας πλέον η πολυνίκης του θεσμού με 6 συνολικά

Στο Copa Libertadores πήρε την πρώτη θέση στον όμιλο της αν και ισοβάθμησε σε αυτήν με την Ρασίγκ Κλάμπ. Στους "16" απέκλεισε την Φλαμένγκο αλλά στα προημιτελικά "σκόνταψε" πάνω στην Μπόκα Τζούνιορς και αποκλείστηκε.

Στο πρωτάθλημα έμεινε πολύ πίσω τερματίζοντας στην έβδομη θέση αλλά χάρις στην κατάκτηση του Κυπέλλου εξασφάλισε είσοδο στους ομίλους του επερχόμενου Copa Libertadores. Το 2019 ξεκίνησε με την κατάκτηση του Mineirao για 40η φορά στην ιστορία της απέναντι στην Ατλέτικο Μινέιρο.

Στο Κύπελλο αποκλείστηκε στα ημιτελικά απο την Ιντερνασιονάλ, στο Copa Libertadores πέρασε πρώτη απο τον όμιλό της γνωρίζοντας μόνο μια ήττα, αλλά στους "16" η Ρίβερ Πλέιτ ήταν αυτή που την απέκλεισε στην διαδικασία των πέναλντι.

Όμως τα πράγματα στο βραζιλιάνικο Πρωτάθλημα πήγαιναν απο το κακό στο χειρότερο αφού απο την αρχή της χρονιάς βρέθηκε στην επικίνδυνη ζώνη. Αυτή η κακή πορεία είχε ως αντίκτυπο και στις συνεχόμενες αλλαγές στην τεχνική ηγεσία.

Ο Μενέσες παραιτήθηκε τον Αύγουστο για να αναλάβει ο Ροζέριο Τσένι. Ο Τσένι δεν άντεξε παραπάνω απο ένα μήνα και στην θέση του ήρθε ο Αμπέλ Μπράγκα. Δύο μήνες μετά και ο Μπράγκα απολύθηκε και ανέλαβε ο Άντιλσον Μπατίστα.

Τίποτε απο όλα αυτά δεν μπόρεσε να αποσοβήσει το μοιραίο που ήταν ο υποβιβασμός αφού τις τελευταίες πέντε αγωνιστικές δεν συγκέντρωσε ούτε ένα βαθμό με συνέπεια να καταλήξουν στην 17η θέση με 36 βαθμούς, όταν η Σεάρα που σώθηκε μάζεψε 39 βαθμούς. 

Τον Μάρτιο του 2020 ανέλαβε ο Έντερσον Μορέιρα, αλλά τον Σεπτέμβριο αποχώρησε για να αναλάβει την Γκοίας και στην θέση του ανέλαβε ο Νέι Φράνκο. Tα κακά αποτελέσματα όμως έφεραν την απόλυση του τον Οκτώβριο, αφήνοντας την Κρουζέιρο στην 19η θέση.

Επιστροφή για δεύτερη φορά στην ομάδα απο το Μπέλο Οριζόντε για τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι o οποίος κατάφερε να την οδηγήσει στην παραμονή αλλά στις 25 Ιανουαρίου του 2021 οι δύο πλευρές αποφάσισαν να χωρίσουν τους δρόμους τους.

Στο πολιτειακό Πρωτάθλημα δεν μπόρεσε να υπερασπιστεί τον τίτλο του 2019, ενώ σε αυτό του 2021 αποκλείστηκε στα ημιτελικά απο την Αμέρικα Μινέιρο. Στο Κύπελλο τόσο το 2020 όσο και το 2021 αποκλείστηκε στον τρίτο γύρο απο την Clube de Regatas Brasil και την Ζουαζειρένσε αντίστοιχα.

Το γαϊτανάκι με τους προπονητές συνεχίστηκε, Φελίπε Κονσεισάο, Μότσαρτ Σάντος Μπατίστα Τζούνιορ και τον Αύγουστο του 2021 ανέλαβε ο Βαντερλέι Λουξεμπούργκο που κατάφερε να σώσει την "ραπόσα" απο τον υποβιβασμό στην τρίτη κατηγορία.

Tον Δεκέμβριο του 2021 ο Ρονάλντο με την εταιρία του Tara Sports Company μέσω της βραζιλιάνικης τράπεζας επενδύσεων XP επένδυσε το  ποσό των 400 εκατομμυρίων ρεάις(70 εκατομμύρια δολλάρια) για να αγοράσει το 90% των μετοχών της ομάδας.

Μία απο τις πρώτες κινήσεις ήταν η απομάκρυνση του Λουξεμπούργο παρότι είχε ανανεώσει το συμβόλαιο του μέχρι το 2023 λόγω προσαρμογών στο μπάτζετ. Με την έλευση του 2022 ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Ουρουγουανού Πάουλο Πετσολάνο και τον Απρίλιο έφτασε μέχρι τον τελικό του Campeonato Mineiro  όπου όμως ηττήθηκε απο την Ατλέτικο Μινέιρο με 3-1.

Στο Κύπελλο έφτασε μέχρι την φάση των "16" όπου και αποκλείστηκε απο την Φλουμινένσε με δύο ήττες. Στο Πρωτάθλημα πήρε την άνοδο στην μεγάλη κατηγορία απο την πρώτη θέση, 13 βαθμούς μακριά απο την δεύτερη Γκρέμιο.

Ο Πετσολάνο ξεκίνησε και την νέα σεζόν με το πολιτειακό πρωτάθλημα όπου έφτασε μέχρι τα ημιτελικά όπου και αποκλείστηκε απο την Αμέρικα Μινέιρο και στην συνέχεια αποχώρησε με τον Πορτογάλο Πέδρο Μίγκελ(Πέπα) να τον διαδέχεται.

O Πορτογάλος κάθισε στον πάγκο της για 25 παιχνίδια με απολογισμό 7 νίκες, 8 ισοπαλίες και 10 ήττες, και τον αποκλεισμό στην φάση των "16" του Κυπέλλου Βραζιλίας απο την Γκρέμιο. Στις 29 Αυγούστου ανακοινώθηκε η απόλυσή του και μετά απο ένα σύντομο πέρασμα απο τον Φερνάντο Σεάμπρα, στις 5 Σεπτεμβρίου προσελήφθη ο Ζε Ρικάρντο επιστρέφοντας απο την Ιαπωνία.

Ούτε όμως και ο Ζε Ρικάρντο μακροημέρευσε και ύστερα απο δύο μήνες και την ήττα απο την Κοριτίμπα απολύθηκε αφού σε 10 παιχνίδια είχε 3 νίκες, 5 ισοπαλίες και 2 ήττες. Στην θέση του ήρθε ο Πάουλο Αουτουόρι ο οποίος κατάφερε σε 6 παιχνίδια να μείνει αήττητος 3 νίκες και 3 ισοπαλίες και να επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής.

O Αουτουόρι δεν παρέμεινε και στην θέση του ήρθε ο Αργεντίνος Νίκολας Λαρκαμόν, όμως δεν κάθισε παραπάνω απο μερικούς μήνες αφού στις 8 Απριλίου μετά την ήττα στους διπλούς τελικούς απο την Ατλέτικο Μινέιρο και σε συνέχεια του αποκλεισμού απο τον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Βραζιλίας απο την Σούσα, απολύθηκε έχοντας σε 14 παιχνίδια, 7 νίκες, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες

Στην θέση του ανέλαβε ο Φερνάντο Σεάμπρα γνώριμος της ομάδας αφού το 2022 είχε αναλάβει την U-20 της ομάδας, ενώ τον Σεπτέμβριο του 2023 είχε κοουτσάρει την πρώτη ομάδα για ένα παιχνίδι, λίγο πριν έρθει ο Ζε Ρικάρντο,
 


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...