www.goahits.blogspot.com

Διεθνές ποδόσφαιρο όπως δεν έχετε ξαναδιαβάσει!

10/12/23

Η βελγική εκδοχή του "classico"


H  κόντρα ανάμεσα στην Άντερλεχτ και την Σταντάρ είναι κάτι παραπάνω απο μια απλή ποδοσφαιρική κόντρα ανάμεσα στις δύο μεγαλουπόλεις της χώρας. Λιέγη και Βρυξέλλες διεκδικούν τα πρωτεία στο βελγικό ποδοσφαιρικό στερέωμα και δεν είναι τυχαίο ότι για δύο δεκαετίες απο τα μέσα της δεκαετίας του '50 έως και τις αρχές της δεκαετίας του '70 οι δύο ομάδες διεκδικούσαν τους εγχώριους τίτλους. 

Δεν ήταν όμως μόνο ποδοσφαιρική αλλά είχε και άλλες προεκτάσεις, γεωγραφικές, ιστορικές και πολιτικές. Η Λιέγη ανήκει στην περιοχή των Βαλόνων, είναι μάλιστα η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη, οι οποίοι μιλάνε γαλλικά, οι δε Βρυξέλλες παραδοσιακά είχε σχέσεις με την φλαμανδική κοινότητα. 

Η Λιέγη είναι περισσότερο μια βιομηχανική πόλη εν αντιθέσει με τις Βρυξέλες που είναι μητρόπολη και οικονομικό κέντρο. Την σεζόν 1964-65 πρώτη μονομαχία τους στον τελικό του Κυπέλλου, νίκη για την Άντερλεχτ με 3-2 με τα γκολ του Βαν Χίμστ στο 17' και στο 112', του Πούις στο 27', για την Σταντάρ ο Κλάεσεν στο 25' και στο 50'.

Την επόμενη χρονιά νικήτρια ήταν η Σταντάρ με γκολ του Ντεβάλκε στο 32', το 1972 ο Βαν Χίμστ στο 25' έδωσε τον τίτλο στην Άντερλεχτ, ενώ την επόμενη χρονιά ο Λαντίνσκι στο 9' και στο 55' έστεψε κυπελλούχους την ομάδα απο τις Βρυξέλλες, με την Σταντά ρν αμειώνει στο 75' με τον Γιόν.

Πέρασαν αρκετά χρόνια για να αναμετρηθούν σε τελικό το 1988 όπου οι Νίλις στο 39' και Κρντσεβιτς στο 78' έδωσαν ένα ακόμα τίτλο στους "βιολετί" με 2-0. Την επόμενη χρονιά πάλι η Άντερλεχτ αναδείχθηκε νικήτρια με 2-0 με τα γκολ των Κρντσεβιτς στο 12' και Γιάνκοβιτς στο 61'.

Για το Σούπερ Καπ το 1981 το κατέκτησε η Σταντάρ στα πέναλντι με 3-1, το 1993 στο "Κόνσταντ Βαν Ντε Στοκ" με 3-0 η Άντερλεχτ με δύο γκολ του Νίλις στο 37' και στο 63' και στο 85' ο Μπόσμαν με πέναλντι.

Το 2008 στο "Μορίς Ντεφράσν" Ονιέγου στο 12' και στο 18', Νισέζ στο 87' και Σουάρες στο 73' με πέναλντι διαμόρφωσαν το τελικό 3-1 υπέρ της Σταντάρ.

To πρώτο ματς πραγματοποιήθηκε στις 19 Οκτωβρίου του 1919 στην Λιέγη με τις δυο ομάδες να έρχονται ισόπαλες με 2-2. Συνολικά σε 228 παιχνίδια η Άντερλεχτ έχει 94 νίκες, η Σταντάρ 68, 66 ματς έχουν λήξει ισόπαλα, με τα τέρματα να είναι 345-296 υπέρ της Άντερλεχτ.

Στις 12 Απριλίου του 2019 στην φάση των πλέι-οφ στο "Σλέσιν" και ενώ το σκορ ήταν 2-0 υπέρ της Σταντάρ στο 33' υπήρξε διακοπή λόγω επεισοδίων που προκάλεσαν οι οπαδοί της Άντερλεχτ. Το δικαστήριο κατοκύρωσε το ματς υπέρ των "κόκκινων" με 5-0.

Οι μεγαλύτερες νίκες της Σταντάρ είναι το 5-1 τις περιόδους 1952-1953 και 2011-2012, το 4-1 τις περιόδους 1982-1983 και 2003-2004, και το 4-0 την περίοδο 1971-1972, ενώ αντίστοιχα για την Άντερλεχτ είναι το 6-0 την περίοδο 1998-1999, το 6-1 την περίοδο 1952-1953, και το 5-0 την περίοδο 2011-2012.

Πρώτος σε συμμετοχές είναι ο Ολιβιέ Ντεσάχτ της Άντερλεχτ με 37, στην δεύτερη θέση βρίσκεται ο  Πολ Βαν Χίμστ επίσης της Άντερλεχτ με 35, και ακολουθούν οι Γκι Βαντερσμίσεν(Σταντάρ) με 30, Νικολά Ντεβάλκε(Σταντάρ), Ζόρζ Χάιλενς(Άντερλεχτ) και Ούγκο Μπρόος (Άντερλεχτ) με 29, Ζαν Νικολάι(Σταντάρ), Λεόν Σέμελινγκ (Σταντάρ), Πιέρ Ανόν(Άντερλεχτ), Γκι Χέλερς(Σταντάρ) και Γκιγιόμ Μποντάρ(Σταντάρ) με 28, Ζέφ Ζουριόν(Άντερλεχτ) με 27,  Φράνκι Βερκότερεν(Άντερλεχτ) με 26, Έρικ Γκέρετς(Σταντάρ) και Γέλε Βαν Ντάμε(Άντερλεχτ 7/Σταντάρ 18) με 25, Γιόσεφ Μέρμανς(Άντερλεχτ), Ανρί Τέλιν(Σταντάρ) Λουντοβίκ Κέκ(Άντερλεχτ), Μισέλ Ντε Γκρόοτε(Άντερλεχτ) και Τζάκι Μουναρόν(Άντερλεχτ 22/Σταντάρ 2) με 24.

Πρώτος σκόρερ είναι ο Γιόσεφ Μέρμανς της Άντερλεχτ με 25, στην δεύτερη θέση βρίσκεται ο Πόλ Βαν Χίμστ της Άντερλεχτ με 13, και ακολουθούν οι  Φρανσουά Ντε Βάλ(Άντερλεχτ) με 10, Λούκ Νίλις(Άντερλεχτ) και Ντιεμερσί Μποκανί(Δημοκρατία του Κογκό/Άντερλεχτ 3/Σταντάρ 5) με 8, Μισέλ Βαν Βάρενμπεργκ(Άντερλεχτ), Ζαν Ζαντό(Σταντάρ), Ζάκ Στόκμαν(Άντερλεχτ), Σιλβέστερ Τάκατς(Σερβία/Σταντάρ), Έντι Κρντσέβιτς(Αυστραλία/Άντερλεχτ), Γκιγιόμ Ζιλέ(Άντερλεχτ) με 7, Ζαν Βαλέ(Άντερλεχτ), Φράντς Καρλιέ(Σταντάρ), Ρόμπ Ρέσενμπρινκ(Ολλανδία/Άντερλεχτ) και Άσγκειρ Σιγκούρβινσον(Ισλανδία/Σταντάρ) με 6, Φρανσουά Σερμόν(Άντερλεχτ), Ατίλα Λαντίνσκι(Ουγγαρία/Άντερλεχτ), Μοχάμεντ Τσιτέ(Σταντάρ 4/Άντερλεχτ 1) και Μεχντί Καρσελά(Μαρόκο/Σταντάρ) με 5.

Πόλ Βαν Ντεν Μπέργκ, Τζάκι Μουναρόν, Ζαν Τίσεν, Τόνι Ρομπούτς, Άρι Χάαν(Ολλανδία), Τζόνι Ντισμπαμπά(Ολλανδία),   Βίλι Γκέρτς, Μισέλ Ρενκίν, Αλεξάντρε Τσερνιατίνσκι, Στεφάν Ντε Μόλ, Πάτρικ Βέρβοορτ, Πέτερ Μάες, Γιόχαν Βαλεμ, Ντάνι Μποφέν, Ολιβιέ Σουράι, Τίμπορ Σέλιμες(Ρουμανία), Μπο Μπενζά, Νταβίντ Μπροκέν, Ίβιτσα Μόρναρ(Κροατία), Φρεντερίκ Πιέρ, Όλε Μάρτιν Άρστ(Νορβηγία), Γκάμπριελ Ν'Γκαλούλα(Κονγκό), Τζοναθάν Λεζεάρ, Μοχάμεντ Τσιτέ(Μπουρούντι), Μίλαν Γιοβάνοβιτς(Σερβία), Ντιεμερσί Μποκανί(Κονγκό),  Στίβεν Ντεφούρ, Λουίτζι Πιερόνι, Μπι Ζοριό Σιριάκ(Ακτή Ελεφαντοστού), Ίμοχ Εζέκιελ(Νιγηρία), Αντριάν Τρεμπέλ(Γαλλία), Λαντρί Ντριματά, Μπέντζαμιν Ντεμπουσέρ, Γιέλε Βαν Ντάμε, Ιβάν Σαντίνι(Κροατία), Μπενίτο Ραμάν είναι οι ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί και στις δύο ομάδες.

Δέκα προπονητές οι Τσάρλς Μπουνιάν(Αγγλία), Ράιμοντ Γκέταλς, Ούρμπεν Μπράμς, Γκιόργκ Κέσλερ(Γερμανία), Άρι Χάαν(Ολλανδία), Ρενέ Βαντερέικεν, Άαντ Ντε Μος(Ολλανδία), Λούκα Περούζοβιτς(Κροατία), Τόμισλαβ Ίβιτς(Κροατία) και Γιόχαν Μπόσκαμπ(Ολλανδία) έχουν περάσει απο τους πάγκους των δύο ομάδων.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...