Στην Αργεντινή υπάρχουν δύο σχολές προπονητικής εμπνευσμένες από τους ανθρώπους που οδήγησαν την Αργεντινή στις κατακτήσεις των 2 Παγκοσμίων Κυπέλλων. Οι "μενοτίστας" οι οποίοι αρέσκονται σε ένα πιο ελεύθερο τρόπο παιχνιδιού και οι "μπιλαρδίστας" οι οποίοι ακολουθούσαν ένα πιο συντηρητικό τρόπο παιχνιδιού.
Ο Κάρλος Μπιλάρδο γεννήθηκε στις 16 Μαρτίου του 1939 στην περιοχή Λα Παστερνάλ του Μπουένος Άιρες από Ιταλούς μετανάστες. Από μικρός ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο παράλληλα με το σχολείο ενώ δούλευε και ως υπάλληλος σε σούπερ-μάρκετ.
Ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Σαν Λορέντζο κάνοντας πρωινές προπονήσεις ενώ τα βράδια διάβαζε για τις σπουδές του στην ιατρική και πιο συγκεκριμένα στην γυναικολογία. Επιλέχθηκε από την εθνική ομάδα της χώρας του στους Παναμερικανικούς Αγώνες του 1959 αλλά και στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960.
Το 1961 μετακινήθηκε στην Ντεπορτίβο Εσπανιόλ ομάδα δεύτερης κατηγορίας και παρότι ήταν ο πρώτος σκόρερ της ομάδας άρχιζε σιγά-σιγά να οπισθοχωρεί στο κέντρο. Ύστερα από 111 παιχνίδια και 39 γκολ το 1965 ο Μπιλάρδο βρίσκεται ανάμεσα στην Αρχεντίνος και την Εστουντιάντες και τελικά θα υπογράψει στην Εστουντιάντες ως προσωπική επιλογή του Οσβάλντο Σουμπελντία. Στο πρόσωπο του ο Σουμπελντία έβλεπε τον άνθρωπο που θα αποτελούσε τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε αυτόν και τους υπόλοιπους παίκτες.
Με τα "λιοντάρια" κατέκτησε το Μετροπολιτάνο του 1967, 3 Κόπα Λιμπερταδόρες το 1968, το 1969, και το 1970, και 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο το 1968. Μετά από 175 συμμετοχές και 11 γκολ το 1970 αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση έχοντας παράλληλα αποφοιτήσει από το πανεπιστήμιο ως φυσικός.
Ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από τις μικρές ομάδες της Εστουντιάντες ως βοηθός του Σουμπέλντια, έχοντας σε 224 παιχνίδια, 98 νίκες, 66 ισοπαλίες και 60 ήττες. Την περίοδο 1976-1978 ανέλαβε την Ντεπορτίβο Κάλι με την οποία το 1978 την οδήγησε στον τελικό του Λιμπερταδόρες απέναντι στην Μπόκα έχοντας σε 138 παιχνίδια, 61 νίκες, 43 ισοπαλίες και 34 ήττες.
Ένα μικρό πέρασμα από την Σαν Λορέντζο και το 1979 με 32 παιχνίδια με 10 νίκες, 13 ισοπαλίες και 9 ήττες. και αναλαμβάνει την εθνική ομάδα της Κολομβίας έως το 1981. Η αποτυχία πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 οδήγησε τις δύο πλευρές σε λύση της συνεργασίας και ο Μπιλάρδο επέστρεψε στους αγαπημένους του "pincharratas" οδηγώντας τους στην κατάκτηση του Μετροπολιτάνο του 1982 με 36 παιχνίδια όπου είχε 21 νίκες, 12 ισοπαλίες και 3 ήττες
Η επιτυχία του με τους "φοιτητές" ήταν το εισιτήριο για την ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της Εθνικής Αργεντινής κάνοντας ντεμπούτο στις 12 Μαΐου του 1983 στο Σαντιάγκο απέναντι στην Χιλή σε φιλικό παιχνίδι.
Η μεγαλύτερη του επιτυχία δεν ήταν άλλη από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στο Μεξικό το 1986 απέναντι στην Δυτική Γερμανία έχοντας μεγάλο πρωταγωνιστή τον Ντιέγκο Μαραντόνα πάνω στον οποίο "έφτιαξε" όλο το παιχνίδι της ομάδας .
Την οδήγησε στα Κόπα Αμέρικα του 1983, του 1987, του 1989 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990 όπου και πάλι βρέθηκε στον τελικό της διοργάνωσης όμως οι Γερμανοί χάρις στο πέναλντι του Μπρέμε κατέκτησαν το τρόπαιο. Αυτό ήταν και το τελευταίο του παιχνίδι στον πάγκο της Εθνικής έχοντας σε 81 παιχνίδια απολογισμό 28 νίκες, 30 ισοπαλίες και 23 ήττες.
Πέρασε από τους πάγκους της Σεβίλλης και της Μπόκα Τζούνιορς όπου και πάλι είχε υπό τις οδηγίες του τον Μαραντόνα, την εθνική ομάδα της Λιβύης και έκλεισε ουσιαστικά την προπονητική του καριέρα με την Εστουντιάντες την περίοδο 2003-2004, στην οποία ανέβασε πάρα πολλά παιδιά από τις ακαδημίες που αργότερα θα την έφταναν στην κατάκτηση του Κόπα Λιμπερταδόρες.
Εργάστηκε σε αρκετούς τηλεοπτικούς σταθμούς ως σχολιαστής και αναλυτής όπως το Fox Sports, το Canal 13 και το Telefe, ενώ αναμείχθηκε και στην πολιτική ως γραμματέας αθλητισμού στην επαρχία του Μπουένος Άιρες.
Παραιτήθηκε από την θέση του γραμματέα το 2008 για να αναλάβει την θέση του τεχνικού διευθυντή στην ομοσπονδία παράλληλα με την πρόσληψη του Μαραντόνα στην τεχνική ηγεσία. Στο πόστο αυτό παρέμεινε μέχρι τον Αύγουστο του 2014 όταν και προσλήφθηκε ο Χεράρδο Μαρτίνο.
Εξέδωσε βιβλίο με τον τίτλο "Asi ganamos(σ.σ. Πως κερδίσαμε)" με θέμα την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1986. Τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας, παρουσιάζοντας έντονα συμπτώματα κατάθλιψης και νευρολογικές διαταραχές και χρειάστηκε να νοσηλευτεί σε κλινική μιας και έπασχε απο το σύνδρομο Hakim-Adams.
