Αγωνιζόμενος στο δεξί άκρο της άμυνας της Γκλάντμπαχ ο Μπέρτι Φόγκτς ήταν σκληρός απέναντι στους αντιπάλους του αλλά όχι αντιαθλητικός. Πάλευε σε κάθε φάση σαν να ήταν η τελευταία του και για αυτό ακριβώς τον λόγο για την αγωνιστικότητα του πήρε το προσωνύμιο "Der Terrier".
Γεννήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου του 1946 στο Μπούτγκεν και στην Vfr Buttgen έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Στην ηλικία των 12 ετών έχασε την μητέρα του απο λευχαιμία και ένα χρόνο αργότερα τον πατέρα του απο καρδιά, ζώντας στην συνέχεια με την θεία του.
Για να τα βγάλει πέρα δούλευε ως μαθητευόμενος στην μεταλλουργία πριν ενταχθεί στην Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ το 1965. Στο "Μπέκελμπεργκ" θα περάσει όλη του την ποδοσφαιρική καριέρα κατακτώντας 5 Πρωταθλήματα(1970,1971,1975,1976,1977), 1 Κύπελλο το 1973 και 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ το 1975 κόντρα στην Τβέντε και το 1979 κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου ενώ ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1977 στην Ρώμη κόντρα στην Λίβερπουλ.
Σε ηλικία 33 ετών το 1979 θα αποσυρθεί απο την ενεργό δράση και είναι πρώτος σε συμμετοχές στην ιστορία των "πουλαριών" με 526 αγώνες έχοντας πετύχει και 42 γκολ. Στις 3 Μαΐου του 1967 στο Βελιγράδι κόντρα στην Γιουγκοσλαβία για τα προκριματικά του EURO 1968 θα κάνει το ντεμπούτο του με την εθνική.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μεξικό το 1970 αγωνίστηκε και στα έξι παιχνίδια, Πρωταθλητής Ευρώπης το 1972 στο Βέλγιο, Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1974 όπου πήρε μέρος και στα εφτά παιχνίδια, φιναλίστ του EURO 1976 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Αργεντινής το 1978 αγωνίστηκε και στα έξι παιχνίδια.
Μάλιστα η ήττα στις 23 Ιουνίου στην Κόρδοβα απο την Αυστρία ήταν το 96ο και τελευταίο του ματς με την "νάτσιοναλ μάντσαφτ" έχοντας πετύχει ένα γκολ. Αφότου ολοκλήρωσε την καριέρα του ανέλαβε την U-21 της Δυτικής Γερμανίας και το 1986 βοηθός του Φράντς Μπεκενμπάουερ.
Το 1971 και το 1979 ανακηρύχθηκε κορυφαίος Γερμανός ποδοσφαιριστής, το 1974 και το 1978 συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ομάδα των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Αίσθηση είχε προκαλέσει η δήλωση του πριν την έναρξη του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Αργεντινής αναφέροντας ότι "η Αργεντινή είναι μια χώρα στην οποία βασιλεύει η τάξη. Εγώ δεν είδα πουθενά έστω και έναν πολιτικό κρατούμενο".
Μετά την αποχώρηση του Μπεκενμπάουερ ανέλαβε την εθνική Γερμανίας με την οποία θα κατακτήσει το EURO 1996 στην Αγγλία, θα είναι φιναλίστ του EURO 1992 ενώ στα Παγκόσμια Κύπελλα των ΗΠΑ το 1994 και Γαλλίας το 1998 θα αποκλειστεί απο τα προημιτελικά απο Βουλγαρία και Κροατία αντίστοιχα.
Με τα 102 παιχνίδια με απολογισμό 66 νίκες, 24 ισοπαλίες και 12 ήττες κατέχει την τέταρτη θέση με τα περισσότερα παιχνίδια πίσω απο τους Χέρμπεργκερ, Σεν και Λεβ, ενώ το 1996 το περιοδικό World Soccer τον ανακήρυξε κορυφαίο προπονητή της χρονιάς.
Τον Νοέμβριο του 2000 θα αναλάβει την Μπάγερ Λεβερκούζεν όπου θα παραμείνει μέχρι τον Μάιο του 2001 έχοντας σε 25 παιχνίδια, 11 νίκες, 3 ισοπαλίες και 11 ήττες. Τον Αύγουστο του 2001 θα αναλάβει την τεχνική ηγεσία του Κουβέιτ μέχρι τον Φεβρουάριο του 2002 όπου σε 11 παιχνίδια θα έχει 2 νίκες, 6 ισοπαλίες και 3 ήττες.
Απο τον Μάρτιο του 2002 έως τον Νοέμβριο του 2004 θα είναι στον πάγκο της Εθνικής Σκωτίας και σε 31 παιχνίδια θα έχει 8 νίκες, 7 ισοπαλίες και 16 ήττες.Τον Ιανουάριο του 2007 θα είναι τεχνικός της εθνικής Νιγηρίας σε 15 παιχνίδια με 7 νίκες, 3 ισοπαλίες και 5 ήττες.
Τον Απρίλιο του 2008 έως τον Οκτώβριο του 2014 όταν και παραιτήθηκε, ανέλαβε αυτόν του Αζερμπαιτζάν και σε 71 παιχνίδια είχε 15 νίκες, 22 ισοπαλίες και 34 ήττες.
Τον Μάρτιο του 2015 ύστερα απο πρόσκληση της ομοσπονδίας των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής ανέλαβε ρόλο τεχνικού συμβούλου, όμως μετά την απόλυση του Γιούργκεν Κλίνσμαν τον Οκτώβριο του 2016, η θητεία του ολοκληρώθηκε.
