Η κάθε δεκαετία έχει τον ποδοσφαιρικό της "ήρωα". Ένας απο αυτούς είναι ο Ζινεντίν Ζιντάν που "έλαμψε" για μια δεκαετία απο τα μέσα της δεκαετίας του '90 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Κομψότητα, διορατικότητα, ο έλεγχος της μπάλας ήταν τα στοιχεία που τον ξεχώριζαν και τον έκαναν έναν απο τους καλύτερους Ευρωπαίους όλων των εποχών.
Γεννήθηκε στις 23 Ιουνίου του 1972 στην περιοχή Καστελάν της Μασσαλίας μια ιδιαίτερα κακόφημη γειτονιά, φτωχή με μεγάλη εγκληματικότητα. Αλγερινής καταγωγής ο μικρός Ζινεντίν θα έχει την πρώτη του επαφή με το ποδόσφαιρο παίζοντας με τα υπόλοιπα παιδιά της γειτονιάς.
Έχοντας σαν είδωλα παίκτες της Ολιμπίκ όπως ο Μπλάζ Σλίσκοβιτς, ο Έντσο Φραντσέσκολι και ο Ζαν Πιερ Παπέν άρχισε να πηγαίνει σε διάφορες τοπικές ομάδες έως ότου πάρει μέρος σε ένα τριήμερο κάμπ σε Περιφερειακό Κέντρο Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής στην Έξ-Έν-Προβένς ένα απο τα πολλά που υπάρχουν στην Γαλλία, όπου εκεί θα τον εντοπίσει ο Ζαν Βαρό σκάουτερ απο τις Κάννες.
Στην πόλη της Γαλλικής Ριβιέρα ο Ζιντάν θα έχει την πρώτη του επαφή με το αληθινό ποδόσφαιρο. Ευαίσθητος και ακατέργαστος δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του όταν τον προσβάλουν για την καταγωγή του.
Ήδη τις πρώτες εβδομάδες θα δεχτεί τιμωρία διότι γρονθοκόπησε έναν αντίπαλο του που τον κορόιδεψε για την καταγωγή του. Ο Βαρό τον ενθάρρυνε να κοντρολάρει τον θυμό του και να αφοσιωθεί στο ίδιο το παιχνίδι.
Θα παίξει με τους "κόκκινους δράκους" τέσσερα χρόνια με 71 συμμετοχές και 6 γκολ και θα την βοηθήσει να βγει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις στην πρώτη του χρονιά. Το καλοκαίρι του 1992 θα κάνει μεγαλύτερο βήμα και θα αγωνιστεί με την φανέλα της Μπορντό όπου θα παίξει στους διπλούς τελικούς του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1995-1996 κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου, με τους Βαυαρούς να κατακτούν το τρόπαιο.
Ήδη ομάδες απο την Ευρώπη στρέφουν το βλέμμα τους προς αυτόν τον χαρισματικό Γάλλο. Μπλάκμπερν και Νιούκαστλ θα κάνουν κίνηση για να αποκτήσουν τον κορυφαίο παίκτη του γαλλικού Πρωταθλήματος την περίοδο 1995-1996 αλλά η Γιουβέντους θα είναι αυτή που θα τον αποκτήσουν.
Ύστερα απο 179 παιχνίδια και 39 τέρματα στο "Πάρκ Λεσκίρ" θα μεταβεί στο Τορίνο και απο τις πρώτες εμφανίσεις θα δειξει το ταλέντο του. Την πρώτη του χρονιά θα κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ απέναντι στην Παρί Σεν Ζερμέν, το Πρωτάθλημα Ιταλίας και το Διηπειρωτικό Κύπελλο κόντρα στην Ρίβερ Πλέιτ.
Θα έρθει η πρώτη απογοήτευση στο Champions League όταν θα γνωρίσει την ήττα απο την Μπορούσια Ντόρτμουντ στο Μόναχο. Δεύτερο συνεχόμενο Πρωτάθλημα και το ιταλικό Σούπερ Καπ την περίοδο 1997-1998 και δεύτερη συνεχόμενη ήττα απο την Ρεάλ Μαδρίτης στο Άμστερνταμ.
Θα παραμείνει στο "Ντελε Άλπι" μέχρι το καλοκαίρι του 2001 έχοντας 209 συμμετοχές και 31 γκολ, όταν η Ρεάλ Μαδρίτης θα προσφέρει το αστρονομικό ποσό των 77.5 εκατομμυρίων ευρώ παγκόσμιο ρεκόρ μετεγγραφής για να το κάνει δικό της υπογράφοντας συμβόλαιο τεσσάρων ετών.
Μόλις την πρώτη του χρονιά θα κατακτήσει το Champions League στην Γλασκώβη κόντρα στην Μπάγερ Λεβερκούζεν με τον ίδιο να βάζει το λιθαράκι του πετυχαίνοντας το νικητήριο γκολ με ένα εκπληκτικό εναέριο αριστερό βολ πλανέ ένα απο τα κορυφαία γκολ όλων των εποχών και θα αναδειχθεί κορυφαίος παίκτης του τελικού.
Στην Μαδρίτη θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα την περίοδο 2002-2003, 2 ισπανικά Σούπερ Καπ το 2001 και το 2003, το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ το 2002 κόντρα στην Φέγενορντ και το Διηπειρωτικό Κύπελλο κόντρα στην Ολίμπια Ασουνσιόν μέχρι και το 2006 όταν θα αποχωρήσει απο την ενεργό δράση έχοντας 225 συμμετοχές και 49 γκολ.
Στις 17 Αυγούστου του 1994 σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Τσεχία στο Μπορντό, θα πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του με τους "τρικολόρ". Θα είναι στην 23αδα στο EURO του 1996 που θα διεξαχθεί στην Αγγλία όπου θα φτάσει στα ημιτελικά αλλά στα πέναλντι θα αποκλειστεί απο την Τσεχία.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998 κόντρα στην Σαουδική Αραβία θα αποβληθεί με απευθείας κόκκινη κάρτα. Θα χάσει το ματς των "16" με την Παραγουάη, αλλά θα είναι παρών με την Ιταλία και την Κροατία στον ημιτελικό και στον τελικό του Παρισιού κόντρα στην Βραζιλία θα βάλει την "σφραγίδα"του.
Με δύο κεφαλιές θα βάλει τους Γάλλους μπροστά στο σκορ με 2-0 και το γκολ του Πετί θα ολοκληρώσει τον θρίαμβο με 3-0 και τους "πετεινούς" Παγκόσμιους Πρωταθλητές. Θα αναδειχθεί καλύτερος παίκτης του τελικού ενώ θα βρεθεί στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά.
Στα γήπεδα της Ολλανδίας και του Βελγίου για το EURO 2000 θα είναι ο ηγέτης της ομάδας του Ροζέ Λεμέρ που θα φτάσει στην κατάκτηση του τροπαίου. Θα παίξει σε όλα τα παιχνίδια θα σκοράρει κόντρα στην Ισπανία και στον ημιτελικό κόντρα στην Πορτογαλία με εύστοχη εκτέλεση πέναλντι. Πέραν του τίτλου θα είναι αφενός στην καλύτερη ομάδα αλλά και θα αναδειχθεί ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002 στην Ιαπωνία και την Νότια Κορέα ο "Ζιζού" προέρχεται απο τραυματισμό και θα χάσει τα δύο πρώτα παιχνίδια της φάσης των ομίλων. Χωρίς να είναι απόλυτα έτοιμος και αντιμετωπίζοντας τον φάσμα του αποκλεισμού θα παίξει με την Δανία όμως δεν θα μπορέσει να βοηθήσει, θα έρθει η ήττα με 2-0 και η τελευταία θέση στον όμιλο.
Στο EURO του 2004 στην Πορτογαλία κόντρα στην Αγγλία θα ανατρέψει το 1-0 και με δύο δικά του τέρματα θα δώσει την νίκη στην Γαλλία, ενώ και απέναντι στην Ελβετία θα βρει δίχτυα αλλά η Ελλάδα θα τον αποκλείσει απο τα ημιτελικά.
Μετά απο τον αποκλεισμό θα ανακοινώσει την αποχώρηση του απο την εθνική ομάδα αλλά ύστερα απο προτροπή του Ραιμόντ Ντομενέκ θα αναθεωρήσει και θα τεθεί κανονικά στην διάθεση του για το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006.
Θα αγωνιστεί κόντρα στην Ελβετία και την Νότια Κορέα, θα μείνει εκτός με την Ελβετία και στα νοκ-άουτ θα 'σερβίρει" τα γκολ των Βιειρά και Ανρί κόντρα σε Ισπανία(με την "φούρια ρόχα" θα σκοράρει κιόλας) και Βραζιλία και την πρόκριση στα ημιτελικά.
Εκεί κόντρα στην Πορτογαλία θα ευστοχήσει σε εκτέλεση πέναλντι και θα στείλει την Γαλλία σε τελικό για πρώτη φορά μετά το 1998. Στις 9 Ιουλίου στο Βερολίνο Γαλλία και Ιταλία θα αναμετρηθούν και στην αρχή του παιχνιδιού θα δώσει το προβάδισμα με εύστοχη εκτέλεση πέναλντι.
Θα γίνει μόλις ο τέταρτος παίκτης μετά τον Πελέ, το Μπράιτνερ και τον Βαβά που θα σκοράρει σε δύο διαφορετικούς τελικούς και ο τέταρτος μετά τον Βαβά, τον Πελέ και τον Χάρστ που θα φτάσει τα 3 γκολ σε τελικό.
Στο 110' θα γίνει η φάση που θα σημαδέψει τον τελικό αλλά και την καριέρα του. Στο κέντρο του γηπέδου κατά τη διάρκεια μιας λεκτικής αψιμαχίας ο Ζιντάν θα γυρίσει ξαφνικά και θα κουτουλήσει τον Ματεράτσι. Ο Ελιζόντο θα τον αποβάλλει και θα χάσει τόσο το υπόλοιπο του παιχνιδιού όσο και τα πέναλντι.
Η Γαλλία θα ηττηθεί στα πέναλντι και ο ίδιος παρά την αποβολή θα αναδειχθεί ο καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης και θα βρίσκεται στην καλύτερη ομάδα του τουρνουά. Όπως ήταν φυσικό η αποβολή θα προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση με πρωτοσέλιδα και τον ίδιο λίγα χρόνια αργότερα να δηλώνει ότι δεν συγχωρεί τον Ματεράτσι που του προσέβαλλε την αδερφή του.
Θα φτάσει τις 108 συμμετοχές τέταρτος στην σχετική λίστα και με 31 τέρματα επίσης βρίσκεται στην τέταρτη θέση της σχετικής λίστας. Απο την στιγμή που αποσύρθηκε έπαιρνε μέρος σε παιχνίδια βετεράνων της Ρεάλ Μαδρίτης και τον Νοέμβριο του 2010 απέκτησε ρόλο ειδικού συμβούλου έχοντας στενή σχέση με την πρώτη ομάδα.
Τον Ιούλιο του 2011 ανέλαβε την θέση του τεχνικού διευθυντή και το 2013 θα αναλάβει χρέη βοηθού δίπλα στον Κάρλο Αντσελότι. Τον Ιούνιο του 2014 θα του δοθεί η δεύτερη ομάδα της Ρεάλ και τον Ιανουάριο του 2016 θα αναλάβει την πρώτη ομάδα στην θέση του απολυθέντα Ράφα Μπενίτεθ.
Κατέκτησε 1 Πρωτάθλημα Ισπανίας το 2017, 3 Champions League το 2016 στο Μιλάνο κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης, το 2017 στο Κάρντιφ κόντρα στην Γιουβέντους και το 2018 στο Κίεβο κόντρα στην Λίβερπουλ, 2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ το 2016 στο Τροντχάιμ κόντρα στην Σεβίλλη και το 2017 στα Σκόπια κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 1 Ισπανικό Σούπερ Καπ και 2 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων το 2016 και το 2017 κόντρα σε Κασίμα Άντλερς και Γκρέμιο αντίστοιχα.
Με την ολοκλήρωση της χρονιάς ανακοίνωσε την αποχώρηση του απο τους "μερένγκες" και όπως είναι φυσικό τα σενάρια έδιναν και έπαιρναν για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, με την εθνική Κατάρ να του προσφέρει 200 εκατομμύρια ευρώ ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022.
Τον Μάρτιο του 2019 όμως θα επιστρέψει ξανά στον πάγκο των Μαδριλένων μετά τα "φτωχά" αποτελέσματα των προκατόχων του. Υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι του 2022 κατακτώντας ήδη το Σούπερ Καπ στην Σαουδική Αραβία κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης.
Με την ολοκλήρωση της χρονιάς ανακοίνωσε την αποχώρηση του απο τους "μερένγκες" και όπως είναι φυσικό τα σενάρια έδιναν και έπαιρναν για τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, με την εθνική Κατάρ να του προσφέρει 200 εκατομμύρια ευρώ ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022.
Τον Μάρτιο του 2019 όμως θα επιστρέψει ξανά στον πάγκο των Μαδριλένων μετά τα "φτωχά" αποτελέσματα των προκατόχων του. Υπέγραψε νέο συμβόλαιο μέχρι το καλοκαίρι του 2022 κατακτώντας ήδη το Σούπερ Καπ στην Σαουδική Αραβία κόντρα στην Ατλέτικο Μαδρίτης.
Θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα του 2020 φτάνοντας τους τίτλους πίσω μόνο απο τον Μουνιόθ που είχε 14, όμως δεν κατάφερε να κατακτήσει κάτι την επόμενη χρονιά και στο τέλος εκείνης της σεζόν θα ανακοινώσει την αποχώρηση του απο τον πάγκο της Ρεάλ.
Με τις δύο αυτές θητείες θα φτάσει τα 263 παιχνίδια στον πάγκο της δεύτερος στην σχετική λίστα πίσω απο τον Μιγκέλ Μουνιόθ, με 172 νίκες, 55 ισοπαλίες και 36 ήττες.
Το 1998 θα ανακηρυχθεί παίκτης της χρονιάς για την FIFA και θα λάβει την "Χρυσή Μπάλα" απο το France Football, το 2011 θα επιλεγεί ως ο καλύτερος παίκτης του Champions League για την εικοσαετία 1991-2011, το 2014 θα ενταχθεί στο Hall of Fame της Ρεάλ ενώ το 2016 θα είναι στην καλύτερη εντεκάδα όλων των εποχών για τα EURO.
