Έντσο Μπέαρζοτ Ο "Γέρος"

Είναι ο προπονητής που κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων παρουσιών στον πάγκο της "σκουάντρα ατζούρα" και ο άνθρωπος που την οδήγησε στην κατάκτηση του τρίτου της Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1982. Για αυτό τον λόγο η ομοσπονδία τίμησε τον Έντσο Μπέαρζοτ όταν μετά το θάνατό του έδωσε το ονομά του στο βραβείο για τον καλύτερο Ιταλό προπονητή της χρονιάς


Γεννήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου του 1927 στο Αιέλο ντελ Φρίουλι και έκανε αξιόλογη καριέρα ως αμυντικός ξεκινώντας την επαγγελματική του καριέρα το 1946 στην Προ Γκορίτσια για να ακολουθήσει η Ίντερ από το 1948 έως το 1951 και ένα μικρό πέρασμα την περίοδο 1956-1957 όπου είχε 46 συμμετοχές, η Κατάνια από το 1951 έως το 1954 όπου είχε 95 συμμετοχές και 4 τέρματα, και η Τορίνο από το 1954 έως το 1964 έχοντας 229 συμμετοχές και 8 γκολ.

Συνολικά ο Μπέαρζοτ είχε 409 παρουσίες πετυχαίνοντας 15 γκολ στην SERIE A, ενώ φόρεσε την φανέλα της εθνικής ομάδας της χώρας του μία φορά στις 27 Νοεμβρίου του 1955 σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Ουγγαρία στην Βουδαπέστη. 

Με την ολοκλήρωση της καριέρας του το 1964 ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα στην "γκρανάτα" ως προπονητής τερματοφυλάκων και στην συνέχεια βοηθός του Νερέο Ρόκο και του Εντμόντο Φάμπρι.  

Τον Ιανουάριο του 1969 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Πράτο στην SERIE C στην θέση του Ντίνο Μπαλάτσι. Εντάχθηκε στην ιταλική ομοσπονδία αναλαμβάνοντας στην αρχή τη εθνική ομάδα U-23, στην συνέχεια βοηθός του  Φερούτσιο Βαλκαρέτζι στην τελική φάση του  Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974.

Το 1975 μαζί με τον Φούλβιο Μπερναρντίνι ανέλαβαν την "σκουάντρα ατζούρα",  για να φτάσουμε στις 8 Οκτωβρίου του  1977 όταν και αναβαθμίστηκε ως πρώτος προπονητής. Συμμετείχε στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978 που διεξήχθη στην Αργεντινή όπου και κατέλαβε την τέταρτη θέση και στην τελική φάση του Κυπέλλου Εθνών που διεξήχθη στην Ιταλία.

Η μεγαλύτερη του όμως επιτυχία ήρθε το 1982 στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου που πραγματοποιήθηκε στην Ισπανία. Το άσχημο ξεκίνημα που έκανε στην πρώτη φάση όταν και πέρασε στην επόμενη φάση μετά κόπων και βασάνων, οδήγησε στην κριτική για την παρουσία του Ρόσι μετά το σκάνδαλο Τotonero και την μη παρουσία του πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος Ρομπέρτο Προύτσο

Τότε ο Μπέαρζοτ αποφάσισε να επιβάλλει εμπάργκο στους απεσταλμένους του ιταλικού τύπου και να μην κάνουν δηλώσεις τόσο αυτός όσο και οι ποδοσφαιριστές του. Η τακτική αυτή συν με τις αλλαγές που έκανε στο βασικό σχήμα απέδωσε και κατάφερε στον δεύτερο γύρο να υπερκεράσει τα εμπόδιο των Βραζιλίας και Αργεντινής, της Πολωνίας στον ημιτελικό και να επικρατήσει της Δυτικής Γερμανίας με 3-1 στον τελικό στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" στην Μαδρίτη.

Η αποτυχία να προκριθεί στην τελική φάση του Κυπέλλου Εθνών το 1984 στην Γαλλία αλλά και ο αποκλεισμός από την φάση των "16" στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στο Μέξικο "άλλαξαν" το κλίμα για τον Μπέαρζοτ.

Υπήρξαν αρκετές αντιδράσεις και επικρίθηκε αρκετά για το γεγονός  ότι στηρίχθηκε στην φουρνιά του 1982, μιας αρκετοί από αυτούς δεν βρίσκονταν πλέον στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. 

Έτσι αν και είχε συμβόλαιο μέχρι το 1990, αποφάσισε να παραιτηθεί μετά από 88 αγώνες στον πάγκο με απολογισμό 40 νίκες, 26 ισοπαλίες και 22 ήττες. Είχε ακόμα 16 παιχνίδια ως μέλος του τεχνικού τιμ 

με 11 νίκες, 2 ισοπαλίες, 3 ήττες

Ύστερα από μια περίοδο απουσίας από τα δρώμενα το 2002 ορίστηκε διευθυντής του Τεχνικού Κέντρου της Ιταλικής Ομοσπονδίας μία θέση την οποία την κράτησε έως το 2005. Στις 21 Δεκεμβρίου του 2010 στο Μιλάνο σε ηλικία 82 ετών έφυγε απο την ζωή