Θα μπορούσε να πετύχει πολλά περισσότερα στην καριέρα του ο Ρονάλντο Ντε Ασίς Μορέιρα η όπως είναι πιο γνωστός ως Ροναλντίνιο. Το σίγουρο όμως είναι ότι όσο βρισκόταν στο απόγειο της καριέρας του το παιδί που πάντοτε είχε το χαμόγελο στο στόμα προσέφερε σημαντικές στιγμές που θα αποτελούν χαιλάιτς για τις επόμενες γενιές.
Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1980 στο Πόρτο Αλέγκρε απο μητέρα πρώην πωλήτρια που σπούδαζε για να γίνει νοσηλεύτρια και απο πατέρα που δούλευε στα ναυπηγεία και παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο για την Esporte Clube Cruzeiro. Όμως η μοίρα έπαιξε άσχημο παιχνίδι στον πατέρα του Ζοάο Ντε Ασίς Μορέιρα ο οποίος πέθανε απο καρδιακή προσβολή στην πισίνα του σπιτιού όταν ο Ροναλντίνιο ήταν 8 ετών.
Ο χαμός του πατέρα του επηρέασε την όλη κοσμοθεωρία του γύρω απο τη ζωή και το ποδόσφαιρο ξεκινώντας απο το ποδόσφαιρο σάλας και το ποδόσφαιρο στην παραλία και στην συνέχεια θα κάνει ντεμπούτο με την Γκρέμιο το 1998 με προπονητή τον Σεμπαστιάο Λαζαρόνι.
Με δικό του τέρμα η Γκρέμιο επικράτησε της Ιντερνασιονάλ με 1-0 και κατέκτησε το πρωτάθλημα της πολιτείας του Γκαούτσο. 145 συμμετοχές και 75 τέρματα με την φανέλα της ομάδας απο το Πόρτο Αλέγκρε με τα ευρωπαϊκά κλαμπ να τον προσεγγίζουν.
Το 2001 η Άρσεναλ προσπάθησε να τον φέρει στην Ευρώπη, όμως δεν μπορούσε να εκδοθεί άδεια εργασίας μιας και δεν είχε συμπληρώσει τις ανάλογες διεθνείς εμφανίσεις. Η περίπτωση να παίξει δανεικός στην σκωτσέζικη Σεντ Μίρεν όμως προέκυψε σκάνδαλο με ψεύτικα διαβατήρια στην Βραζιλία και δεν προχώρησε.
Η PSV Αιντχόφεν η οποία είχε το προηγούμενο με τον Ρομάριο και τον Ρονάλντο έκανε κίνηση, ενώ και η Παρί κατέθεσε αρχική πρόταση 7 εκατομμυρίων ευρώ αλλά η Γκρέμιο αρνήθηκε. Οι προτάσεις συνέχιζαν να πέφτουν βροχή αλλά η Γκρέμιο επέμενε να μην τον πουλάει.
Όμως χωρίς την συγκατάθεση του συλλόγου θα υπογράψει προσύμφωνο στην Παρί και στην συνέχεια θα υπάρξει μεγάλη νομική κόντρα ανάμεσα στους δύο συλλόγους η οποία ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο του 2001.
Θα υπογράψει συμβόλαιο πενταετούς διάρκειας με τον Λουί Φερναντέζ να έχει παράπονα απο τον Βραζιλιάνο που η χλιδάτη ζωή στο Παρίσι του "πήρε" τα μυαλά. Τα δύο χρόνια που έκατσε στους Παριζιάνους δεν κατάφερε να πάρει κάποιον τίτλο μάλιστα την σεζόν 202-2003 η Παρί τερμάτισε στην 11η θέση και δεν βγήκε στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έχοντας συνολικά σε 77 παιχνίδια πετύχει 25 τέρματα.
Το καλοκαίρι του 2003 θα ζητήσει μετεγγραφή, ομάδες όπως η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα καταθέσουν πρόταση απόκτησης του, με τελική νικήτρια την Μπαρτσελόνα η οποία θα τον κάνει δικό της δαπανώντας το ποσό των 30 εκατομμυρίων ευρώ.
Στα πέντε χρόνια που θα κάτσει στο "Καμπ Νου" θα είναι η καλύτερη και πιο μεστή ποδοσφαιρικά περίοδος στην καριέρα του κατακτώντας 2 Πρωταθλήματα το 2005 και το 2006, 2 Ισπανικά Σούπερ Καπ το 2005 και το 2006 και το Champions League το 2006 στον τελικό του Παρισιού κόντρα στην Άρσεναλ, ενώ το 2005 θα κατακτήσει την Χρυσή Μπάλα.
Το παιχνίδι κόντρα στην Τσέλσι στο Champions League της περιόδου 2004-2005 με το "σβησμένο τσιγάρο" γκολ που πέτυχε και η ραψωδία στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" τον Νοέμβριο του 2005 όταν όλο το γήπεδο τον χειροκρότησε αποτελούν κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του.
Την τελευταία χρονιά περισσότερο τον ένοιαζαν τα πάρτι παρά η προπόνηση και για αυτό τον λόγο η φυσική κατάσταση δεν ήταν η καλύτερη δυνατή. Ήδη απο τον Μάιο του 2008 ο πρόεδρος Ζουάν Λαπόρτα ουσιαστικά άνοιγε την πόρτα της εξόδου απο την Βαρκελώνη ύστερα απο 249 παιχνίδια και 108 τέρματα.
Τον Ιούλιο ο Ροναλντίνιο απέρριψε προσφορά απο την Μάντσεστερ Σίτυ για να ενταχθεί στην Μίλαν, η οποία δαπάνησε το ποσό των 18,5 εκατομμυρίων ευρώ για να τον αποκτήσει. Άν και ξεκίνησε με τον καλύτερο τρόπο το τέλος της σεζόν ήταν απογοητευτικό μένοντας εκτός εντεκάδας στον πάγκο.
Η δεύτερη σεζόν ήταν το ακριβώς αντίθετο ξεκίνησε άσχημα αλλά στην διάρκεια της σεζόν ανέβασε την απόδοση του χωρίς όμως να φτάσει τα στάνταρ απόδοσης της Μπαρτσελόνα. Στις 10 Δεκεμβρίου του 2009 το περιοδικό World Soccer τον ανακήρυξε κορυφαίο ποδοσφαιριστή της δεκαετίας μπροστά απο Μέσι και Κριστιάνο Ρονάλντο.
Την σεζόν 2010-2011 περισσότερο έβλεπε τον πάγκο παρά το αρχικό σχήμα και έχοντας στο νου το Παγκόσμιο Κύπελλο ου 2014 ζήτησε να φύγει, έχοντας 116 συμμετοχές και 29 τέρματα. Μπλάκμπερν, LA Galaxy, Κορίνθιανς και Παλμέιρας ακόμα και η Γκρέμιο ήταν απο τους πιθανούς προορισμούς.
Εν τέλει τον Ιανουάριο του 2011 η Φλαμένγκο ήταν η τυχερή της υπόθεσης έχοντας μεγάλες προσδοκίες με βάση και την υποδοχή που έτυχε απο 20.000 οπαδούς. Όμως δεν κράτησε πολύ αφού τα οικονομικά προβλήματα τον Μάιο του 2012, αποχώρησε έχοντας κερδίσει ένα πρωτάθλημα Ρίο Ντε Τζανέιρο. με 72 συμμετοχές στις οποίες πέτυχε 28 τέρματα
Τότε ο προπονητής της Ατλέτικο Μινέιρο Κούκα θα ζητήσει απο τον πρόεδρο Αλεξάντρε Καλίλ να προχωρήσει σε συζητησεις για να τον αποκτήσει. Έτσι τον Τον Ιούνιο του 2012 θα γίνει κάτοικος Μπέλο Οριζόντε υπογράφοντας συμβόλαιο έξι μηνών και θα κάνει ντεμπούτο κόντρα στην Παλμέιας στο "Πακαέμπου".
Αυτό το εξάμηνο πραγματοποίησε πολύ καλές εμφανίσεις, πολλές ομάδες απο την Βραζιλία ενδιαφέρθηκαν, όμως στις 28 Νοεμβρίου του 2012 ο Καλίλ έβαλε τέλος σε οποιαδήποτε φημολογία αφού ανακοίνωσε ότι το συμβόλαιο του επεκτείνεται για ένα ακόμα χρόνο.
Θα παίξει σημαντικό ρόλο για την "γκάλο" στην κατάκτηση του Copa Libertadores του 2013 κόντρα στην Ολίμπια Ασουνσιόν, μπαίνοντας σε μια λίστα παικτών που έχουν κατακτήσει Παγκόσμιο Κύπελλο, Champions League και Copa Libertadores.
Θα κατακτήσει το πολιτειακό Πρωτάθλημα και το 2014 το Recopa Sudamericana κόντρα στην Λανούς, ενώ στο Brasileirao θα τερματίσει στην δεύτερη θέση. Στις 28 Ιουλίου του 2014 ύστερα απο αμοιβαία συμφωνία με την διοίκηση του συλλόγου θα αποχωρήσει ύστερα απο 85 παιχνίδια και 27 τέρματα.
Τον Σεπτέμβριο θα συμφωνήσει με την Κερετάρο στο Μεξικό όπου θα παραμείνει ένα χρόνο μέχρι τον Ιούνιο του 2015 αγωνιζόμενος σε 32 παιχνίδια και πετυχαίνοντας 8 τέρματα. Ύστερα απο πολλές συζητήσεις με διάφορες ομάδες θα επιστρέψει για τρίτη φορά στην Βραζιλία τον Ιούλιο του 2015 για την Φλουμινένσε.
Όμως θα κάτσει μόνο μερικούς μήνες αφού τον Σεπτέμβριο του 2015 κάνοντας μόνο 9 εμφανίσεις και ύστερα απο αμοιβαίες εξηγήσεις οι δύο πλευρές θα λύσουν την συνεργασία τους. Τον Ιούλιο του 2016 θα παίξει ποδόσφαιρο σάλας στην Ινδία με την Γκόα αλλά μόνο για δύο παιχνίδια αφού θα αναλάβει χρέη πρεσβευτή για τους Παραολυμπιακούς αγώνες στο Ρίο.
Απο τον Σεπτέμβριο έως τον Οκτώβριο του 2017 θα αγωνιστεί με τους Delhi Dragons στο πρωτάθλημα σάλας όπου σε 8 παιχνίδια θα πετύχει 16 τέρματα, όπου ουσιαστικά ήταν και οι τελευταίες του εμφανίσεις.
Στις 26 Ιουνίου του 1999 θα πραγματοποιήσει την πρώτη του εμφάνιση με την εθνική Βραζιλίας σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Λετονία στην Κουριτίμπα. Θα παίξει στο Copa America του 1999 όπου θα σκοράρει κόντρα στην Βενεζουέλα και θα αναδειχθεί Πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής και στο Confederations Cup του 1999.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο τού 2002 μαζί με τον Ρονάλντο και τον Ριβάλντο θα αποτελέσουν την δύναμη πυρός της "σελεσάο" παίζοντας στα πέντε παιχνίδια πετυχαίνοντας και δύο τέρματα απέναντι στην Κίνα και με την Αγγλία στα προημιτελικά όταν και θα νικήσει τον Σίμαν με απευθείας εκτέλεση φάουλ.
Κόντρα στην Αγγλία μάλιστα θα δεχτεί και απευθείας κόκκινη κάρτα θα χάσει τον ημιτελικό κόντρα στην Τουρκία αλλά θα είναι παρών στον τελικό κόντρα στην Γερμανία και θα κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Ακολούθησαν τα Confederations Cup του 2003 και του 2005 όπου το κατέκτησε. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας το 2006 θα παίξει και στα πέντε παιχνίδια όμως η Γαλλία θα τους αποκλείσει στα προημιτελικά απο την συνέχεια.
Άν και βρισκόταν στους 30, ο Ντούνγκα δεν τον επέλεξε για την 23αδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Νοτίου Αφρικής το 2010, ενώ δεν ήταν και στις επιλογές του Σκολάρι για το Confederations Cup του 2013 και του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2014
Στις 25 Απριλίου του 2013 κόντρα στην Χιλή στο Μπέλο Οριζόντε σε φιλικό παιχνίδι θα είναι η 97η και τελευταία εμφάνιση έχοντας πετύχει και 33 τέρματα. Ύστερα απο δύο χρόνια χωρίς ομάδα στις 16 Ιανουαρίου του 2018 μέσω του αδερφού του και ατζέντη του ανακοίνωσε και επίσημα την αποχώρηση του απο την ενεργό δράση.
Τον Ιούλιο του 2019 το χρέος 2,3 εκατομμυρίων ευρώ στο Δημόσιο προκάλεσε την παρακράτηση των δύο διαβατηρίων του του βραζιλιανικού και του ισπανικού για να μην φύγει απο την χωρά αλλά και την κατάσχεση των 57 ακινήτων.
Τον Μάρτιο του 2020 συνελήφθη και κρατήθηκε στις φυλακές της Παραγουάης μαζί με τον αδερφό του, με την κατηγορία ότι εισήλθε στη χώρα με πλαστό διαβατήριο, μάλιστα η ποινή ήταν έξι μήνες κράτηση. Ύστερα απο 32 ημέρες αποφυλακίστηκε καταβάλλοντας εγγύηση 1,3 εκατ. δολαρίων, αλλά δεν μπορούσαν να επιστρέψουν στη Βραζιλία, καθώς εκκρεμούσε η επανάληψη της δίκης τους.
Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, ο ίδιος και ο αδερφός του ήταν υποχρεωμένοι να διαμείνουν σε ειδικό δωμάτιο ξενοδοχείου, στην πρωτεύουσα Ασουνθιόν, για το υπόλοιπο της ποινής τους, ή έως ότου έβγαινε η νέα απόφαση.
Στις 24 Αυγούστου του 2020 το δικαστήριο αποφάσισε να αφεθούν ελεύθεροι με τα δύο αδέρφια να πληρώνουν πρόστιμο για 90.000 και 110.000 αμερικανικά δολάρια αντίστοιχα.
