Φραντσίσκο Βαράγιο Το "μικρό κανόνι"

Ήταν ο αρχισκόρερ της Μπόκα Τζούνιορς για πάρα πολλά χρόνια έως ότου τον ξεπεράσει ο Μάρτιν Παλέρμο. Ο λόγος για τον Φραντσίσκο Αντόνιο Βαράγιο που ήταν και βασικό στέλεχος της Αργεντινής στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ουρουγουάης το 1930.

Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1910 στην πόλη Λα Πλάτα, σε ηλικία 10 ετών γράφτηκε στην τοπική Φεροκαρίλ Σούδ, και τέσσερα χρόνια αργότερα στην ηλικία των 14 ετών πήγε στην ομάδα με την οποία είχε αγωνιστεί τόσο ο πατέρας του όσο και οι θείοι του την  12 de Octubre.

Εκεί άρχιζε να ξεδιπλώνει το ταλέντο του στο σκοράρισμα ως αριστερός επιθετικός και για αυτό άλλωστε του δόθηκε το παρατσούκλι "canoncito(σ.σ. το μικρό κανόνι)" ένα παρατσούκλι το οποίο το επιβεβαίωσε με την φανέλα της Εστουντιάντες  όπου οι "πιρανχάτας" τον δοκίμαζαν.

Πετυχαίνοντας 11 τέρματα σε τρεις αγώνες, ενθουσίασε τους ιθύνοντες της  "Εστού" η οποία αποφάσισε να κάνει κίνηση για να τον αποκτήσει όμως λογάριαζαν χωρίς τον ξενοδόχο, όπου ξενοδόχος το συμβούλιο της ομάδας στην οποία άνηκε. Όλοι τους ήταν οπαδοί της Χιμνάσια Λα Πλάτα της μεγάλης αντιπάλου των "κόκκινων" και ως εκ τούτου αρνήθηκαν την πρότασή τους.

Όπως ήταν φυσικό εντάχθηκε στο δυναμικό των "λύκων" και μαζί τους κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 1929 νικώντας στον τελικό την Μπόκα Τζούνιορς έχοντας 64 συμμετοχές και 30 γκολ. Στην συνέχεια δόθηκε δανεικός στην Βελέζ Σάρσφιλντ το 1930 για να πάρει μέρος  στην περιοδεία που έκανε η ομάδα στην Αμερική.

Είχε δεχθεί πρόταση απο την Τζένοα για να παίξει στην Ιταλία, στον δρόμο του όμως ήρθε η Μπόκα Τζούνιορς ενθυμούμενη την εμφάνιση του στον τελικό με την φανέλα της Χιμνάσια κάνει κίνηση για να τον αποκτήσει.

Άν και αρχικά ήταν επιφυλακτικός εντούτοις στις αρχές του 1931 αποδέχθηκε την πρόταση και έτσι οι "χεινέσες" κατέθεσαν το ποσό των 8.000 πέσος και τον έκαναν κάτοικο Μπουένος Άιρες. Στην εννιαετή θητεία του στο "Μπομπονέρα" αγωνίστηκε σε 222 αγώνες πετυχαίνοντας 194 γκολ μια επίδοση που μέχρι το 2008 τον έφερνε στην πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών έως ότου το σπάσει ο Μάρτιν Παλέρμο.

Κατέκτησε τρία πρωταθλήματα το 1931, το 1934 και το 1935, ενώ το 1933 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ στην Αργεντινή αλλά και σε ολόκληρη την Νότια Αμερική. Το 1938 εξαιτίας ενός τραυματισμού αγωνίστηκε σε ένα παιχνίδι και παρότι την επόμενη χρονιά αγωνίστηκε σε περισσότερα παιχνίδια το 1940 αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση εξαιτίας του προβλήματος που τον ταλαιπωρούσε στο αριστερό γόνατο.

Φόρεσε για πρώτη φορά την φανέλα της "σελέστε" στις 25 Μαΐου του 1930 στο Σαν Λορέντσο απέναντι στην Ουρουγουάη στο πλαίσιο του Newton Cup. Ήταν από τους νεότερους ποδοσφαιριστές που πήραν μέρος στο πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στην Ουρουγουάη παίζοντας σε όλα τα παιχνίδια της πρώτης φάσης σκοράροντας απέναντι στο Μεξικό.

Έχασε τον ημιτελικό απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω τραυματισμού στο γόνατο όμως αγωνίστηκε κανονικά στον τελικό κόντρα τους οικοδεσπότες. Ο ίδιος με δηλώσεις του πάντα εξέφραζε την πικρία του για τον τρόπο που χάθηκε το τρόπαιο

Αναδείχθηκε Πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής το 1937 πετυχαίνοντας 3 γκολ με τον τελικό της 1ης Φεβρουαρίου του 1937 να είναι το 16ο και τελευταίο ματς με την Εθνική του ομάδα έχοντας και 7 γκολ.

Μετά την λήξη της καριέρας του παρέμεινε στον χώρο του ποδοσφαίρου ως τεχνικός στα τμήματα υποδομής της Μποκα, ενώ για μια διετία απο το 1957 εώς το 1959 ήταν τεχνικός διευθυντής της Χιμνάσια Λα Πλάτα.

Στην συνέχεια άνοιξε πρακτορείο τυχερών παιχνιδιών στην Λα Πλάτα, ενώ το 1994 τιμήθηκε από την FIFA για την προσφορά του στο ποδόσφαιρο με ειδικό βραβείο τιμής. Το 2006 τιμήθηκε από την CONMEBOL ενώ έχει τιμηθεί με ανάλογες τιμές και από την Ομοσπονδία της χώρας του.

Στις 18 Δεκεμβρίου του 2008 ανακηρύχθηκε επίτιμος πολίτης της Λα Πλάτα και λίγο μετά την συμπλήρωση των 100 χρόνων ζωής στις 30 Αυγούστου του 2010 έφευγε από την ζωή ο τελευταίος επιζών του τελικού του 1930.