Γεννήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου του 1918 στην περιοχή Παλέρμο του Μπουένος Άιρες και απο μικρός είχε πάθος με δύο πράγματα την Ρίβερ και τις ιπποδρομίες. Το παράδοξο είναι ότι στην Ρίβερ εντάχθηκε παίζοντας μπάσκετ, έως ότου αποφασίσει να μεταπηδήσει στο ποδόσφαιρο.
Στις 18 Ιουνίου του 1939 απέναντι στην Εστουντιάντες θα κάνει ντεμπούτο στην θέση μάλιστα του Χοσέ Μανουέλ Μορένο φορώντας την φανέλα με το νούμερο 10. Ήταν η πρώτη από τις πολλές εμφανίσεις που θα ακολουθούσαν καθιστώντας τον Λαμπρούνα ως μία από τις εμβληματικότερες φυσιογνωμίες της Ρίβερ Πλέιτ.
Πανηγύρισε την κατάκτηση 9 Πρωταθλημάτων(1941,1942,1945,1947,1952,1953,1955,1956,1957), ενώ ο ίδιος σε δύο περιπτώσεις το 1943 και το 1945 αναδείχτηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος, αγωνιζόμενος στην αριστερή πλευρά της επίθεσης.
Με τα 293 γκολ που πέτυχε κατέχει την πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών και μαζί με τον Αρσένιο Ερίκο βρίσκονται στην κορυφή των σκόρερ όλων των εποχών του αργεντίνικου πρωταθλήματος, ενώ με τις 515 εμφανίσεις είναι δεύτερος πίσω μόνο από τον Αμαντέο Καρίτσο.
Με τα 293 γκολ που πέτυχε κατέχει την πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών και μαζί με τον Αρσένιο Ερίκο βρίσκονται στην κορυφή των σκόρερ όλων των εποχών του αργεντίνικου πρωταθλήματος, ενώ με τις 515 εμφανίσεις είναι δεύτερος πίσω μόνο από τον Αμαντέο Καρίτσο.
Η αποχώρηση του το 1959 μέσω ενός τηλεγραφήματος ήταν κάτι που τον πίκρανε πάρα πολύ. Ο ίδιος μάλιστα είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: "Αυτά τα Χριστούγεννα ήταν από τα πιο θλιβερά της ζωής μου. Έκλαψα πικρά όταν έλαβα το τηλεγράφημα από τον σύλλογο". Στις 5 Δεκεμβρίου του 1959 εμφανιζόταν για τελευταία φορά στο "Μονουμεντάλ" στην νίκη επί της Ιντεπεντιέντε με 2-0.
Στην συνέχεια αγωνίστηκε κατά σειρά στην Ουρουγουάη με την Ράμπλα Τζούνιορς, στην Χιλή με τους Ρέιντζερς Ντε Τάλκα, για να επιστρέψει στην πατρίδα του αγωνιζόμενος με την Ταγιέρες και την Πλατένσε το 1960 όπου και ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία 42 ετών.
Φόρεσε για πρώτη φορά την φανέλα της Εθνικής Αργεντινής στις 25 Αυγούστου του 1942 στην Ασουνσιόν με αντίπαλο την Ουρουγουάη στο πλαίσιο του Copa Lipton. Με την "αλμπισελέστε" κατέκτησε δύο Πρωταθλήματα Νοτίου Αμερικής το 1946 και το 1955 όμως οι συνθήκες δεν του επέτρεψαν να αγωνιστεί πάρα μόνο σε μία τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα της Σουηδίας το 1958.
Αφενός μεν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος που ξέσπασε το 1939 και ανέβαλε τις διοργανώσεις του 1942 και του 1946, ενώ η Ομοσπονδία δεν πήρε μέρος στις προκριματικές φάσεις για τα Παγκόσμια Κύπελλα του 1950 και του 1954 σε Βραζιλία και Ελβετία.
Στα γήπεδα της Σουηδίας αγωνίστηκε σε δύο παιχνίδια απέναντι στην Βόρειο Ιρλανδία και την Τσεχοσλοβακία με την αναμέτρηση κόντρα στους Ανατολικοευρωπαίους στο Χέλσινγκμποργκ στις 15 Ιουνίου του 1958 να είναι η 37η και τελευταία εμφάνιση του έχοντας και 17 γκολ.
Στα γήπεδα της Σουηδίας αγωνίστηκε σε δύο παιχνίδια απέναντι στην Βόρειο Ιρλανδία και την Τσεχοσλοβακία με την αναμέτρηση κόντρα στους Ανατολικοευρωπαίους στο Χέλσινγκμποργκ στις 15 Ιουνίου του 1958 να είναι η 37η και τελευταία εμφάνιση του έχοντας και 17 γκολ.
Ακολούθησε προπονητική καριέρα έχοντας δύο περάσματα από την αγαπημένη του Ρίβερ Πλέιτ το πρώτο την διετία 1968-1970, αλλά η περίοδος 1975-1981 ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη αφού έσπασε την κακοδαιμονία 18 ετών χωρίς κάποιον τίτλο.
Κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα το Μετροπολιτάνο του 1975, του 1977, του 1979 και του 1980 και το Νασιονάλ του 1975 και του 1979 ενώ την οδήγησε και στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες το 1976 όπου όμως ηττήθηκε από την Κρουζέιρο.
Κατέκτησε 6 Πρωταθλήματα το Μετροπολιτάνο του 1975, του 1977, του 1979 και του 1980 και το Νασιονάλ του 1975 και του 1979 ενώ την οδήγησε και στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες το 1976 όπου όμως ηττήθηκε από την Κρουζέιρο.
Πέρασε ακόμα από τους πάγκους της Μπελγκράνο, της Ροζάριο Σεντράλ με την οποία κατέκτησε το Νασιονάλ του 1971, την Τσακαρίτα, την Λανούς, την Ρασίγκ Κλάμπ, την Ταγιέρες με τελευταίο σταθμό το 1983 και τους Αρχεντίνος Τζούνιορς.
Στις 19 Σεπτεμβρίου του 1983 ο Λαμπρούνα βρισκόταν στο νοσοκομείο όπου ανάρρωνε απο μια εγχείριση χοληδοχου κύστης στην οποία είχε υποβληθεί. Εκείνη την ημέρα τον επισκέφτηκε ο Ουμπάλδο Φιλιόλ και την ώρα που ο Λαμπρούνα πήγαινε στο μπάνιο, κατέρρευσε στην αγκαλια του Φιλιόλ.
Ο θάνατος του ήταν ακαριαίος σε ηλικία 64 ετών απο καρδιακή προσβολή. Οι οπαδοί της Ρίβερ Πλέιτ έχουν ορίσει την συγκεκριμένη ημέρα ώς την "Παγκόσμια Ημέρα των οπαδών της Ρίβερ Πλέιτ" θέλοντας με αυτό τον τρόπο να τιμήσουν ένα απο τα μεγαλύτερα αστέρια που φόρεσε την φανέλα της.
Τον Νοέμβριο του 2015 στην είσοδο του μουσείου της ομάδες βρίσκεται το χάλκινο άγαλμα του που ζυγίζει κάτι παραπάνω απο έξι τόνους και έχει 6,7 μέτρα ύψος και είναι το μεγαλύτερο που έχει φτιαχτεί ποτέ για ποδοσφαιριστή.
