Άντζελο Σκιάβιο Ο "Μπολονέζος"

Ήταν ένας από τους πιο προικισμένους επιθετικούς που ανέδειξε το ιταλικό ποδόσφαιρο στις δεκαετίες του '20 και του '30. Ο Άντζελο Σκιάβιο συνδύαζε την τεχνική με την ταχύτητα και για αυτό τον λόγο ο πολυμήχανος Βιτόριο Πότσο άλλαξε θέση στον Τζιουζέπε Μεάτσα ούτως ώστε να χωρέσει και τους δύο στην ίδια ενδεκάδα στο νικηφόρο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934.

Γεννήθηκε στις 15 Οκτωβρίου του 1905 στην Μπολόνια και πέρασε όλη ουσιαστικά την ποδοσφαιρική του ζωή στην ομάδα της πόλης του την οποία τίμησε και με το παραπάνω. Μόνη εξαίρεση η περίοδος 1921-1922 όπου ενίσχυσε την Φορτιτούντο Μπολόνια στα μπαράζ ανόδου. 

Στις 28 Ιανουαρίου του 1923 απέναντι στην Γιουβέντους, και φόρεσε την φανέλα της για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια από το 1922 έως το 1938. Με τους "ροσομπλού" συνολικά αγωνίστηκε σε 364 παιχνίδια πετυχαίνοντας 250 γκολ, πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Μπολόνια και κατέκτησε τέσσερα Πρωταθλήματα(1925,1929,1936,1937), και 2 Mitropa Cup τo 1932, και το 1934 

Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος την περίοδο 1931-1932 με 25 γκολ μαζί με τον Πέδρο Πετρόνε, και δεύτερος την επόμενη με 28 τέρματα πίσω από τον Φελίτσε Μπορέλ της Γιουβέντους. Είναι τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών στην SERIE A πίσω απο τους Πιόλα, Μεάτσα και Τότι

Στις 4 Νοεμβρίου του 1925 στην Πάντοβα σε φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Γιουγκοσλαβία έκανε το ντεμπούτο του με την "σκουάντρα ατζούρα". Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Άμστερνταμ του 1928, ενώ ήταν βασικότατο στέλεχος στην κατάκτηση του πρώτου Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1934 στα γήπεδα της Ιταλίας.

Ο Σκιάβιο αγωνίστηκε και στα τέσσερα παιχνίδια του τουρνουά πετυχαίνοντας 4 γκολ δεύτερος σκόρερ πίσω μόνο από τον Τσέχο Όλντριχ Νέγεντλι. Έκανε χατ-τρικ απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ πέτυχε το νικητήριο γκολ απέναντι στην Τσεχοσλοβακία διαμορφώνοντας το τελικό 2-1.

Ο τελικός κόντρα στην Τσεχοσλοβακία στις 10 Ιουνίου του 1934 στην Ρώμη, ήταν η 21η και τελευταία παρουσία του με τους "ατζούρι" πετυχαίνοντας  παράλληλα και 15 γκολ. Στην ιστορία έχει μείνει η κόντρα του με τον Λουίς Μόντι τον ιταλοποιημένο Αργεντίνο, μια κόντρα που ξεκίνησε στην περιοδεία που έκανε η Μπολόνια στην Λατινική Αμερική τον Αύγουστο του 1929 όπου ήρθαν σε κόντρα πολλές φορές κατά την διάρκεια του αγώνα. 

Το δεύτερο επεισόδιο διαδραματίστηκε τον Μάιο του 1932 όταν σε αναμέτρηση Μπολόνια-Γιουβέντους ο Μόντι άφησε αναίσθητο τον Σκιάβιο που μεταφέρθηκε εκτός αγωνιστικού χώρου και χρειάστηκε πάνω από μίση ώρα για να τον επαναφέρουν. Χρειάστηκε η παρέμβαση του Βιτόριο Πότσο για να συμφιλιωθούν οι δύο άντρες και να παίξουν καίριο ρόλο στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.     

Πριν κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια έκανε τα πρώτα του βήματα στην προπονητική την περίοδο 1933-1934 μαζί με τους συμπαίκτες του Πιέτρο Τζενοβέζι και Μπερνάρντο Περίν αντικαθιστώντας τον Βραζιλιάνο Ακίλε Γκάμα.

Έκανε ένα ακόμα πέρασμα την περίοδο 1945-1946 πάλι μαζί με τον Πιέτρο Τζενοβέζι αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα και έτσι πριν την λήξη της σεζόν απολύθηκαν.

Στην δεκαετία του '50 και συγκεκριμένα την εξαετία από το 1953 έως το 1959 ήταν μαζί με τους Λάγιος Τσέιζλερ και Σίλβιο Πιόλα την πρώτη περίοδο, και στην συνέχεια με τους Λουτσιάνο Μάρμο, Τζιουζέπε Πασκουάλε, και Αλφρέντο Φόνι μέλος της Τεχνικής επιτροπής της εθνικής Ιταλίας.

Αφοσιώθηκε στην επιχείρηση ρούχων που είχε στο ιστορικό κέντρο της πόλης μέχρι και το τέλος της ζωής του στις 17 Απριλίου του 1990 σε ηλικία 85 ετών.