Γεννημένος στις 12 Απριλίου του 1944 στην πόλη Κανιέτε και σε ηλικία 19 ετών ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα αγωνιζόμενος στην Unidad Vecinal ομάδα δεύτερης κατηγορίας,για να ακολουθήσει ένα χρόνο ο προβιβασμός του στην πρώτη κατηγορία με την φανέλα της Deportivo Municipal.
Το 1966 μετεγγράφηκε στην Universitario de Deportes όπου και γνώρισε τις μεγαλύτερες του επιτυχίες σε συλλογικό επίπεδο αφού μέχρι το 1975 κατάφερε να κατακτήσει 5 Πρωταθλήματα (1966,1967, 1969,1971,1974), ενώ το 1972 έφτασε στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες όπου και ηττήθηκε από την Ιντεπεντιέντε σε διπλούς τελικούς.
Το 1976 αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στο Μεξικό και πιο συγκεκριμένα στην Άτλας έχοντας 60 συμμετοχές και 6 γκολ όμως το 1977 αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα του για λογαριασμό της Σπόρτιγκ Κριστάλ. Στους "cerveceros" αγωνίστηκε για 7 χρόνια μέχρι το 1984 και κατέκτησε 3 Πρωταθλήματα(1979,1980,1983).
Με την εθνική ομάδα της χώρας του έκανε ντεμπούτο στις 3 Απριλίου του 1965 στην Λίμα σε φιλικό παιχνίδι κόντρα στην Παραγουάη. Αγωνίστηκε συνολικά 105 φορές πετυχαίνοντας 3 γκολ και κατέχει την δεύτερη θέση στην λίστα με τις περισσότερες συμμετοχές πίσω μόνο από τον Ρομπέρτο Παλάσιος. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μαζί με τον Τεόφιλο Κουμπίγιας και τον Ούγκο Σοτίλ θεωρούνται οι πλέον αναγνωρίσιμες ποδοσφαιρικές προσωπικότητες της χώρας.
Με τους "αλμπιρόχα" αγωνίστηκε σε δύο τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου σε τέσσερα παιχνίδια το 1970 στο Μεξικό όπου πέτυχε ένα γκολ κόντρα στην Βουλγαρία, και σε έξι παιχνίδια το 1978 στην Αργεντινή ενώ λόγω τραυματισμού έχασε το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982.
Η κορυφαία στιγμή όμως στην καριέρα του με το Περού δεν ήταν άλλη από την κατάκτηση του Κόπα Αμέρικα του 1975 ως αρχηγός όταν και επικράτησε στους διπλούς τελικούς της Κολομβίας. Τελευταία του παρουσία στις 6 Σεπτεμβρίου του 1981 στην Λίμα κόντρα στην Ουρουγουάη για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1982.
Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο ήταν το γεγονός ότι το 1973 διεξήχθη στην Βαρκελώνη φιλικός αγώνας ανάμεσα στους Ευρωπαίους All Stars που είχαν στην σύνθεση τους ποδοσφαιριστές όπως ο Κρόιφ και ο Μπεκενμπάουερ και τους Αμερικάνους All Stars με τον Τσούμπιτας να επιλέγεται για να φορέσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και για αυτό τον λόγο πήρε και το προσωνύμιο "Κάπταιν Αμέρικα".
Μετά την απόσυρσή του από τους αγωνιστικούς χώρους ασχολήθηκε με την προπονητική ξεκινώντας το 1985 απο την Ουνιόν Χουαράλ, την περίοδο 1985-1986 ανέλαβε την Σπόρτιγκ Κριστάλ, το 1991 την Deportivo AELU, ενώ τo 2012 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Depotivo Municipal, απο την οποία αναδείχθηκε και στην οποία έκατσε μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2014, χωρίς όμως να πετύχει κάτι σπουδαίο.
Στις 3 Δεκεμβρίου του 2004 κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση με αναστολή ύστερα από ισχυρισμούς ότι πήρε 30.000 δολλάρια από τον σύμβουλο και δεξί χέρι του προέδρου Αλμπέρτο Φουτζιμόρι Βλαντιμίρο Μοντεσίνος για να υποστηρίξει τον πρώην υπουργό Χουάν Κάρλος Χουρτάδο στην προσπάθεια του τελευταίου να διεκδικήσει την δημαρχία της Λίμα το 1998. Ύστερα πάντως από έφεση που κατατέθηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο του Περού στις 8 Απριλίου του 2005 το Δικαστήριο ακύρωσε την ποινή του.
