Νέστορ Σενσίνι "Boquita"

Πρόκειται για έναν από τους πιο αξιόπιστους αμυντικούς που ανέδειξε το αργεντίνικο ποδόσφαιρο την τελευταία εικοσιπενταετία. Ο Ρομπέρτο Νέστορ Σενσίνι που τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την προπονητική ήταν βασικό και αναντικατάστατο μέλος της "αλμπισελέστε", πέρασε όλη σχεδόν την καριέρα του στα γήπεδα της Ιταλίας κατακτώντας εγχώριους και διεθνείς τίτλους.

Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1966 στην πόλη Αρόγιο Σέκο στην επαρχία της Σάντα Φε και η πρώτη του ομάδα ήταν η Νιούελς Όλντ Μπόις από το 1986 έως το 1989 με 89 συμμετοχές και 2 γκολ, φτάνοντας στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος το 1988, ενώ την ίδια χρονιά έφτασε και στον τελικό του Κόπα Λιμπερταδόρες. 

Οι εμφανίσεις του με την "λέπρα" του έδωσαν την ευκαιρία να διαβεί και την πόρτα της εθνικής ομάδας για να ακολουθήσει η μετεγγραφή στην Ιταλία. Μια μετεγγραφή που θα αποδεικνυόταν η ιστορία μιας ζωής αφού ο Σενσίνι θα περάσει ούτε λίγο ούτε πολύ δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια στην Ιταλία. 

Πρώτος του σταθμός η Ουντινέζε την τετραετία 1989-1993 που εκείνη την περίοδο αγωνιζόταν στην SERIE B και την βοήθησε να ανέβει στην πρώτη τη τάξει  κατηγορία έχοντας 257 παρουσίες πετυχαίνοντας και 16 γκολ.

Το φθινόπωρο του 1993 μετακόμισε στην Πάρμα η οποία προσέφερε το ποσό των 7 δισεκατομυριών λιρετών συν τον Φαούστο Πίτσι για να αντικαταστήσει τον τραυματία Ζόρζ Γκρούν και στο πρώτο του πέρασμα από το  "Ένιο Ταρντίνι", γνώρισε τις πρώτες του επιτυχίες.

Κατέκτησε του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ το 1993, 2 Κύπελλα ΟΥΕΦΑ το 1995 κόντρα στην Γιουβέντους σε διπλούς τελικούς και το 1999 κόντρα στην Μαρσέιγ στο "Λουζνίκι" της Μόσχας, και το Κύπελλο Ιταλίας το 1999.

Με τον ερχομό του Αλμπέρτο Μαλεζάνι έχασε την θέση του στο βασικό σχήμα και το καλοκαίρι του 1999, η τότε ισχυρή οικονομικά Λάτσιο να κάνει κίνηση για την απόκτηση του, προσφέροντας το ποσό των 7 δισεκατομμυρίων λιρετώνγια να τον φέρει στην Ρώμη

Την πρώτη χρονιά την βοήθησε να κατακτήσει το ντάμπλ, έχοντας 32 συμμετοχές και 1 γκολ, αλλά την επόμενη χρονιά 2000-2001 έπαιξε μόνο σε 7 παιχνίδια πετυχαίνοντας 1 γκολ. Τον Οκτώβριο του 2000 Πάρμα και Λάτσιο θα έρθουν σε συμφωνία για να υπάρξει ανταλλαγή ανάμεσα σε Ντίνο Μπάτζιο και Ρομπέρτο Σενσίνι.

Θα κατακτήσει ένα ακόμα Κύπελλο Ιταλίας το 2002 συμπληρώνοντας με τους "τζιαλομπλού" 271 συμμετοχές και 18 γκολ. συνολικά Μάλιστα είναι δεύτερος σε συμμετοχές σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις με τα 47 παιχνίδια και βρίσκεται πίσω μόνο από τον Αντόνιο Μπεναρίβο που έχει 58. 

Το καλοκαίρι του 2002 επέστρεψε στην ομάδα με την οποία έκανε ντεμπούτο στα ιταλικά γήπεδα, όπου στο "Φρίουλι" έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία 39 ετών αντιμετωπίζοντας προβλήματα τραυματισμών στον ώμο και στον αστράγαλο, στο μέσο της σεζόν 2005-2006, έχοντας 257 συμμετοχές και 16 γκολ με τις "ζέβρες".

Αμέσως μόλις κρέμασε τα παπούτσια του τον Φεβρουάριο του 2006 ανέλαβε και την τεχνική της ηγεσία μαζί με τον Λόρις Ντομινισίνι, όμως δεν έκατσε πάρα μόνο ένα μήνα αφού τα άσχημα αποτελέσματα την έφεραν προ του κινδύνου του υποβιβασμού.

O "Boquita" ύστερα από δεκαοχτώ χρόνια επέστρεψε στην Αργεντινή για λογαριασμό της Εστουντιάντες Λα Πλάτα την περίοδο 2007-2008 όπου σε 35 παιχνίδια είχε 17 νίκες, 10 ισοπαλίες και 8 ήττες 

Ακολούθησαν οι Νιούελς Όλντ Μπόις την διετία 2009-2011 όπου σε 93 παιχνίδια είχε 34 νίκες, 31 ισοπαλίες και 28 ήττες. Επόμενος σταθμός η Κολόν Σαντα Φε από τον Φεβρουάριο του 2012 έως τον Μάρτιο του 2013 όπου σε 49 παιχνίδια είχε 15 νίκες, 17 ισοπαλίες και 16 ήττες.

Τελευταίος του προπονητικός σταθμός η Ατλέτικο Ραφαέλα απο τον Ιούλιο του 2014 έως τον Απρίλιο του 2015, όπου σε 29 παιχνίδια είχε 9 νίκες, 7 ισοπαλίες και 13 ήττες. Τον Ιούνιο του 2015 ανέλαβε το πόστο του τζένεραλ μάνατζερ στην Νιούελς Όλντ Μπόις, θέση που την κατείχε μέχρι τον Μάιο του 2019. 

Ο Κάρλος Μπιλάρδο ήταν αυτός που τον κάλεσε για πρώτη φορά στην Εθνική Αργεντινής στις 16 Δεκεμβρίου του 1987 για το φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Δυτική Γερμανία στο Μπουένος Άιρες. Πήρε μέρος στο Κόπα Αμέρικα του 1989, και στα γήπεδα της Ιταλίας το 1990 πήρε μέρος σε δύο παιχνίδια της τελικής φάσης στην πρεμιέρα απέναντι στο Καμερούν και στον τελικό κόντρα στην Γερμανία.

Αναδείχτηκε Πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής το 1991 και το 1993, και το 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίστηκε στα τρία από τα τέσσερα παιχνίδια της διοργάνωσης. Κατέκτησε με την "αλμπισελέστε" το αργυρό ολυμπιακό μετάλλιο στην Ατλάντα το 1996, και πήρε μέρος σε μια τρίτη συνεχόμενη διοργάνωση Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1998 στην Γαλλία όπου αγωνίστηκε σε τρία παιχνίδια.

Στις 3 Σεπτεμβρίου του 2000 στην Λίμα απέναντι στο Περού στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας το 2002 πραγματοποίησε την τελευταία του παρουσία φτάνοντας τις 59 συμμετοχές.