Τσέζαρε Μαλντίνι ο πρεσβύτερος

Μπορεί για πολλούς ο Τσέζαρε Μαλντίνι να αναφέρεται κατά κύριο λόγο ως ο πατέρας του Πάολο Μαλντίνι όμως αυτό δεν αναιρεί ότι είναι μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες του ιταλικού ποδοσφαίρου ενώ αποτέλεσε και για πολλά χρόνια σημαντικό στέλεχος της Μίλαν αλλά και της Εθνικής Ιταλίας.

Γεννημένος στις 5 Φεβρουαρίου του 1932 στην Τεργέστη από  γονείς σλοβενικής καταγωγής, μάλιστα το πραγματικό τους επίθετο ήταν Μάλντιτς που στην συνέχεια ιταλοποιήθηκε στο Μαλντίνι. Σε ηλικία 18 ετών εντάχθηκε στις μικρές ομάδες της Τριεστίνα και στις 24 Μαϊού του 1953 έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο με την φανέλα των "αλαμπαρντάντι".

Μπορούσε να αγωνιστεί τόσο στο αριστερό όσο και στο δεξιό άκρο της άμυνας αφού διέθετε εξαιρετική φυσική κατάσταση και πολύ καλός στο ψηλό παιχνίδι. Αυτά τα στοιχεία του έδωσαν την δυνατότητα αργότερα να παίξει ως λίμπερο κάτι που όπως ο ίδιος παραδέχθηκε του επιμήκυνε την καριέρα

Με την Τριεστίνα αγωνίστηκε σε 33 αγώνες χωρίς να πετύχει κάποιο γκολ ενώ έγινε και αρχηγός. Το καλοκαίρι του 1954 ο Μπέλα Γκούτμαν προπονητής της Μίλαν δίνει την συγκατάθεσή του και φοράει την φανέλα των "ροσονέρι".

 

Θα αγωνιστεί μέχρι το 1966 έχοντας 347 συμμετοχές με 3 γκολ κατακτώντας με τους "ροσονέρι" 4 Πρωταθλήματα Ιταλίας(1955,1957,1959,1962). H κορυφαία στιγμή όμως στην καριέρα του ήρθε το 1963 όταν ως αρχηγός σήκωσε το πρώτο Κύπελλο Πρωταθλητριών στην ιστορία της όταν στον τελικό που διεξήχθη στο "Γουέμπλει" η Μίλαν επικράτησε της Μπενφίκα με 2-1.

Ύστερα από μία σεζόν στην Τορίνο όπου είχε 33 συμμετοχές ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα, ενώ φόρεσε την φανέλα των "ατζούρι" για πρώτη φορά στις 6 Ιανουαρίου του 1960 στην Νάπολη κόντρα στην Ελβετία 

Πήρε μέρος στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1962 που διοργανώθηκε στην Χιλή αγωνιζόμενος σε δύο παιχνίδια των ομίλων απέναντι σε Δυτική Γερμανία και Ελβετία αντίστοιχα φορώντας την συνολικά σε 14 παιχνίδια.

Μετά από λίγα χρόνια ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα από την Μίλαν ως βοηθός του Νερέο Ρόκκο, πανηγυρίζοντας την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων την περίοδο 1972-1973 απέναντι στην Λιντς στην Θεσσαλονίκη στον τελικό του Καυτατζόγλειου, για να τον διαδεχτεί μέχρι τον Φεβρουάριο του 1974.

Στην συνέχεια ανέλαβε κατά σειρά τις Φότζια,Τερνάνα, Πάρμα την οποία την ανέβασε στην SERIE B ενώ για μία δεκαετία εργάστηκε ως ομοσπονδιακός προπονητής στην U-21 με την οποία κατέκτησε τρεις φορές το πρωτάθλημα Ευρώπης το 1992,το 1994 και το 1996.

Η πολύ καλή παρουσία του του έδωσε το εισιτήριο για την εθνική ομάδα των ανδρών οδηγώντας την στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1998 που πραγματοποιήθηκε στην Γαλλία φτάνοντας μέχρι και την προημιτελική φάση όπου και αποκλείστηκε από τους οικοδεσπότες στην διαδικασία των πέναλντι, έχοντας σε 20 παιχνίδια, 10 νίκες, 8 ισοπαλίες και 2 ήττες.

Μετά την ολοκλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ανέλαβε τεχνικός σύμβουλος στην αγαπημένη του Μίλαν και τον Μάρτιο του 2001 ανέλαβε για τρεις μήνες την τεχνική της ηγεσία μαζί με τον Μάουρο Τασότι στην θέση του Αλμπέρτο Τζακερόνι, έχοντας σε 12 παιχνίδια 5 νίκες, 4 ισοπαλίες και 3 ήττες. 

Τον Δεκέμβριο του 2001 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Παραγουάης με την οποία έλαβε μέρος στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 όντας ο γηραιότερος προπονητής που έλαβε μέρος ποτέ σε τελική φάση, έχοντας σε 8 παιχνίδια 2 νίκες, 3 ισοπαλίες και 3 ήττες.

Με τους "αλμπιρόχα" κατάφερε να περάσει στην φάση των "16" όπου και αποκλείστηκε από την μετέπειτα φιναλίστ Γερμανία, ολοκληρώνοντας και την προπονητική του καριέρα. Επιστρέφοντας στην Ιταλία ανέλαβε υπεύθυνος του τμήματος σκάουτινγκ για την Μίλαν, ενώ εργάστηκε στο Al Jazeera ως αναλυτής ποδοσφαίρου μαζί με τον Αλεσάντρο Αλτομπέλι. 

Στις 3 Απριλίου του 2016 ο Τσέζαρε Μαλντίνι "έφυγε" από την ζωή σε ηλικία 84 ετών. Στις 27 Μάϊου του ίδιου έτους σε πάρκο κοντά στο "Τζιουζέπε Μεάτσα" πήρε το όνομα του μαζί με αυτό του Τζιάκιντο Φακέτι