"H Κορίνθιανς είναι ομάδα του κόσμου,για τον κόσμο και απο τον κόσμο".Με αυτή την φράση ο Μιγκέλ Μπατάλια αποτύπωσε το σκεπτικό της ίδρυσης της Κορίνθιανς, ειδικά την εποχή που ιδρύθηκε το 1910. Την φανέλα του έχουν φορέσει πολύ μεγάλοι ποδοσφαιριστές που έχουν σηκώσει Παγκόσμια Κύπελλα και σημαντικές προσωπικότητες του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.
To 1910 το ποδόσφαιρο στην Βραζιλία ήταν ελιτίστικο σπορ, αφού όλα τα μεγάλα κλαμπ δημιουργήθηκαν απο ανθρώπους των υψηλών τάξεων, Αντιθέτως οι άνθρωποι των χαμηλότερων τάξεων που αποκλείονταν απο τσα συγκεκριμένα κλαμπ ανέπτυξαν τις δικές τους δραστηριότητες.
Πέντε εργάτες απο την γειτονιά Μπομ Ρετίρο του Σάο Πάολο οι Χοακίμ Αμπρόσε και Άντονυ Περέιρα(ελαιοχρωματιστές), Ραφέλ Περονέ(παπουτσής), Ανσέλμο Κορέια(οδηγός) και ο Κάρλος Σίλβα παρακολουθούσαν ένα φιλικό παιχνίδι της αγγλικής ομάδας Corinthians FC που εκείνη την περίοδο έκανε περιοδεία στην Βραζιλία.
Γυρνώντας μετά το ματς οι πέντε φίλοι συμφωνούν στην δημιουργία ενός συλλόγου και επιβεβαιώνουν αυτή τους την απόφαση και στις εκλογές που πραγματοποιούν ο Μιγκέλ Μπατάλια είναι ο πρώτος πρόεδρος με το ημερολόγιο να γράφει 1η Σεπτεμβρίου.
Επόμενο θέμα συζήτησης το όνομα που έπρεπε να δώσουν. Δύο ήταν οι βασικές προτάσεις το Carlos Gomes Football Club και το Futebol Clube Santos Dumont, όμως αποφασίστηκε να τιμηθεί η βρετανική αυτή ερασιτεχνική ομάδα που τους έδωσε το ερέθισμα για την δημιουργία και έτσι υιοθετήθηκε το Sport Club Corinthians Paulista.
Η πρόθεση δια στόματος του Μπατάλια ήταν η Κορίνθιανς να αποτελέσει ένας σύλλογος ανοιχτός προς όλους τους ανθρώπους εν αντιθέσει με ότι συνέβαινε στην πλειοψηφία των βραζιλιάνικων συλλόγων. Στις 10 Σεπτεμβρίου έδωσε το πρώτο της παιχνίδι κόντρα στη Ουνιάο Ντα Λάπα όπου και γνώρισε την ήττα με 1-0.\
Το 1913 εντάχθηκε στην Λίγκα του Σάο Πάολο, το 1914 στέφθηκε για πρώτη φορά Πρωταθλήτρια Paulista κάτι που το κατάφερε και δύο χρόνια αργότερα το 1916. Την δεκαετία του '20 κατέκτησε έξι ακόμα Πρωταθλήματα το 1922, το 1923, το 1924, και το 1928, το 1929 και το 1930 με τον Νέκο να είναι η πρώτη μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα του συλλόγου.
Τρία ακόμα Πρωταθλήματα την δεκαετία του '30 συνεχόμενα το 1937, το 1938 και το 1939 με τους Τελέκο και Σερβίλιο, όμως στην δεκαετία του '40 ήρθε μόνο ένα Πρωτάθλημα το 1941. Ακολούθησε μια περίοδο ξηρασίας αφού χρειάστηκαν δέκα χρόνια το 1951 για να επανέλθουν στην κορυφή του Σάο Πάολο, το 1952 και το 1954.
Κλαούντιο, Μπαλτάσαρ, Καρμπόνε, Μάριο, Λουιζίνιο, Ιντάριο, Ζιλμάρ και Ολάβο ήταν στην ομάδα που κατέκτησε και τρία Πρωταθλήματα Ρίο-Σάο Πάολο το 1950, το 1953 και το 1954. Χρειάστηκε να περάσουν 23 χρόνια για να επανέρθει στην πρώτη θέση το 1977, με τους Ζε Μαρία, Βακίνιο, Βλαντιμιρ και Μπασίλιο, ενώ νωρίτερα της φανέλα της ομάδας είχε φορέσει ο Ρομπέρτο Ριβελίνο, ο Αλμίρ Περναμπουκίνιο και ο Μανέ Γκαρίντσα.
Ακολούθησαν τέσσερα ακόμα Πρωταθλήματα το 1979, το 1982 και το 1983 με τους Μπίρο-Μπίρο, Σόκρατες και Καζαγκράντε και το 1988 ενώ το 1990 έφτασε και η στιγμή να στεφθεί Πρωταθλήτρια Βραζιλίας για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Με τους Βιόλα,Ρονάλντο Τζιοβανέλι, Νέτο, Μαρσέλο Ντιζάν, Τουπαζίνιο και Ντινέι με προπονητή τον Ζοάο Ρομπέρτο Μπασίλιο επικράτησε στους τελικούς της Σάο Πάολο. Το 1995(με τον Ζε Ελίας στην συνθεσή της), το 1997 και το 1999 πήρε το Paulista ενώ το 1998 με προπονητή τον Βαντερλέι Λουξεμπούργκο και το 1999 με τον Οσβάλντο Ντε Ολιβέιρα αναδείχτηκε Πρωταθλήτρια Βραζιλίας(με τον Κάρλος Γκαμάρα στην συνθεσή της).
Το 2000 πήρε μέρος στο πειραματικό Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων όπου στον 1ο όμιλο κατέλαβε την 1η θέση αφήνοντας στην δεύτερη θέση την Ρεάλ Μαδρίτης και πιο πίσω την σαουδαραβική Άλ Νάσρ και την Ράγια Καζαμπλάνκα. Στον τελικό αντιμετώπισε την Σάο Πάολο με το παιχνίδι να ολοκληρώνεται με 0-0 και στα πέναλντι με 4-3 κατέκτησε τον τίτλο.
Ντίντα, Ίντιο, Αντίλσον, Φάμπιο Λουτσιάνο, Κλέμπερ, Βαμπέτα, ο Κολομβιανός Φρέντι Ρινκόν, Ρικαρντίνιο, Μαρτσελίνιο Καριόκα, Εντίλσον και ο Λουιζάο αποτελούσαν τον κορμό του Ντε Ολιβέιρα που έφτασε μέχρι τον τίτλο.
Το 2001 και το 2003 κατέκτησε το Paulista, το 2002 το Κύπελλο Βραζιλίας απέναντι στην Μπραζιλιένσε και το τουρνουά Ρίο-Σάο Πάολο.Το 2005 ο πρόεδρος της Κορίνθιανς Αλμπέρτο Ντουαλίπ ήρθε σε μια αμφιλεγόμενη συμφωνία με την Media Sports Investment ένα διεθνές γκρούπ επενδυτών το οποίο θα είχε στον έλεγχό της την ομάδα για δέκα χρόνια, με αντάλλαγμα οικονομικές επενδύσεις
Μέσω αυτής της εταιρίας αποκτήθηκαν οι Χαβιέ Μαστσεράνο, Κάρλος Τέβες και Κάρλος Αλμπέρτο οι οποίοι μαζί με τους Νιλμάρ, Ρότζερ,Γκουστάβο Νέρι την οδήγησαν στην κατάκτηση του τέταρτου Πρωταθλήματος στην ιστορία της.
Όμως τα πράγματα ανάμεσα στην MSI και την Κορίνθιανς δεν πήγαιναν καλά οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές είχαν διαρραγεί και αυτό είχε ως συνέπεια η ομάδα καθόλη την διάρκεια του 2006 να πραγματοποιήσει κακές εμφανίσεις με συνέπεια η εταιρία να αποχωρήσει.
Μάλιστα τον Δεκέμβριο του 2007 υποβιβάστηκε στην SERIE B καταλαμβάνοντας την 17η θέση ένα βαθμό μόλις πίσω απο την Γκοίας που παρέμεινε. Το 2008 ηττήθηκε στον τελικό του Κυπέλλου απο την Σπόρ Ρεσίφε και επέστρεψε στην μεγάλη κατηγορία.
Το 2009 ο σύλλογος ήρθε σε συμφωνία με τον Ρονάλντο με τον οποίο κατέκτησε το Paulista και το τρίτο της Κύπελλο όταν στο τελικό επικράτησε της Ιντερνασιονάλ. Το 2011 κατέκτησε το πέμπτο Πρωτάθλημα της ιστορίας της με προπονητή τον Τίτε και αρχηγό τον Αλεσάντρο και πρώτο σκόρε τον Λίεντσον.
Με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος κέρδισε το δικαίωμα για να αγωνιστεί στο Copa Libertadores του 2012, και ξεκίνησε την προσπάθεια της απο τον 6ο όμιλο όπου και κατέλαβε την 1η θέση μπροστά απο τις Κρούς Ασούλ, Νασιονάλ και Ντεπορτίβο Ταχίρα.
Στις νοκ-άουτ φάσεις απέκλεισε κατά σειρά τις Έμελεκ, Βάσκο Ντα Γκάμα, Σάντος και στον τελικό βρήκε απέναντι της την Μπόκα Τζούνιορς. Στο "Μπομπονέρα" αν και βρέθηκε πίσω στο σκόρ απο τον Ρονκάλια κατάφερε να ισοφαρίσει με τον Ρομαρίνιοστο τελικό 1-1, και στο "Πακαέμπου" μετα γκολ του Έμερσον Σέικ κατέκτησε το τρόπαιο για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Κάσιο, Τσικάο, Λεάντρο Καστάν, Ράλφ, Γουάλας, Μαρκίνιος, Φάμπιο Σάντος, Παουλίνιο, Άλεξ, Ντανίλο,Εμερσον Σέικ, Ενρίκε μαζί με τους ήδη υπάρχοντες Αλεσάντρο και Λίεντσον και τον Τίτε ως πρωταθλητές Νοτίου Αμερικής συμμετείχαν στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Στον ημιτελικό απέκλεισε την αιγυπτιακή Αλ Αχλί και στον τελικό κόντρα στην Τσέλσι ο Περουβιανός Πάολο Γκερέρο χάρισε στην "τιμάο" το Κύπελλο σε μια ομάδα στην οποία είχε προστεθεί και ο Αργεντίνος Χουάν Μανουέλ Μαρτίνες.
Το 2013 κατέκτησε το Paulista και το Recopa Sudamericana με δύο νίκες κόντρα στην Σάο Πάολο και το 2014 μπορεί οι εμφανίσεις της σε όλες τις διοργανώσεις να ήταν φτωχή όμως το πιο σημαντικό νέο ήταν η ανέγερση της "Arena Corinthians" στην περιοχή Ιτακέρα που χρησιμοποιήθηκε για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
