Η Διεθνής Ομοσπονδία Στατιστικής και Ποδοσφαίρου την έχει ανακηρύξει για τις δεκαετίες του 1990 και του 2000 ένατη στην λίστα με όλα τα κλαμπ του κόσμου. Η Ρίβερ Πλέιτ είναι η ρέκορντμαν κατακτήσεων των εγχώριων τίτλων και μαζί με την "άσπονδη" φίλη της Μπόκα Τζούνιορς συνθέτουν ένα απο τα κορυφαία ποδοσφαιρικά ντέρμπι του πλανήτη.
Η Ρίβερ Πλέιτ ιδρύθηκε στις 25 Μαΐου του 1901 στην γειτονιά La Boca του Μπουένος Άιρες μέσα απο την συνένωση δύο συλλόγων της περιοχής την "Santa Rosa" και την "La Rosales" με πρώτο πρόεδρο τον Λεοπόλδο Μπράντ
Για την ονομασία του συλόγου προτάθηκαν και απορρίφθηκαν διάφορα ονόματα όπως το "Club Atletico Forward", το "Juventud Boquense" και το "La Rosales". Ύστερα απο πρόταση του Πέδρο Μαρτίνες υιοθετήθηκε το όνομα River Plate, που το είχε δει σε δοχεία πλοίων στο λιμάνι της πόλης, και ήταν η αγγλική ονομασία του ποταμιού Rio de la Plata.
To 1905 ξεκίνησαν τις αγωνιστικές τους δραστηριότητες απο την τρίτη κατηγορία, αλλά πολύ σύντομα τον Δεκέμβριο του 1908 ανέβηκε στην μεγάλη κατηγορία, και στις 2 Μαΐου του 1909 κόντρα στην Argentino de Quilmes έκανε το ντεμπούτο της.
Ο πρώτος επίσημος τίτλος ήρθε το 1920 με την κατάκτηση του Πρωταθλήματος σπάζοντας το σερί της Ρασίγκ Κλάμπ, και το 1923 μεταφέρθηκε στο πρώτο της στάδιο στην περιοχή Ρεκολέτα του Μπουένος Άιρες.
Με την είσοδο του επαγγελματισμού το 1931 η Ρίβερ Πλέιτ προχώρησε και στις πρώτες της μετεγγραφές αγοράζοντας τους Κάρλος Πεουτσέλε απο την Sportivo Buenos Aires και τον Μπερνάμπε Φερέιρα απο την Τίγκρε το 1932, δίνοντας το ποσό των 10.000 και 35.000 αμερικανικών δολαρίων αντίστοιχα, ποσά τεράστια για την εποχή τους και εξαιτίας αυτού του γεγονότος πήραν το παρατσούκλι "Milionarios(σ.σ.εκατομμυριούχοι)".
Η προσθήκη του Φερέιρα αποδείχθηκε πολύτιμη για την ομάδα του αφού με τα 46 τέρματα που πέτυχε (πρώτος σκόρερ της κατηγορίας), την βοήθησε το 1932 να κατακτήσει το δεύτερο Πρωτάθλημα επικρατώντας σε αγώνα μπαράζ της Ιντεπεντιέντε με 3-0.
To 1937 με τον Χοσέ Μανουέλ Μορένο πρώτο σκόρερ με 37 τέρματα και τους Αντόλφο Πεντερνέρα, Ρενάτο Τσεζαρίνι, Χοσέ Μαρία Μινέγια και προπονητή τον Ούγγρο Εμέρικο Χίρσλ πανηγύρισαν το τρίτο Πρωτάθλημα. Στην δεκαετία του '40 ήρθαν τέσσερα ακόμα Πρωταθλήματα το 1941, το 1942, το 1945 και το 1947 έχοντας στην σύνθεση της μια εκπληκτική επιθετική γραμμή την επονομαζόμενη "La Maquina(σ.σ. Η μηχανή)"
Εκτός των Μορένο και Πεντερνέρα την γραμμή την αποτελούσαν ακόμα οι Χουάν Κάρλος Μουνιόζ, Άνχελ Λαμπρούνα, Φελίξ Λουστάου, από το 1945 ο Νέστορ Ρόσι και απο το 1947 ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο, ενώ στην άμυνα δέσποζαν ο τερματοφύλακας Αμαντέο Καρίτσο και ο Νορμπέρτο Γιακόνο. Προπονητής του συλλόγου απο το 1947 ήταν η παλιά δόξα Χοσέ Μαρία Μινέγια ο οποίος έκατσε στον πάγκο της μέχρι το 1959 και κατέκτησε εφτά Πρωταθλήματα.
Η απεργία που ξέσπασε το 1948 άφησε τα σημάδια της και στους "μιλιονάριος"αφού οι Ρόσι και Ντι Στέφανο έφυγαν για την Κολομβία. Στις αρχές της δεκαετίας του '50 κατέκτησε δύο συνεχόμενα Πρωταθλήματα το 1952 και το 1953 με τις προσθήκες των Σαντιάγκο Βερνάτσα, Ελισέο Πράδο και του Ουρουγουανού Βάλτερ Γκόμεζ.
H επιστροφή του Ρόσι απο την Κολομβία συν την απόκτηση του Φεντερίκο Βάιρο απο την Ροζάριο Σεντράλ και την ανάδειξη του Ομάρ Σίβορι απο τις ακαδημίες της ομάδας οδήγησε σε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα το 1955, το 1956 και το 1957 για πρώτη φορά στην ιστορία της.
Η πώληση του Σίβορι στην Γιουβέντους για το ποσό των 10 εκατομμυρίων δολαρίων μετά το Πρωτάθλημα της Νοτίου Αμερικής έδωσε την δυνατότητα να ολοκληρωθεί το "Μονουμεντάλ" που από το 1938 ήταν η έδρα της ομάδας.Στις 12 Οκτωβρίου του 1959 σε ηλικία 41 ετών αποσύρθηκε ο Άνχελ Λαμπρούνα που ακόμα και σήμερα με τα 515 τέρματα είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στην ιστορία της και μαζί με τον Έρικο πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα της Αργεντινής.
Η απόσυρση αλλά και η πώληση των μεγάλων μορφών του παρελθόντος "πλήγωσαν" την Ρίβερ η οποία απο το 1957 έως το 1975 δεν κατέκτησε κάποιον τίτλο. Παρότι υπήρχαν καλοί ποδοσφαιριστές όπως οι Ερμίντο Ονέγκα, Χοσέ Ράμος Ντελγκάδο, Λουίς Αρτίμε, Βλαντισλάο Καπ και Όσκαρ Μας το μόνο που κατάφερε ήταν να τερματίσει στην δέυτερη θέση το 1962, το 1968 και το 1969, ενώ το 1966 έφτασε στον τελικό του Copa Libertadores όπου και ηττήθηκε απο την Πενιαρόλ.
Η επιστροφή του Λαμπρούνα αυτή την φορά ως προπονητής στην τρίτη του θητεία έδωσε την απαραίτητη ώθηση για την ομάδα του Μπουένος Άιρες να επανέρθει στους τίτλους κατακτώντας το Μετροπολιτάνο και το Νασιονάλ του 1975, με το ρόστερ να αποτελείται απο τους Ουμπάλντο Φιλιόλ στο τέρμα, Ρομπέρτο Περφούμο και Ντανιέλ Πασαρέλα στην άμυνα, Χουάν Λόπεζ, Ρεινάλντο Μέρλο και Νορμπέρτο Αλόνσο στην μεσαία γραμμή και τους Κάρλος Μορέτε και Όσκαρ Μας στην επίθεση.
Το 1976 έφτασε για δεύτερη φορά σε τελικό Copa Libertadores αλλά και πάλι ηττήθηκε αυτή την φορά απο την Κρουζέιρο, ενώ το 1977 κατέκτησε το Μετροπολιτάνο με τις προσθήκες των Λεοπόλδο Λούκε και του Όσκαρ Ορτίζ. Το 1979 κατέκτησε τόσο το Μετροπολιτάνο και το Νασιονάλ, όπως και το Μετροπολιτάνο του 1980 με νέες προσθήκες τους Αλμπέρτο Ταραντίνι και Εμίλιο Κομίσο
Στην θέση του Λαμπρούνα ήρθε μία ακόμα μεγάλη προσωπικότητα ο Ντι Στεφανο ο οποίος έχοντας στην διάθεσή του τους Μάριο Κέμπες, Αμέρικο Γκαγιέγκο, Ραμόν Ντίαζ και Χούλιο Ολαρτικοετσέα
κατέκτησε το Νασιονάλ του 1981, αλλά την επόμενη χρονιά υπήρξαν πολλές προσθαφαιρέσεις.
Οι πωλήσεις των Αλόνσο στην Βελέζ Σάρσφιλντ ύστερα απο την κόντρα που είχε τόσο με τον Κέμπες όσο και με τον Ντι Στέφανο, Ντίαζ στην Νάπολι και Πασαρέλα στην Φιορεντίνα, όπως και η αποχώρηση του Φιλιόλ έφεραν την Ρίβερ το 1983 να τερματίζει στην 18η θέση και να γλιτώνει τον υποβιβασμό λόγω αναδιάρθρωσης του πρωταθλήματος.
Η αγορά του Έντσο Φραντσέσκολι από τους Γουόντερερς και ο ερχομός του Έκτορ Βέιρα άλλαξαν το κλίμα στην ομάδα, με τις μεγάλες επιτυχίες να έρχονται το 1986 πρώτα με το Πρωτάθλημα, στην συνέχεια το παρθενικό Copa Libertadores στην τρίτη και φαρμακερή απόπειρα κατάκτησης του απέναντι στην κολομβιανή Αμέρικα Ντε Κάλι,το Διηπειρωτικό Κύπελλο απέναντι στην Στεάουα Βουκουρεστίου και το Copa Interamericana.
Μαζί με τον "πρίγκιπα" την ομάδα αποτελούσαν οι Νέρι Πούμπιδο, Όσκαρ Ρουτζέρι, Πέδρο Τρόλιο Αμέρικο Γκαγιεγκο, τον Ουρουγουανό Αντόνιο Αλτσαμέντι, όπως και ο Νορμπέρτο Αλόνσο που είχε επιστρέψει το 1983 στους "μπάντα". Το 1989 αναλαμβάνει την ομάδα ο Πασαρέλα ο οποίος κατέκτησε τα Πρωταθλήματα του 1990, του 1991, στο δεύτερο μάλιστα επέστρεψε απο την Ιταλία ο Ραμόν Ντίαζ ο οποίος αναδείχθηκε και πρώτος σκόρερ με 14 τέρματα, και το Απερτούρα του 1993 με αρκετούς πιτσιρικάδες στην σύνθεσή της όπως τους Αριέλ Ορτέγκα, Μαρτσέλο Γκαγιάρδο και Ερνάν Κρέσπο και την εμπειρία του Λεονάρδο Αστράδα.
Η επιστροφή του Φραντσέσκολι απο την Ευρώπη με την απόκτηση των Ρομπέρτο Αγιάλα και Χέρμαν Μπούργκος απο την Φεροκαρίλ Οέστε, έφεραν ένα ακόμα τίτλο το Απερτούρα του 1994, με τον Ουρουγουανό πλειμέικερ να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ με 12 τέρματα.
Το 1995 αναλαμβάνει για πρώτη φορά τα ηνία του συλλόγου ο Ραμόν Ντίαζ και μέχρι το 2000 καταφέρνει να φέρει στο "Μονουμεντάλ" το δεύτερο Copa Libertadores το 1996 απέναντι στην Αμέρικα Ντε Κάλι όπως και δέκα χρόνια νωρίτερα, το Απερτούρα του 1996, το Απερτούρα και το Κλαουζούρα του 1997, το Supercopa Sudamericana, και το Απερτούρα του 1999 με τον Μαρτσέλο Σάλας,τον Χουαν Πάμπλο Σορίν, τον Σέλσο Αγιάλα, τον Ματίας Αλμέιντα τον Χαβιέ Σαβιόλα και τον Πάμπλο Αιμάρ να προστίθενται στους ήδη υπάρχοντες.
Αιμάρ και Σαβιόλα το καλοκαίρι του 2001 πωλούνται στην Ευρώπη επανέρχεται ο Ντίαζ ο οποίος προωθεί στην πρώτη ομάδα τους Άντρες Ντ'Αλεσάντρο και Φερνάντο Καβενάγκι και με την επιστροφή του Αριέλ Ορτέγκα κατακτούν το Κλαουζούρα του 2002. Το 2003 με τον Χιλιανό Μανουέλ Πελεγκρίνι στον πάγκο κατακτούν το Κλαουζούρα με νέα αστέρια τους Χαβιέ Μαστσεράνο, Λούτσο Γκονζάλεζ, Μάξι Λόπεζ και Μάρτιν Ντε Μικέλις.
Λίγους μήνες μετά την απόσυρσή του ο Αστράδα αναλαμβάνει ως πρώτος προπονητής και παίρνει το Κλαουζούρα του 2004, με την διοίκηση του συλλόγου να προχωράει στην πώληση όλων των πρωτοκλασάτων παικτών της. Το 2008 αναλαμβάνει ο Ντιέγκο Σιμεόνε και ύστερα απο τέσσερα χρόνια την οδηγεί στην κατάκτηση του Κλαουζούρα, όμως ο "Τσόλο" παραιτείται μετά απο τον αποκλεισμό απο την προημιτελική φάση του Copa Libertadores και το κακό ξεκίνημα στο Απερτούρα με συνέπεια η Ρίβερ να τερματίσει στην τελευταία θέση την χειρότερη μέχρι τότε στην 107χρονη ιστορία της.
To 2011 η Ρίβερ αντιμετώπιζε πολλά αγωνιστικά και οικονομικά προβλήματα,το χρέος της έφτανε τα 75 εκατομμύρια δολάρια αναγκάζοντας τον Χοσέ Μαρία Αγκουιλάρ να παραιτείται από την προεδρία και τον Ντανιέλ Πασαρέλα να τον διαδέχεται. Στον αγωνιστικό χώρο η πορεία της ομάδας ήταν κάκιστη και βρέθηκε στην αγχωτική διαδικασία να δίνει αγώνες μπαράζ για την παραμονή της απέναντι στην Μπελγκράνο.
Στο πρώτο παιχνίδι στην Κόρντομπα γνώρισε την ήττα με 2-0 και στον επαναληπτικό δεν κατάφερε να γυρίσει την εις βάρος της κατάσταση μένοντας στο 1-1. Κατά την διάρκεια των καθυστερήσεων και ενώ ο υποβιβασμός ήταν προ των πυλών, ξέσπασαν επεισόδια με την εισβολή πολλών οπαδών στο γήπεδο, ενώ γύρω απο το στάδιο υπήρχαν συγκρούσεις με την αστυνομία.
H Primera B ήταν μια κατάσταση πρωτόγνωρη για τον σύλλογο πρώτη φορά στα χρονικά με τον Ματίας Αλμέιντα να αναλαμβάνει την αποστολή για την επαναφορά στα μεγάλα σαλόνια. Καβενάγκι και Ντομίνγκεζ επέστρεψαν ενώ αποκτήθηκαν οι Νταβίντ Τρεζεκέ και Λεονάρντο Πόνσιο τον Ιανουάριο του 2012. Λίγους μήνες αργότερα με την νίκη επί της Αλμιράντε με 2-0 "σφράγιζε" και επίσημα την επιστροφή εκεί που ανήκει.
Τον Νοέμβριο του 2012 o Αλμέιντα ήρθε σε κόντρα με τον πρόεδρο του συλλόγου και την θέση του πήρε ο Ραμόν Ντίαζ για τρίτη φορά στην καριέρα του. Με την "παλιοσειρά" Φερνάντο Καβενάγκι αλλά και τους Κολομβιανούς Κάρλος Καρμπονέρο και Τεόφιλο Γκουτέριεζ,τους Λεονέλ Βανχιόνι, Ραμίρο Φούνες Μόρι, τον Ουρουγουανό Κάρλος Σάντσεζ, Λεονάρντο Πότσιο, Μαρτσέλο Μπαροβέρο και Τζόναθαν Μαιντανά επανήρθαν στην κορυφή του αργεντίνικου ποδοσφαίρου ύστερα απο έξι χρόνια, τον Μάιο του 2014 το Torneo Final και μία εβδομάδα αργότερα απέναντι στην Σαν Λορέντζο το Superfinal.
Υπό την καθοδήγηση του Μαρτσέλο Γκαγιάρδο οι "μιλιονάριος" έφτασαν στην κατάκτηση του Copa Sudamericana και αυτή την φορά κόντρα σε κολομβιανή ομάδα την Ατλέτικο Νασιονάλ με ισοπαλία 1-1 χάρις στο γκολ του Λεονάρντο Πισκουλίτσι στο Μεντεγίν και την νίκη με 2-0 με τα γκολ των Γκαμπριελ Μερκάδο και Χέρμαν Πετσέλα. Νωρίτερα σε διπλούς ημιτελικούς απέκλεισαν την Μπόκα Τζούνιορς παίρνοντας στο "Μπομπονέρα" το 0-0, ενώ στο "Μονουμεντάλ" ο Μαρτσέλο Μπαροβέρο απέκρουσε πέναλντι στην αρχή του αγώνα, για να έρθει ο Πισκουλίτσι να "σφραγίσει" την πρόκριση με το "χρυσό" γκολ.
Δεν έμεινε μόνο εκεί αφού κατέκτησε και το Recopa Sudamericana του 2015 επικρατώντας στους διπλούς τελικούς της Σαν Λορέντσο με 1-0 και στις δύο αναμετρήσεις
Η επιστροφή του Φραντσέσκολι απο την Ευρώπη με την απόκτηση των Ρομπέρτο Αγιάλα και Χέρμαν Μπούργκος απο την Φεροκαρίλ Οέστε, έφεραν ένα ακόμα τίτλο το Απερτούρα του 1994, με τον Ουρουγουανό πλειμέικερ να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ με 12 τέρματα.
Το 1995 αναλαμβάνει για πρώτη φορά τα ηνία του συλλόγου ο Ραμόν Ντίαζ και μέχρι το 2000 καταφέρνει να φέρει στο "Μονουμεντάλ" το δεύτερο Copa Libertadores το 1996 απέναντι στην Αμέρικα Ντε Κάλι όπως και δέκα χρόνια νωρίτερα, το Απερτούρα του 1996, το Απερτούρα και το Κλαουζούρα του 1997, το Supercopa Sudamericana, και το Απερτούρα του 1999 με τον Μαρτσέλο Σάλας,τον Χουαν Πάμπλο Σορίν, τον Σέλσο Αγιάλα, τον Ματίας Αλμέιντα τον Χαβιέ Σαβιόλα και τον Πάμπλο Αιμάρ να προστίθενται στους ήδη υπάρχοντες.
Αιμάρ και Σαβιόλα το καλοκαίρι του 2001 πωλούνται στην Ευρώπη επανέρχεται ο Ντίαζ ο οποίος προωθεί στην πρώτη ομάδα τους Άντρες Ντ'Αλεσάντρο και Φερνάντο Καβενάγκι και με την επιστροφή του Αριέλ Ορτέγκα κατακτούν το Κλαουζούρα του 2002. Το 2003 με τον Χιλιανό Μανουέλ Πελεγκρίνι στον πάγκο κατακτούν το Κλαουζούρα με νέα αστέρια τους Χαβιέ Μαστσεράνο, Λούτσο Γκονζάλεζ, Μάξι Λόπεζ και Μάρτιν Ντε Μικέλις.
Λίγους μήνες μετά την απόσυρσή του ο Αστράδα αναλαμβάνει ως πρώτος προπονητής και παίρνει το Κλαουζούρα του 2004, με την διοίκηση του συλλόγου να προχωράει στην πώληση όλων των πρωτοκλασάτων παικτών της. Το 2008 αναλαμβάνει ο Ντιέγκο Σιμεόνε και ύστερα απο τέσσερα χρόνια την οδηγεί στην κατάκτηση του Κλαουζούρα, όμως ο "Τσόλο" παραιτείται μετά απο τον αποκλεισμό απο την προημιτελική φάση του Copa Libertadores και το κακό ξεκίνημα στο Απερτούρα με συνέπεια η Ρίβερ να τερματίσει στην τελευταία θέση την χειρότερη μέχρι τότε στην 107χρονη ιστορία της.
To 2011 η Ρίβερ αντιμετώπιζε πολλά αγωνιστικά και οικονομικά προβλήματα,το χρέος της έφτανε τα 75 εκατομμύρια δολάρια αναγκάζοντας τον Χοσέ Μαρία Αγκουιλάρ να παραιτείται από την προεδρία και τον Ντανιέλ Πασαρέλα να τον διαδέχεται. Στον αγωνιστικό χώρο η πορεία της ομάδας ήταν κάκιστη και βρέθηκε στην αγχωτική διαδικασία να δίνει αγώνες μπαράζ για την παραμονή της απέναντι στην Μπελγκράνο.
Στο πρώτο παιχνίδι στην Κόρντομπα γνώρισε την ήττα με 2-0 και στον επαναληπτικό δεν κατάφερε να γυρίσει την εις βάρος της κατάσταση μένοντας στο 1-1. Κατά την διάρκεια των καθυστερήσεων και ενώ ο υποβιβασμός ήταν προ των πυλών, ξέσπασαν επεισόδια με την εισβολή πολλών οπαδών στο γήπεδο, ενώ γύρω απο το στάδιο υπήρχαν συγκρούσεις με την αστυνομία.
H Primera B ήταν μια κατάσταση πρωτόγνωρη για τον σύλλογο πρώτη φορά στα χρονικά με τον Ματίας Αλμέιντα να αναλαμβάνει την αποστολή για την επαναφορά στα μεγάλα σαλόνια. Καβενάγκι και Ντομίνγκεζ επέστρεψαν ενώ αποκτήθηκαν οι Νταβίντ Τρεζεκέ και Λεονάρντο Πόνσιο τον Ιανουάριο του 2012. Λίγους μήνες αργότερα με την νίκη επί της Αλμιράντε με 2-0 "σφράγιζε" και επίσημα την επιστροφή εκεί που ανήκει.
Τον Νοέμβριο του 2012 o Αλμέιντα ήρθε σε κόντρα με τον πρόεδρο του συλλόγου και την θέση του πήρε ο Ραμόν Ντίαζ για τρίτη φορά στην καριέρα του. Με την "παλιοσειρά" Φερνάντο Καβενάγκι αλλά και τους Κολομβιανούς Κάρλος Καρμπονέρο και Τεόφιλο Γκουτέριεζ,τους Λεονέλ Βανχιόνι, Ραμίρο Φούνες Μόρι, τον Ουρουγουανό Κάρλος Σάντσεζ, Λεονάρντο Πότσιο, Μαρτσέλο Μπαροβέρο και Τζόναθαν Μαιντανά επανήρθαν στην κορυφή του αργεντίνικου ποδοσφαίρου ύστερα απο έξι χρόνια, τον Μάιο του 2014 το Torneo Final και μία εβδομάδα αργότερα απέναντι στην Σαν Λορέντζο το Superfinal.
Υπό την καθοδήγηση του Μαρτσέλο Γκαγιάρδο οι "μιλιονάριος" έφτασαν στην κατάκτηση του Copa Sudamericana και αυτή την φορά κόντρα σε κολομβιανή ομάδα την Ατλέτικο Νασιονάλ με ισοπαλία 1-1 χάρις στο γκολ του Λεονάρντο Πισκουλίτσι στο Μεντεγίν και την νίκη με 2-0 με τα γκολ των Γκαμπριελ Μερκάδο και Χέρμαν Πετσέλα. Νωρίτερα σε διπλούς ημιτελικούς απέκλεισαν την Μπόκα Τζούνιορς παίρνοντας στο "Μπομπονέρα" το 0-0, ενώ στο "Μονουμεντάλ" ο Μαρτσέλο Μπαροβέρο απέκρουσε πέναλντι στην αρχή του αγώνα, για να έρθει ο Πισκουλίτσι να "σφραγίσει" την πρόκριση με το "χρυσό" γκολ.
Δεν έμεινε μόνο εκεί αφού κατέκτησε και το Recopa Sudamericana του 2015 επικρατώντας στους διπλούς τελικούς της Σαν Λορέντσο με 1-0 και στις δύο αναμετρήσεις
