Γεννήθηκε στις 28 Αυγούστου του 1960 στην πόλη Λούκε και το 1977 ξεκίνησε την καριέρα του από την Club Sportivo Luqueno ομάδα στην οποία έπαιξε και ο πατέρας του Τσιπριάνο Ρομέρο και είχε 113 συμμετοχές και 33 γκολ.
Το 1979 πέρα απο την κατάκτηση του Copa America αναδείχθηκε και δεύτερος καλύτερος παίκτης του Παγκοσμίου Κυπελλου U-20 που διεξήχθη στην Ιαπωνία πίσω μόνο απο τον Ντιέγκο Μαραντόνα. Ένα χρόνο αργότερα το 1980 οι Νιου Γιόρκ Κόσμος τον απέκτησαν δίνοντας το πο΄σο των 625.000 δολαρίων.
Παίζοντας στο πλευρό παικτών όπως οι Κάρλος Αλμπέρτο, Γιόχαν Νέεσκενς, Τζιόρτζιο Κινάλια και Φράντς Μπεκενμπάουερ, κατέκτησε το North Americαn Soccer League του 1980 και του 1982 και παρέμεινε στο "Μεγάλο Μήλο" έως το 1983 έχοντας 104 συμμετοχές και 37 γκολ .
Επιστροφή στην Λατινική Αμερική και στην Βραζιλία για λογαριασμό της Φλουμινένσε στην οποία θα λατρευτεί αφού θα είναι από τους βασικούς πρωταγωνιστές της κατάκτησης του Πρωταθλήματος Βραζιλίας το 1984.
Άλλωστε είναι αυτός που στους διπλούς τελικούς απέναντι στην Βάσκο Ντα Γκάμα θα πετύχει το χρυσό γκολ στον πρώτο αγώνα που ουσιαστικά θα κρίνει και τον τίτλο μιας και ο δεύτερος αγώνας θα λήξει ισόπαλος χωρίς τέρματα.
Άλλωστε είναι αυτός που στους διπλούς τελικούς απέναντι στην Βάσκο Ντα Γκάμα θα πετύχει το χρυσό γκολ στον πρώτο αγώνα που ουσιαστικά θα κρίνει και τον τίτλο μιας και ο δεύτερος αγώνας θα λήξει ισόπαλος χωρίς τέρματα.
Με τους "τρικολόρ καριόκα" κατέκτησε δύο πολιτειακά πρωταθλήματα το 1984 και το 1985 και μέχρι το 1988 που φόρεσε την φανέλα της θα έχει 211 συμμετοχές και 59 γκολ. Τον Μάρτιο του 1989 η Φλουμινένσε θα έρθει σε συμφωνία με την Μπαρτσελόνα για το ποσό των 360.000 δολαρίων, χωρίς μάλιστα ο ίδιος να γνωρίζει κάτι.
Ουσιαστικά ο Ρομέρο έμεινε στην Βαρκελώνη τρείς μήνες, με ισχνή παρουσία, μόλις 7 συμμετοχές και 1 γκολ κόντρα στην Μάλαγα. Ήταν όμως και άτυχος αφού τραυματίστηκε στον αστράγαλο μένοντας εκτός δράσης για ένα μήνα και ο ερχομός του Μίκαελ Λάουντρουπ το καλοκαίρι του 1989 έβαλε τέλος στην σύντομη ισπανική περιπέτειά του.
Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από το Μεξικό και την Πουέμπλα κατακτώντας το 1990 το πρωτάθλημα με 81 συμμετοχές και 16 γκολ, ο "Ρομερίτο" επέστρεψε στα πάτρια εδάφη για να αγωνιστεί κατά σειρά σε Ολίμπια Ασουνσιόν, Σπορτίβο Λουκένιο όπου και έκλεισε την καριέρα του το 1998 και Κλάμπ Σέρο Κόρα, ενώ το 1995 πέρασε και απο την Χιλή και την Ντεπόρτες Λα Σερένα.
Με την Εθνική ομάδα της χώρας του μπορεί να αγωνίστηκε μόνο 32 φορές και να πέτυχε 13 γκολ, όμως ήταν πρωταγωνιστής στις δύο από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία των "αλμπιρόχα". Το άστρο του είχε φανεί από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U-20 του 1979 στην Ιαπωνία και λίγο καιρό αργότερα στις 13 Σεπτεμβρίου του 1979 κόντρα στο Εκουαδόρ θα κάνει ντεμπούτο στο πλαίσιο του Copa America.
Σημαδιακή και για τον ίδιο αλλά και για την Παραγουάη που θα φτάσει στην κατάκτηση του, με τον Ρομέρο να πετυχαίνει γκολ στον ημιτελικό με την Βραζιλία. Στους διπλούς τελικούς απέναντι στην Χιλή θα πετύχει δύο γκολ στον νικηφόρο αγώνα της Ασουνσιόν με 3-0 και παρά την ήττα με 2-1 στο Σαντιάγκο η "λευκή" ισοπαλία στο Μπουένος Άιρες στον τρίτο αγώνα χάρισε το δεύτερο τρόπαιο στην ιστορία της λόγω της διαφοράς τερμάτων.
Παράλληλα ήταν ο πρωταγωνιστής στην πρόκριση για την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986 στα γήπεδα του Μεξικού. Τα γκολ του τόσο απέναντι στην Κολομβία όσο και στην Χιλή για την φάση των πλει-οφ βοήθησε τους "γκουαράνιες" να επανέλθουν στο παγκόσμιο προσκήνιο ύστερα από 28 χρόνια.
Αγωνίστηκε και στα τέσσερα παιχνίδια της τελικής φάσης σκοράροντας απέναντι σε σε Ιράκ και Μεξικό βοηθώντας την να περάσει στην επόμενη φάση οπού το εμπόδιο της Αγγλίας αποδείχτηκε ανυπέρβλητο.
Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1989 στην Μπαρανκίγια κόντρα στην Κολομβία για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 θα αγωνιστεί για τελευταία φορά με την εθνική του ομάδα
Μετά το τέλος της καριέρας του ο Ρομέρο ασχολήθηκε με την πολιτική όντας ενεργό μέλος του Κεντροαριστερού κόμματος(National Republican Association-Colorado Party) και ήταν δημοτικός σύμβουλος στην πόλη που γεννήθηκε την περίοδο 2001-2006.
Τον Σεπτέμβριο του 2006 έκανε το ντεμπούτο του και ως ροκ τραγουδιστής στο παραγουανικό μουσικό φεστιβάλ "Pilsen Rock" μαζί με το συγκρότημα Revolber. Στις 19 Οκτωβρίου του 2016 τιμήθηκε μαζί με την υπόλοιπη ομάδα που κατέκτησε τον τίτλο του 1979 απο το δημοτικό συμβούλιο της Ασουνσιόν.
Τον Οκτώβριο του 2019 βίωσε ένα προσωπικό δράμα αφού σκοτώθηκε σε τροχαίο ο γιός του επίσης Χούλιο Σέζαρ Ρομέρο σε ηλικία 33 ετών. Τον Νοέμβριο του 2020 ύστερα απο ψηφοφορία που διενήργησε η Ο Globo κατέλαβε την 6η θέση στην λίστα με τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών για την Φλουμινένσε.
