Υπάρχουν πολλά ποδοσφαιρικά θέματα για τα οποία υπάρχουν
αντιπαραθέσεις. Από το Μαραντόνα ή Πελέ μέχρι για το ποια είναι η καλύτερη ομάδα
όλων των εποχών. Όμως, αυτά είναι προσωπικές απόψεις. Τι γίνεται όταν μιλάμε
για γκολ; Εκεί ή είναι ή δεν είναι. Με μια μόνο εξαίρεση. Τον άνθρωπο που
συμπληρώνει 71 χρόνια ζωής και πέτυχε το μοναδικό γκολ στην ιστορία του
ποδοσφαίρου και το οποίο δεν ξέρουμε αν μπήκε ποτέ. Τον Σερ Τζεφ Χαρστ.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ποδοσφαιρική απορία. Ο εορτάζων είναι
εκείνος που σημείωσε το 3-2 στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1966 σε
βάρος της Δ. Γερμανίας (4-2 τελικό) για λογαριασμό της οικοδέσποινας Αγγλίας.
Ένα τέρμα που ποτέ δεν αποδέχτηκε ως έγκυρο η «νασιονάλμανσαφτ» και προκαλεί τριγμούς
ακόμη και σήμερα. Ένα άλυτο ερωτηματικό ισάξιο της…Γραμμικής Β, παρά την
αλματώδη πρόοδο της τεχνολογίας. Μέχρι και στις ημέρες μας δε μπορούμε να σιγουρευτούμε αν πέρασε ή
όχι τη γραμμή.
Ο παλαίμαχος επιθετικός ήταν μέλος της καλύτερης ομάδας στα
117 χρόνια ύπαρξης της Γουέστ Χαμ, με την οποία κατέκτησε ένα κύπελλο Αγγλίας
το 1965 και ένα Κύπελλο Κυπελλούχων την επόμενη χρονιά παρέα με τον αείμνηστο
Μπόμπι Μουρ. Ταυτόχρονα, είναι ο δεύτερος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου με
252 παραβιάσεις αντίπαλων εστιών σε 502 εμφανίσεις από το 1959 έως το 1972 αγωνιζόμενος σε εκείνη,
πίσω από τον Βικ Γουότσον με 326. Εκτός από τα «σφυριά» φόρεσε τις φανέλες των
Στόουκ, Κέιπ Τάουν Σίτι, Γουέστ Μπρομ, Κορκ Σέλτικ, Σιάλτ Σάουντερς, Κουβέιτ και Τέλφορντ Γιουνάιτεντ. Ασχολήθηκε με την προπονητική μόλις πέντε χρόνια αναλαμβάνοντας
για δύο εξ’ αυτών τον πάγκο της Τσέλσι (’79-‘81).
Βέβαια εκείνο που τον έκανε διάσημο ήταν το χατ-τρικ που
σημείωσε στον αλησμόνητο τελικό του Μουντιάλ πριν από 42 έτη με το πλέον
αμφισβητούμενο γκολ από καταβολής του αθλήματος. Αξίζει να σημειωθεί πως όταν
ξεκίνησε η διοργάνωση θεωρούνταν ένα απλό συμπληρωματικό μέλος της αποστολής
των «λιονταριών», με μόλις πέντε μήνες παρουσίας στο αντιπροσωπευτικό
συγκρότημα. Τελικά, έγινε ένα απαραίτητο… γρανάζι της ενδεκάδας!
Ο «άνθρωπος της μιας διοργάνωσης» έμελλε να τιμηθεί για αυτή
του τη διάκριση με τον τίτλο του Σερ από τη βασίλισσα Ελισάβετ Β’ της Μεγάλης
Βρετανίας. Ένα γκολ που εξιλέωσε τους συμπατριώτες του μετά τις «σφαλιάρες» από
την Ουγγαρία του ’53 και πιο πίσω από την ήττα στο Μουντιάλ του 1950 από τους
Αμερικάνους με 1-0 όταν οι δημοσιογράφοι της χώρας έγραφαν για νίκη με 10-1!
Ένα τέρμα που εξαιτίας του οι Άγγλοι συνεχίζουν να πιστεύουν ότι είναι φαβορί
για την πρωτιά σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, παρά τα συνεχόμενα
ανεπιτυχή αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων.
