Σαν σήμερα το 1925 γεννήθηκε στο Κίσπεστ της Ουγγαρίας ένα
παιδί που μαζί με μερικούς άλλους έμελλε να αλλάξουν την ιστορία του παγκόσμιου
ποδοσφαίρου. Ο πιστός «στρατιώτης» της τρομερής Χόνβεντ, συνοδοιπόρος του
Φέρεντς Πούσκας στην ομάδα και στην εθνική, ένας από τους κορυφαίους μπακ χαφ
όλων των εποχών, ο Γιόζεφ Μπόζικ.
Ο "Κούκου" όπως τον φώναζε η γιαγιά του έμαθε τα βασικά
μυστικά της μπάλας -όπως οι περισσότεροι- στις αλάνες παρέα με τον τότε επίσης
πιτσιρίκο και κολλητό του «καλπάζοντα συνταγματάρχη». Το 1943 παρά τις
δυσκολίες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα "λαγωνικά" της τότε Κίσπεστ τον πήραν
στην ομάδα την οποία και δεν άφησε ποτέ. Μαζί με τους Γκιούλα Λόραντ, Σάντορ
Κότσις, Ζόλταν Τσίμπορ, Λάζλο Μπουντάι, και Γκιούλα Γκρόσιτς ήταν οι
επονομαζόμενοι "τρομεροί Μαγυάροι". Τόσο σε συλλογικό όσο και σε εθνικό επίπεδο
αποτελούσαν τον απόλυτο τρόμο των αντίπαλων τους στην προ-ΟΥΕΦΑ εποχή.
Η πρώτη μεγάλη στιγμή ήρθε το 1952, καθώς ήταν ο μεγάλος
πρωταγωνιστής της κατάκτησης του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς αγώνες του
Ελσίνκι για λογαριασμό του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Το αποκορύφωμα ήρθε
με το θρυλικό 6-3 επί της Αγγλίας μέσα στο "Γουέμπλεϊ" το 1953, γκρεμίζοντας
την υπεροψία των γηπεδούχων –και όχι μόνο- που πίστευαν ότι μετά από εκείνους
υπήρχε ποδοσφαιρικό χάος. Μάλιστα, ήταν αυτός που έβαλε την «ταφόπλακα» σε
εκείνο το ματς διαμορφώνοντας το τελικό σκορ, αναγκάζοντας τους θεατές να
επιστρέψουν στα σπίτια τους άλλοι άνθρωποι και τον κόσμο χαμένο κάτω από τα
πόδια τους.
Ένα χρόνο αργότερα θα λάβει μέρος στο Μουντιάλ της Ελβετίας
όπου αν και η Ουγγαρία ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί ηττήθηκε στον τελικό του
τουρνουά με 3-2 από τη Δ. Γερμανία στο αποκαλούμενο "θαύμα της Βέρνης". Με το
εθνόσημο στο στήθος έπαιξε συνολικά 101 φορές και μέχρι σήμερα παραμένει ο
ρέκορντμαν σε συμμετοχές, παραβιάζοντας τις αντίπαλες εστίες στις 11 από αυτές.
Τεράστιος αριθμός αν αναλογιστεί κανείς ότι αγωνίστηκε σε μια εποχή που δεν
υπήρχε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Παράλληλα, ο πλανήτης προσπαθούσε να ορθοποδήσει
μετά το τέλος του πολέμου και το διαχωρισμό της Γηραιάς Ηπείρου σε Δυτικούς και
Σοβιετικούς.
Μαζί με τη Χόνβεντ κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα, ενώ σε 477
εμφανίσεις σημείωσε 33 τέρματα, όπως και σήκωσε ένα Μιτρόπα Καπ το 1959
(διοργάνωση όπου λάμβαναν μέρος σύλλογοι της κεντροανατολικής Ευρώπης). Δεν την
αποχωρίστηκε ποτέ άσχετα αν ο παιδικός του φίλος μετακόμισε στην Ισπανία μετά
την Ουγγρική επανάσταση του 1956 και διαλύθηκε γενικότερα η παρέα. Για αυτή του
την πίστη τον τίμησαν δίνοντας στο γήπεδο το όνομά του, όταν μέχρι το 1986
ονομάζονταν "Αθλητικό συγκρότημα Κίσπεστ" ή "φωλιά του Δράκου" όπως ήταν το
παρατσούκλι του!
Μπορεί ο Πούσκας να θεωρείται ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής που ανέδειξε ποτέ το ουγγρικό ποδόσφαιρο, ωστόσο από την άλλη υπάρχουν αρκετοί που θεωρούν ότι ο Μπόζικ παρότι παίκτης με κυρίως ανασταλτικές αρμοδιότητες ήταν το βασικό "γρανάζι" της καλοδουλεμένης μηχανής των Μαγυάρων και της τεράστιας πορείας τους. Δυστυχώς για τον "βασιλιά των σπορ" έφυγε νωρίς σε ηλικία 52 ετών, στις 31 Μαΐου του 1978 από ανακοπή καρδιάς. Πάντως, πρόλαβε να καθίσει και στους πάγκους των δύο μεγάλων του αδυναμιών. Ήταν από τους πρώτους -αν όχι ο πρώτος- που συνδύαζε αμυντικές ικανότητες με καίρια τάκλιν και τέλεια μακρινή μπαλιά τροφοδοτώντας τους επιθετικούς. Ήταν ο πρώτος μεγάλος μπακ χαφ στην ιστορία του ποδοσφαίρου!
