Ήταν αυτός που σήκωσε το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στο μακρινό 1930 για λογαριασμό της Ουρουγουάης. Ο Χοσέ Νασάτσι θεωρείται ένας απο τους καλύτερους αμυντικούς της Λατινικής Αμερικής, γρήγορος με πολύ καλή τοποθέτηση και με γρήγορη ανάκτηση θέσης. Πολύ καλός τόσο στο ψηλό όσο και στο χαμηλό παιχνίδι, δεν διέθετε τεχνικά χαρακτηριστικά, διέθετε όμως ισχυρή προσωπικότητα.
Γεννήθηκε στις 24 Μαΐου του 1901 στο Μοντεβίδεο από γονείς μετανάστες, ο πατέρας του από το Μιλάνο, η μητέρα του από την Βασκωνία. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Club Atletico Lito την διετία 1918-1920, και στην συνέχεια ήταν από τους πρώτους που φόρεσαν την φανέλα της Μπέλα Βίστα στην οποία αγωνίστηκε για δέκα περίπου χρόνια.
Το 1925 είχε δοθεί δανεικός για ένα μικρό διάστημα στην Νασιονάλ που εκείνη την περίοδο πραγματοποιούσε περιοδεία στην Ευρώπη, αλλά το 1933 εντάχθηκε και επίσημα στους "τρικολόρες". Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα το 1933 και το 1934 και συνολικά αγωνίστηκε με την φανέλα της σε 106 παιχνίδια πετυχαίνοντας και 10 γκολ, μέχρι και το 1937 όταν και αποχώρησε από την ενεργό δράση.
Ο "El Gran Mariscal(σ.σ. Ο Μεγάλος στρατηγός)" έκανε το ντεμπούτο του με την εθνική ομάδα της Ουρουγουάης στις 4 Νοεμβρίου του 1923 στο Μοντεβιδέο για το Πρωτάθλημα της Νοτίου Αμερικής απέναντι στην Παραγουάη.
Κατέκτησε δύο χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια στις διοργανώσεις του Παρισιού το 1924 και του Άμστερνταμ του 1928, ενώ αναδείχτηκε Πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής το 1923, το 1924, το 1926 και το 1935. Μάλιστα το 1923 και το 1935 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος παίκτης της διοργάνωσης.
Αναμφίβολα όμως η μεγαλύτερη του επιτυχία δεν ήταν άλλη από την παρθενική κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1930 που διεξήχθη στην χώρα του. Αγωνίστηκε και στα τέσσερα παιχνίδια και είχε την τύχη να πάρει στα χέρια του από τον Ζιλ Ριμέ το βαρύτιμο τρόπαιο.
Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1936 απέναντι στην Αργεντινή στο Μοντεβίδεο στο πλαίσιο του τουρνουά "Hector R.Gomez" πραγματοποίησε την 41η και τελευταία του εμφάνιση με την "σελέστε" χωρίς να πετύχει κάποιο γκολ.
Την τριετία 1942-1945 ανέλαβε την εθνική ομάδα έχοντας σε 16 αγώνες 10 νίκες, 3 ήττες και 3 ισοπαλίες. Έφυγε από την ζωή στις 17 Ιουνίου του 1968 σε ηλικία 67 ετών, με την Μπέλα Βίστα να δίνει το όνομα του στο γήπεδο της, ενώ και ένας δρόμος στο Μοντεβίδεο έχει το όνομα του.
Επίσης στην ψηφοφορία που έκανε το IFFHS για τον κορυφαίο λατινοαμερικάνο ποδοσφαιριστή του 20ου αιώνα κατέλαβε την 26η θέση.
Την τριετία 1942-1945 ανέλαβε την εθνική ομάδα έχοντας σε 16 αγώνες 10 νίκες, 3 ήττες και 3 ισοπαλίες. Έφυγε από την ζωή στις 17 Ιουνίου του 1968 σε ηλικία 67 ετών, με την Μπέλα Βίστα να δίνει το όνομα του στο γήπεδο της, ενώ και ένας δρόμος στο Μοντεβίδεο έχει το όνομα του.
Επίσης στην ψηφοφορία που έκανε το IFFHS για τον κορυφαίο λατινοαμερικάνο ποδοσφαιριστή του 20ου αιώνα κατέλαβε την 26η θέση.
