Είναι ένας απο τους πιο πετυχημένους τεχνικούς στο γερμανικό ποδόσφαιρο και όχι μόνο. Ο Ότμαρ Χίτσφελντ είναι ένας απο τους πέντε τεχνικούς που έχουν κατακτήσει το Champions League με δύο διαφορετικές ομάδες.
Γεννήθηκε στις 12 Ιανουαρίου του 1949 στην πόλη Λόραχ και ξεκίνησε την καριέρα του στις τοπικές ομάδες την TuS Lörrach-Stetten 1900 eV και την FV Lörrach ως επιθετικός. Το 1971 θα μετακομίσει στην Ελβετία για την Βασιλεία με την οποία θα κατακτήσει 2 Πρωταθλήματα το 1971 και το 1973 και 1 Κύπελλο το 1975 έχοντας 92 συμμετοχές και 66 γκολ.
Παράλληλα με το ποδόσφαιρο θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στα μαθηματικά αλλά και στα σπορ. Θα συμμετέχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου το 1972, όπου θα έχει συμπαίκτη του τον Ούλι Χένες και σε έξι παιχνίδια θα πετύχει πέντε τέρματα.
Το καλοκαίρι του 1975 θα αποδεχτεί την πρόταση της Στουτγκάρδης η οποία τότε αγωνιζότανε στην δεύτερη κατηγορία και θα την βοηθήσει να ανέβει στην Μπουντεσλίγκα. Με τους Σουηβούς θα αγωνιστεί σε 80 παιχνίδια πετυχαίνοντας 38 τέρματα και τρία χρόνια αργότερα θα επιστρέψει στην Ελβετία όπου και θα ολοκληρώσει την καριέρα του σε Λουγκάνο με 55 συμμετοχές και 35 τέρματα και Λουκέρνη το 1983 με 72 συμμετοχές και 30 γκολ.
Με την ολοκλήρωση της καριέρας του ήθελε να ασχοληθεί με το αντικείμενο των σπουδών του όμως απαιτούταν επιπλέον εξετάσεις κάτι που δεν άρεσε στον Χίτσφελντ και αποφάσισε να ακολουθήσει επαγγελματικά την προπονητική
Πρώτη του δουλειά η SC Zug στην δεύτερη κατηγορία της Ελβετίας, όπου θα την οδηγήσει στην άνοδο στην πρώτη κατηγορία για μία και μοναδική φορά στην ιστορία της.
Θα αναλάβει την Ααράου στην οποία θα παραμείνει τέσσερα χρόνια και με την οποία θα κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο το Κύπελλο το 1985, έχοντας σε 142 παιχνίδια 65 νίκες, 37 ισοπαλίες και 40 ήττες.
Σύντομα προσέλκυσε το ενδιαφέρον της Γκρασχόπερς η οποία τον έφερε στην Ζυρίχη. Στις "ακρίδες" έμεινε μέχρι το 1991 κατακτώντας 2 Πρωταθλήματα το 1990 και το 1991, 2 Κύπελλα το 1989 και το 1990 και 1 Σούπερ Καπ το 1989 και σε 137 παιχνίδια είχε 68 νίκες, 36 ισοπαλίες και 33 ήττες.
Τον Ιούλιο του 1991 η Μπορούσια Ντόρτμουντ θα τον φέρει πίσω στην Γερμανία και σε πολύ σύντομο χρόνο θα δεν αποτελέσματα. Θα διεκδικήσει το Πρωτάθλημα μόλις στην πρώτη του σεζόν, την επόμενη θα είναι φιναλίστ του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ κόντρα στην Γιουβέντους, για να έρθει το 1995 ο πρώτος τίτλος δικός του αλλά και της Ντόρτμουντ ύστερα απο το 1989 που ήταν το Πρωτάθλημα.
Θα ακολουθήσουν το Σούπερ Καπ το 1995, το Πρωτάθλημα και το Σούπερ Καπ του 1996, αλλά το κυριότερο δεν είναι άλλο απο το Champions League του 1997 στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου κόντρα στην Γιουβέντους με 3-1.
Μετά την επιτυχία αυτή θα παραιτηθεί απο προπονητής των Βεστφαλών έχοντας σε 272 παιχνίδια 144 νίκες, 63 ισοπαλίες και 65 ήττες αναλαμβάνοντας το πόστο του τεχνικού διευθυντή. Θα παραμείνει για μία χρονιά, αφού το καλοκαίρι του 1998 η Μπάγερν Μονάχου θα του καταθέσει πρόταση συνεργασίας και την οποία θα αποδεχτεί.
Στην πρώτη του χρονιά θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα άνετα και θα φτάσει στον τελικό του Champions League του 1999 στην Βαρκελώνη όπου κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ θα δει τους "μπέμπηδες" να του παίρνουν την "μπουκιά απο το στόμα" στις καθυστερήσεις με δύο γκολ και ενώ προηγούταν με 1-0.
Τρία Λιγκ Καπ το 1998, το 1999 και το 2000, το ντάμπλ το 2000 και το Πρωτάθλημα το 2001 αλλά η μεγαλύτερη στιγμή ήταν το Champions League στο "Τζιουζέπε Μεάτσα" στο Μιλάνο στην διαδικασία των πέναλντι κόντρα στην Βαλένθια.
Ακολούθησε το Διηπειρωτικό κόντρα στην Μπόκα Τζούνιορς και το ντάμπλ το 2003 αλλά το 2004 παρότι είχε ένα χρόνο συμβόλαιο ακόμα απολύθηκε απο τους Βαυαρούς. Άν και είχε πρόταση να αναλάβει την εθνική ομάδα της Γερμανίας αρνήθηκε και τον Φεβρουάριο του 2007 μετά την απόλυση του Φέλιξ Μάγκατ ξανανέλαβε την Μπάγερν.
Κατέκτησε τα πάντα σε εγχώριο επίπεδο, Λιγκ Καπ, Κύπελλο και Πρωτάθλημα αλλά δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ αφού στα ημιτελικά αποκλείστηκε απο την μετέπειτα κάτοχο Ζενίτ Αγίας Πετρούπολης.
Κατά την διάρκεια της σεζόν είχε δηλώσει ότι δεν θα συνέχιζε στον πάγκο της Μπάγερν ολοκληρώνοντας την θητεία του στους Βαυαρούς με 395 παιχνίδια, έχοντας 238 νίκες, 93 ισοπαλίες και 64 ήττες.
Το καλοκαίρι του 2008 θα αποδεχθεί την πρόταση της ελβετικής ομοσπονδίας για να αναλάβει την εθνική ομάδα της χώρας. Θα την οδηγήσει σε δύο τελικές φάσεις Παγκοσμίων Κυπέλλων το 2010 στην Νότια Αφρική όπου αποκλείστηκε απο την φάση των ομίλων και το 2014 στην Βραζιλία όπου αποκλείστηκε στην παράταση απο την Αργεντινή στην φάση των "16".
Μετά απο 61 παιχνίδια όπου είχε 30 νίκες, 18 ισοπαλίες και 13 ήττες ανακοίνωσε την πρόθεση του να αποχωρήσει όχι μόνο απο την εθνική Ελβετίας αλλά και απο την προπονητική γενικότερα, Είχε το παρατσούκλι ο "στρατηγός" όντας ανιψιός στρατηγού.
Το 2001 ανακηρύχθηκε απο την UEFA κορυφαίος προπονητής της χρονιάς, προπονητής της χρονιάς για το 1997 απο το αγγλικό περιοδικό World Soccer, έξι φορές καλύτερος προπονητής στην Γερμανία σύμφωνα με το περιοδικό Kicker, προπονητής της χρονιάς στην Ελβετία το 1985 και το 2014.
Στο καντόνι του Βαλαί στο χωριό Γκσπον το γήπεδο με τεχνητό χλοοτάπητα που δημιουργήθηκε, το 2008, ονομάστηκε "Ότμαρ Χίτσφελντ Αρένα". Μάλιστα το στάδιο αυτό βρίσκεται σε υψόμετρο 2008 μέτρων κατέχοντας το ρεκόρ γηπέδου που είναι χτισμένο στο μεγαλύτερο υψόμετρο.
