Δυναμικός αριστερός επιθετικός με πολύ καλή τεχνική κατάρτιση και με μεγάλη ευχέρεια να χρησιμοποιεί και τα δύο πόδια. Αυτά ήταν τα βασικά χαρακτηριστικά του Ντανιέλ Μπερτόνι που αποτέλεσε μαζί με τον Ρικάρντο Μποκίνι ένα εκπληκτικό δίδυμο στην Ιντεπεντιέντε, ενώ σημαντική ήταν και η προσφορά του στην εθνική ομάδα της χώρας του και στην κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1978.
Γεννήθηκε στις 14 Μαρτίου του 1955 στην Μπαχία Μπλάνκα και πριν καν συμπληρώσει τα 18 του χρόνια είχε ήδη κάνει ντεμπούτο σε επαγγελματική κατηγορία με την Κίλμες στην Primera B όπου είχε 31 συμμετοχές και 12 γκολ. Πολύ σύντομα τα μεγάλα κλαμπ της χώρας ενδιαφέρθηκαν για την απόκτηση του με την Ιντεπεντιέντε να είναι η τυχερή της υπόθεσης.
Με την ομάδα της Αβελανέδα έζησε μεγάλες στιγμές και με τον Ρικάρντο Μποκίνι οδήγησαν τον σύλλογο σε εγχώριους και διεθνείς τίτλους. Με τους "κόκκινους" κατέκτησε το Νασιονάλ του 1977 3 Copa Libertadores(1973,1974,1975), 3 Copa Interamericana(1973,1974,1976), 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο(1973). Στα πέντε χρόνια που παρέμεινε στο "Estadio Libertadores de America" ο Μπερτόνι σε 209 συμμετοχές πέτυχε 89 γκολ που τον φέρνει στην πρώτη δεκάδα των σκόρερ όλων των εποχών.
Η παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 και η κατάκτηση του τροπαίου, ώθησαν τους ιθύνοντες της Σεβίλλης να προσφέρουν το ποσό των 70 εκατομμυρίων πεσέτων για να τον αποκτήσουν. Ήταν μάλιστα η ακριβότερη μετεγγραφή του ισπανικού συλλόγου μέχρι εκείνη την στιγμή, όμως οι προσδοκίες από το εύρος του ποσού που δόθηκε δεν ευοδώθηκαν αν και δεν έκανε άσχημες χρονιές.
Στο "Σάντσεθ Πιθχουάν" παρέμεινε την διετία 1978-1980 όπου είχε συνολικά σε 58 παιχνίδια 24 τέρματα και μάλιστα ήταν αυτός που έκρινε τον τίτλο την περίοδο 1979-1980 όταν με δικά του γκολ η Σεβίλλη επικράτησε της Σοσιεδάδ την τελευταία αγωνιστική, δίνοντας την ευκαιρία στην Ρεάλ Μαδρίτης να κατακτήσει το Πρωτάθλημα.
Το καλοκαίρι του 1980 μετακόμισε στην Ιταλία και την Φιορεντίνα με τους "βιόλα" να δίνουν το ποσό των 140 εκατομμυρίων για να τον κάνουν δικό τους. Στο "Αρτέμιο Φράνκι" από την πρώτη στιγμή αγαπήθηκε από τους "τιφόζι" παρότι δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιο τίτλο.
Στην Φλωρεντία παρέμεινε τέσσερα χρόνια από το 1980 έως το 1984 με 122 παιχνίδια και 31 γκολ, αλλά δεν έφυγε από την χώρα αφού ακολούθησε η Νάπολι όπου αγωνίστηκε μαζί με τον Ντιέγκο Μαραντόνα σε 63 παιχνίδια πετυχαίνοντας 18 γκολ και η Ουντινέζε όπου την περίοδο 1986-1987 ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα με 12 συμμετοχές και 1 γκολ.
Με την Εθνική Αργεντινής έκανε ντεμπούτο στις 6 Νοεμβρίου του 1974 στο Σαντιάγκο απέναντι στην Χιλή στο πλαίσιο του τουρνουά "Copa Carlos Dittborn". Πήρε μέρος στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978 όπου αναδείχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, και αγωνίστηκε στα έξι από τα εφτά παιχνίδια της διοργάνωσης.
Πέτυχε δύο γκολ τα οποία ήταν και τα δύο νικητήρια απέναντι στην Ουγγαρία στην πρώτη φάση των ομίλων αλλά και στον τελικό απέναντι στην Ολλανδία στο 115ο λεπτό όταν και ενώ το σκορ ήταν 2-1 ουσιαστικά "κλείδωσε" την νίκη της "αλμπισελέστε".
Στα γήπεδα της Ισπανίας το 1982 αγωνίστηκε και στα πέντε παιχνίδια της τελικής φάσης πετυχαίνοντας δύο γκολ απέναντι σε Ουγγαρία και Έλ Σαλβαδόρ, με την Αργεντινή να μην καταφέρνει να φτάσει μέχρι το τέλος για να υπερασπιστεί τον τίτλο της. Απέναντι στην Βραζιλία στις 2 Ιουλίου στην Βαρκελόνη ο "Πετέτε" αγωνίστηκε για τελευταία φορά με το εθνόσημο στο στήθος έχοντας 31 συμμετοχές και 12 γκολ.
Ακολούθησε την προπονητική καριέρα που δεν ήταν όμως τόσο πετυχημένη όσο η ποδοσφαιρική. Το 1989 πέρασε από τον πάγκο των Club Atletico Los Andes που εδρεύει στην πόλη Λόμας Ντε Ζαμόρα, αλλά μόνο για τέσσερα παιχνίδια ενώ το 2004 ανέλαβε για ένα μικρό χρονικό διάστημα την τεχνική ηγεσία της Ιντεπεντιέντε. Ήταν για πολλά χρόνια σκάουτερ της Φιορεντίνα, ενώ το 2006 έλαβε μέρος ως σχολιαστής σε τηλεοπτικό πρόγραμμα του Fox Sports.
