Αποτελεί μία απο τις εμβληματικότερες φιγούρες του γερμανικού ποδοσφαίρου και απο τις σημαντικότερες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Δεν είναι τυχαίο ότι μαζί με τον Μεξικάνο Αντόνιο Καρμπαχάλ ο Λόταρ Ματέους κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων συμμετοχών σε τελική φάση Παγκοσμίων Κυπέλλων 5 τον αριθμό.
Γεννήθηκε στις 21 Μαρτίου του 1961 στην πόλη Xερτσογκενάουραχ της Βαυαρίας και απο την ηλικία των 9 ετών άρχιζε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο στην FC Herzogenaurach με την οποία αγωνίστηκε σε όλες τις μικρές ηλικιακές ομάδες και σε ηλικία 17 ετών την περίοδο 1978-1979, αγωνίστηκε στο τοπικό Πρωτάθλημα έχοντας 22 συμμετοχές και 20 γκόλ.
Το καλοκαίρι του 1979 η Μπορούσια Μενχενγκλάντμπαχ τον αποκτάει και μένει στο "Μπέκελμπεργκ" έως την περίοδο 1983-1984, έχοντας 200 συμμετοχές και 51 γκολ. Με τα "πουλάρια" φτάνει στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1979-1980 και στον τελικό του Κυπελλου Γερμανίας την περίοδο 1983-1984 αλλά ηττάται απο Άιντραχτ Φρανκφούρτης και Μπάγερν Μονάχου αντίστοιχα.
To καλοκαίρι του 1984 οι Βαυαροί θα δώσουν 2,4 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα για να τον φέρουν στο Μόναχο. Θα κατακτήσει τα Πρωταθλήματα του 1985, του 1986, του 1987, το Κύπελλο του 1986 και το Σούπερ Καπ του 1987, ενώ την περίοδο 1986-1987 θα φτάσει στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών αλλά θα γνωρίσει την ήττα στο "Πράτερ" της Βιέννης απο την Πόρτο.
Το καλοκαίρι του 1988 η Ίντερ θα πληρώσει 8,4 εκατομμύρια γερμανικά μάρκα για να τον αποκτήσει και έτσι μετά απο 153 παιχνίδια με 53 τέρματα θα γίνει κάτοικος Μιλάνου. Θα παραμείνει στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας μέχρι και το καλοκαίρι του 1992 και θα κατακτήσει 1 Πρωτάθλημα και 1 Ιταλικό Σούπερ Καπ το 1989 και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1990-1991 κόντρα στην Ρόμα.
Το καλοκαίρι του 1992 λόγω τραυματισμού θα χάσει το Ευρωπαικό Πρωτάθλημα στα γήπεδα της Σουηδίας, ενώ και η Γιουβέντους η οποία είχε ενδιαφερθεί ζωηρά για να τον αποκτήσει αποσύρθηκε. Για την απόκτηση του θα ενδιαφερθεί η Μπάγερν η οποία θα τον αγοράσει τον με το ποσό των 4,2 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων.
Θα κατακτήσει άλλα τέσσερα Πρωταθλήματα το 1994, το 1997, το 1999 και το 2000, 1 Κύπελλο το 1998 και 3 Λίγκ Καπ το 1997, το 1998 και το 1999. 1 Κύπελλο ΟΥΕΦΑ την περίοδο 1995-1996 κόντρα στην Μπορντό, ενώ θα παίξει και στον περίφημο τελικό του Champions League της περιόδου 1998-1999 στο "Κάμπ Νού" κόντρα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Μετά απο 259 παιχνίδια και 31 τέρματα όπου απο τον χώρο του κέντρου μεταφέρθηκε στην αμυντική γραμμή αποχώρησε για να κλείσει την καριέρα του στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Νιου Γιόρκ Μέτρο Στάρς όπου θα κατακτήσει το MLS αγωνιζόμενος σε 23 παιχνίδια χωρίς να πετύχει κάποιο τέρμα.
Στην εθνική ομάδα της Δυτικής Γερμανίας θα κάνει ντεμπούτο στις 14 Ιουνίου του 1980 σε παιχνίδι της τελικής φάσης του EURO 1980 στην Νάπολι κόντρα στην Ολλανδία και θα είναι μέλος της ομάδας που θα κατακτήσει το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 θα αγωνιστεί σε δύο παιχνίδια κόντρα στην Χιλή και στην Αυστρία, στο EURO του 1984 και στα τρία παιχνίδια του ομίλου αλλά θα αποκλειστεί απο την συνέχεια.
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986 θα αγωνιστεί και στα εφτά παιχνίδια θα πετύχει και ένα γκολ κόντρα στο Μαρόκο αλλά στον τελικό θα ηττηθεί απο την Αργεντινή του Ντιέγκο Μαραντόνα. Στο EURO του 1988 που διεξήχθη στην χώρα του θα παίξει και στα τέσσερα παιχνίδια αλλά στον ημιτελικό οι "οράνιε" θα πάρουν την νίκη και την πρόκριση.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1990 θα διεξαχθεί στα "λημέρια" του και θα αποτελέσει βασικό γρανάζι στην μηχανή του Φράντς Μπεκενμπάουερ που θα αναδειχθεί Παγκόσμια Πρωταθλήτρια. Θα αγωνιστεί σε όλα τα παιχνίδια πετυχαίνοντας τέσσερα τέρματα, 2 με Γιουγκοσλαβία, 1 με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και 1 με την Τσεχοσλοβακία και θα είναι αυτός που θα σηκώσει στον αέρα της Ρώμης το βαρύτιμο τρόπαιο.
Μετά την παρένθεση του Euro 1992, θα βρίσκεται κανονικά στην 23αδα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα αγωνιστεί και στα πέντε παιχνίδια ως αρχηγός, σκοράροντας απέναντι στην Βουλγαρία αλλά οι Βαλκάνιοι θα αποκλείσουν την "μάντσαφτ" απο τα ημιτελικά.
Στο Euro του 1996 θα είναι εκτός 23αδας αφού θα έρθει σε κόντρα τόσο με τον Μπέρτι Φόγκτς αλλά και με τον Γιούργκεν Κλίνσμαν, και στα γήπεδα της Γαλλίας το 1998, θα δώσει για τελευταία φορά το παρών σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Θα παίξει και στα τέσσερα παιχνίδια, φτάνοντας τα 25 παιχνίδια που αποτελεί ρεκόρ παρουσίας όλων των εποχών.
Τελευταία φορά με τα "πάντσερ" θα αγωνιστεί στις 20 Ιουνίου του 2000 στο Ρότερνταμ στο πλαίσιο της τελικής φάσης του EURO κόντρα στην Πορτογαλία. Οι 150 συμμετοχές τον φέρνουν στην πρώτη θέση της λίστας με τις περισσότερες συμμετοχές στην ιστορία της εθνικής Γερμανίας έχοντας πετύχει και 23 τέρματα.
Επίσης κατείχε μέχρι τις 22 Αυγούστου του 2007 το ευρωπαϊκό ρεκόρ με τις περισσότερες συμμετοχές, όταν και τον ξεπέρασε ο Εσθονός Μάρτιν Ράιμ. Επίσης με τα 25 παιχνίδια σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου κατέχει την πρώτη θέση σε συμμετοχές όλων των εποχών.
Με την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας θα ξεκινήσει την προπονητική του καριέρα. Ραπίντ Βιέννης(Σεπτέμβριος 2001-Μάιος 2002), Παρτιζάν Βελιγραδίου(Δεκέμβριος 2002-Δεκέμβριος 2003) με την οποία κατέκτησε το Πρωτάθλημα το 2003, εθνική Ουγγαρίας(Δεκέμβριος 2003-Δεκέμβριος 2005), Ατλέτικο Παραναένσε στην Βραζιλία(Ιανουάριος-Μάρτιος 2006).
Ρεντ Μπούλ Σάλτσμπουργκ ως τεχνικό δίδυμο με τον Τζιοβάνι Τραπατόνι όπου θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα το 2007, Μακάμπι Νετάνια στο Ισραήλ(Ιούνιος 2008-Απρίλιος 2009) και εθνική Βουλγαρίας απο τον Σεπτέμβριο του 2010 έως τον Νοέμβριο του 2011.
Ενδιάμεσα θα αναλάβει και χρέη αρθρογράφου απο το 2001 έως το 2009 στο γερμανικό αθλητικό περιοδικό Sport Bild, σπορκάστερ για το συνδρομητικό Premiere για τα Παγκόσμια Κύπελλα του 2002 και του 2006, για το γερμανικό ZDF για το Euro 2004, για το Eurosport για το Euro 2008, για το Al Jazeera Sports για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010.
Ακολούθησε η συνεργασία του με το ιρανικό κανάλι IRIB για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 αλλά και για το Ασιατικό Κύπελλο του 2015 και το βρετανικό κανάλι ITV για το Euro 2016. Το 1990 θα κατακτήσει την "Χρυσή Μπάλα" απο το γαλλικό περιοδικό France Football, το βραβείο του καλύτερου παίκτη απο την FIFA το 1991 και το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή στην Γερμανία το 1990 και το 1999.
Στις 27 Απριλίου του 2001 αναγορεύθηκε ως επίτιμος αρχηγός της εθνικής Γερμανίας. Το 2017 εισήχθη στο Hall of Fame του γερμανικού αθλητισμού, ενώ την ίδια χρονιά έγινε επίτιμο μέλος της ομάδας που έκανε τα πρώτα βήματα, ενώ πήρε το όνομα του και το γήπεδο
Το 2018 ήταν στους πρώτους έντεκα που εισήχθησαν στο νεοιδρυθές Hall of Fame του γερμανικού ποδοσφαίρου. Η προσωπική του ζωή ήταν πολυτάραχη αφού ούτε λίγο ούτε πολύ έχει τελέσει πέντε γάμους απο τους οποίους έχει τέσσερα παιδιά. Επίσης η σειρά βιντεοπαιχνιδιών της ΕΑ Sports FIFA τον έχει συμπεριλάβει στις τελευταίες τέσσερις εκδόσεις του στους Ultimate Team Legends.
