Το 1999 ψηφίστηκε ως ο κορυφαίος Αυστριακός ποδοσφαριστής του 20ου αιώνα σύμφωνα με την Διεθνή Ομοσπονδία Ποδοσφαιρικής ιστορίας και Στατιστικής(IFFHS). Πήρε το προσωνύμιο "Μότσαρτ του Ποδοσφαίρου" και θεωρήθηκε ένας απο τους κορυφαίους ποδοσφαριστές της προπολεμικής εποχής.
Γεννήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου του 1903 στο Κοζλόφ της Τσεχίας που τότε άνηκε στην Αυστρουγγαρία. Τσεχικής καταγωγής το 1905 μετακόμισε με τους γονείς του στην Βιέννη. Το 1917 έχασε τον πατέρα του στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και μαζί με το ποδόσφαιρο μάθαινε το επάγγελμα του κλειδαρά.
Ξεκίνησε απο τα μικρά τμήματα της Χέρτα Βιέννης όμως το 1923 λίγο έλειψε να τερματίσει πρόωρα την καριέρα του αφού αντιμετώπιζε πρόβλημα στον μηνίσκο και κατάφερε ύστερα απο εγχείριση να επανέρθει κανονικά έχοντας πάντα ένα επίδεσμο στο δεξί γόνατο.
Το 1924 η Χέρτα αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα οπότε η μόνη λύση θα ήταν να υπάρξουν πωλήσεις. Ένας απο αυτούς ήταν και ο Σίντελαρ ο οποίος αν και είχε πρόταση να παίξει στην Ιταλία παρέμεινε στην Βιέννη για λογαριασμό της Αούστρια στην οποία θα αγωνιστεί 15 χρόνια μέχρι το 1939.
Με τους "βιολετί" κατέκτησε 1 Πρωτάθλημα Αυστρίας το 1926, 5 Κύπελλα(1925,1926,1933,1935 και 1936), 2 Μιτρόπα Καπ το 1933 και το 1936 κόντρα στην Ίντερ και την Σπάρτα Πράγας και το Διεθνές Κύπελλο Κεντρικής Ευρώπης με την Αυστρία.
Θα κάνει ντεμπούτο με την "βούντερ τιμ" στις 28 Σεπτεμβρίου του 1926 στην Πράγα σε φιλικό παιχνίδι με την Τσεχοσλοβακία. Θα πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1934 όπου θα αγωνιστεί σε τρία παιχνίδια πετυχαίνοντας ένα τέρμα κόντρα στην Γαλλία αλλά στον ημιτελικό θα αποκλειστεί απο την Ιταλία.
Συνολικά θα παίξει 43 φορές με την ομάδα της Αυστρίας πετυχαίνοντας 26 τέρματα. Στις 12 Μαρτίου του 1938 η Γερμανία θα εισβάλλει στην Αυστρία και θα την προσαρτήσει, το περίφημο "Anschluss" που σήμαινε ότι η εθνική Αυστρίας διαλυόταν και όλοι οι ποδοσφαιριστές θα άνηκαν στην Γερμανία.
Ο Σίντελαρ θα παίξει για τελευταία φορά στις 3 Απριλίου κόντρα στην Γερμανία όπου θα σκοράρει
και στην συνέχεια θα αρνηθεί να προσφέρει τος υπηρεσίες του στην ενωμένη εθνική προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες όπως η ηλικία και οι τραυματισμοί.
Στις 23 Ιανουαρίου του 1939 σε ηλικία 35 ετών, θα βρεθεί μαζί με την κοπέλα του Καμίλα Καστανιόλα νεκροί στο διαμέρισμά τους στην Βιέννη. Επίσημη αιτία θανάτου δηλητηρίαση απο μονοξείδιο του άνθρακα αλλά ως συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις υπήρξαν και άλλες απόψεις.
Σύμφωνα με τον Αυστριακό συγγραφέα Φρίντριχ Τόρμπεργκ στο ποίημα που έγραψε προς τιμήν του με τον τίτλο "Στον θάνατο του ποδοσφαιριστή" υπαινισσόταν ότι ο Σίντελαρ αυτοκτόνησε. Άλλη θεωρία ανέφερε ότι ο θάνατος ήταν ατύχημα και προήρθε απο την ελαττωματική καμινάδα.
Σύμφωνα με ένα ντοκιμαντέρ που έπαιξε στο BBC ο φίλος του Σίντελαρ Έγκον Όλμπριχ δήλωσε ότι ένας τοπικός υπάλληλος δωροδοκήθηκε για να καταγράψει τον θάνατο του ως ατύχημα γεγονός που θα του εξασφάλιζε ότι θα λάμβανε κρατική κηδεία.
"Σύμφωνα με τους ναζιστικούς κανόνες ένα πρόσωπο που είχε δολοφονηθεί η αυτοκτονήσει δεν θα μπορούσε να του δοθεί ένας τάφος τιμής.Οπότε κάτι έπρεπε να κάνουμε για να διασφαλίσουμε την απομάκρυνση του του εγκληματικού στοιχείου του θανάτου του" είχε δηλώσει ο Όλμπριχ.
Υπήρχε και η άποψη που ήθελε τον Σίντελαρ να δολοφονείται επειδή ήταν αντίθετος με το Άνσλους, άλλωστε η Γκεστάπο είχε φτιάξει ένα φάκελο και είχε υπό παρακολούθηση το καφέ το οποίο είχε ανοίξει. Την κηδεία του την παρακολούθησαν 15.000 άνθρωποι.
Το World Soccer τον τοποθέτησε ανάμεσα στους 100 κορυφαίους παίκτες του 20ου αιώνα, ενώ το ιταλικό Guerin Sportivo τον τοποθέτησε στους 50 καλύτερους. Η Αούστρια προς τιμήν του ονόμασε την κύρια εξέδρα στο "Φράντς Χορ" "Ματίας Σίντελαρ".
Ένα ακόμα προσωνύμιο που του δόθηκε ήταν "Der Papierene" εξαιτίας της εκλεπτυσμένης τεχνικής που διέθετε και λόγω του αναστήματος του απέφευγε τις μονομαχίες και τις κόντρες.
