"O πόνος θα διαρκέσει για πάντα. Κάναμε τα πάντα για να νικήσουμε, είχαμε τις καλύτερες ευκαιρίες και όταν χρειάστηκε φυσική κατάσταση τα δώσαμε όλα, δυστυχώς όμως ήταν καλύτεροι για πέντε λεπτά. Θέλαμε να φέρουμε την κούπα στην Αργεντινή, και θεωρώ ότι εκπροσωπήσαμε την χώρα μας με τον καλύτερο τρόπο. Τα δώσαμε όλα, κάναμε ότι μπορούσαμε". Αυτά ήταν τα λόγια του Χαβιέ Μαστσεράνο του πανταχού παρόντα φυσικού αρχηγού της εθνικής Αργεντινής που το μόνο που δεν μπόρεσε να κάνει στον αγωνιστικό χώρο ήταν να πετύχει ένα γκολ το οποίο θα έκρινε και τον τίτλο.
Ένα γκολ το οποίο το πέτυχε τελικά ο Μάριο Γκέτσε στο 113ο λεπτό για λογαριασμό της Γερμανίας και της έδωσε τον τέταρτο Παγκόσμιο τίτλο φτάνοντας έτσι την Ιταλία ένα πίσω από την Βραζιλία. Φαίνεται λοιπόν ότι το "φάντασμα" του Ντιέγκο Μαραντόνα και η κατάκτηση του 1986 θα συνεχίζει να "στοιχειώνει" για άλλα τέσσερα χρόνια τουλάχιστον μέχρι και το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας το 2018.
Ο Σαμπέγια είχε την ατυχία πέραν της απουσίας του Ντι Μαρία που όπως αποδείχθηκε ήταν ιδιαίτερα σημαντική, σε όλη την διοργάνωση την επιθετική του γραμμή Ιγκουαίν, Παλάσιο και Αγκουέρο να εμφανίζεται "άκαπνη" πετυχαίνοντας μόνο ένα γκολ αυτό του στράικερ της Νάπολι απέναντι στο Βέλγιο στην προημιτελική φάση. Και όμως ειδικά οι δύο πρώτοι είχαν την ευκαιρία στον τελικό να βάλουν την σφραγίδα τους και να γράψουν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην ιστορία του αργεντίνικου ποδοσφαίρου.
Όπως είναι φυσικό την επομένη του τελικού θα ξεκινήσει για μία ακόμη φορά η σύγκριση Μαραντόνα και Μέσι. Ο Λίο ήταν φανερό πέρα από τα μαρκαρίσματα που είχε να αντιμετωπίσει με δύο και τρεις παίκτες πάνω του δεν ήταν σε καλή κατάσταση, και αυτό αποδείχθηκε ότι για μία ακόμη φορά μέσα στην σεζόν έκανε εμετό. Ήταν φανερή η απογοήτευση του στο πρόσωπο και στις κινήσεις του, ήθελε πολύ αυτό το τρόπαιο και φάνηκε ξεκάθαρα μέσα και από την συνέντευξη του του στο περιοδικό "FourFourTwo" όταν σε μια αποστροφή του λόγου του τόνισε ότι θα αντάλλασσε την Χρυσή Μπάλα με το Παγκόσμιο Κύπελλο.
Το ζητούμενο για τους ιθύνοντες της αργεντίνικης ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας είναι η διαχείριση της επόμενης ημέρας. Με εξαίρεση τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στην Αθήνα και το Πεκίνο το 2004 και το 2008 όπου και εκεί μόνο τρεις παίκτες μπορούν να είναι πάνω από 23 ετών, η "αλμπισελέστε" έχει να κατακτήσει σημαντικό τρόπαιο από το Κόπα Αμέρικα του 1993.
Δύο ημέρες πριν τον τελικό ο μάνατζερ του Σαμπέγια Εουχένιο Λόπες σε δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό "Delta Fm" ανέφερε ότι ο 60χρονος προπονητής θα αποτελέσει παρελθόν μετά τον αγώνα της 13ης Ιουλίου. Άν και ο ίδιος απέφυγε να μιλήσει επί του θέματος, ήδη τα ονόματα του Χεράρδο Μαρτίνο και Ντιέγκο Σιμεόνε έχουν ακουστεί ως αντικαταστάτες του. Όποιος και να είναι πάντως το καλοκαίρι του 2015 στα γήπεδα της Χιλής θα έχει την μεγάλη ευθύνη να "διακόψει" την 22χρονη αποχή και να επαναφέρει την Αργεντινή στους τίτλους.
Το ζητούμενο για τους ιθύνοντες της αργεντίνικης ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας είναι η διαχείριση της επόμενης ημέρας. Με εξαίρεση τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στην Αθήνα και το Πεκίνο το 2004 και το 2008 όπου και εκεί μόνο τρεις παίκτες μπορούν να είναι πάνω από 23 ετών, η "αλμπισελέστε" έχει να κατακτήσει σημαντικό τρόπαιο από το Κόπα Αμέρικα του 1993.
Δύο ημέρες πριν τον τελικό ο μάνατζερ του Σαμπέγια Εουχένιο Λόπες σε δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό "Delta Fm" ανέφερε ότι ο 60χρονος προπονητής θα αποτελέσει παρελθόν μετά τον αγώνα της 13ης Ιουλίου. Άν και ο ίδιος απέφυγε να μιλήσει επί του θέματος, ήδη τα ονόματα του Χεράρδο Μαρτίνο και Ντιέγκο Σιμεόνε έχουν ακουστεί ως αντικαταστάτες του. Όποιος και να είναι πάντως το καλοκαίρι του 2015 στα γήπεδα της Χιλής θα έχει την μεγάλη ευθύνη να "διακόψει" την 22χρονη αποχή και να επαναφέρει την Αργεντινή στους τίτλους.
