Ήταν ένα από τα βασικά στελέχη των "ατζούρι" όταν κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας. Παράλληλα πέρασε από σπουδαία κλαμπ όπως η Γιουβέντους, η Μίλαν και η Μπαρτσελόνα. Ο λόγος για τον Τζιανλούκα Τζαμπρότα που θεωρείται από τους συμπατριώτες του ως ένα από τα καλύτερα μπακ που πέρασαν ποτέ από τα γήπεδα τους.
Γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 1977 στο Κόμο και σε ηλικία 17 ετών την περίοδο 1994-1995, έκανε το ντεμπούτο του με την ομάδα της πόλης του στην SERIE B παίζοντας σε ένα παιχνίδι. Η πτώση των "λαριάνι" στην SERIE C1 του έδωσε την δυνατότητα να παίξει πολύ περισσότερο τις δύο επόμενες χρονιές έχοντας 49 συμμετοχές και 6 γκολ.
Το καλοκαίρι του 1997 ο προπονητής της Μπάρι Εουτζένιο Φασέτι αναζητώντας ποδοσφαιριστές για να την ενισχύσουν στην SERIE A υποδεικνύει στην διοίκηση την απόκτηση του. Πράγματι ο Τζαμπρότα δικαιώνει τον προπονητή τού αφού είναι βασικό και αναντικατάστατο μέλος της εντεκάδας παίρνοντας όλη την αριστερή πλευρά. Με τους "μπιανκορόσι" αγωνίζεται σε 85 παιχνίδια πετυχαίνοντας και 8 γκολ δείχνοντας ότι έφτασε η ώρα για να κάνει το μεγάλο βήμα.
Πράγματι και ενώ η χρονιά 1998-1999 είναι ακόμα σε εξέλιξη ύστερα από εισήγηση του Κάρλο Αντσελότι η Γιουβέντους προσφέρει στην ομάδα από την Απούλια το ποσό των 30 εκατομμυρίων λιρέτων και το καλοκαίρι του 1999 γίνεται κάτοικος Τορίνο. Οι τρεις πρώτες του χρονιές είναι "γεμάτες" με 45, 29 και 47 συμμετοχές αντίστοιχα σε όλες τις διοργανώσεις. Η χρονιά 2002-2003 ξεκινάει με ένα τραυματισμό που "κληρονόμησε" από το Παγκόσμιο Κύπελλο το καλοκαίρι του 2002.
Ο αντικαταστάτης του Μάουρο Καμορανέζι τα πάει περίφημα στην θέση του και ο Μαρτσέλο Λίπι αποφασίζει να τον οπισθοχωρήσει ως αριστερό μπακ. Σε αυτή την θέση βοηθάει την "Γηραιά Κυρία" να φτάσει μέχρι τον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο Μάντσεστερ απέναντι στην Μίλαν η οποία και κατακτάει το τρόπαιο στην διαδικασία των πέναλντι.
Στο "Ντελε Άλπι" θα παραμείνει μέχρι και το καλοκαίρι του 2006 όταν και θα ξεσπάσει το σκάνδαλο "calciopoli" με την οποία πανηγύρισε την κατάκτηση δύο Πρωταθλημάτων και δύο Ιταλικών Σούπερ Καπ το 2002 και το 2003 μετρώντας συνολικά 217 συμμετοχές και 7 γκολ. Επόμενος σταθμός στην καριέρα του η Ισπανία και η Μπαρτσελόνα όμως οι εμφανίσεις του όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος σε δηλώσεις του δεν ήταν οι αναμενόμενες.
Με τους "μπλαουγκράνα" αγωνίστηκε σε 80 παιχνίδια με 6 τέρματα και κατέκτησε το Σούπερ Καπ Ισπανίας του 2006. Τον Μάιο του 2008 επαναπατρίζεται αλλά αυτή την φορά για λογαριασμό της Μίλαν με την οποία υπογράφει συμβόλαιο για τρία χρόνια, με τους "ροσονέρι" να προσφέρουν το ποσό των 9 εκατομμυρίων ευρώ συν ένα ποσό των 2 εκατομμυρίων ευρώ ανάλογα με τις εμφανίσεις της Μίλαν στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Την πρώτη του χρονιά παίζει τους περισσότερους αγώνες από οποιονδήποτε άλλον συμπαίκτη του στην Μίλαν ενώ από τις επόμενες χρονιές αρχίζει σιγά-σιγά να αγωνίζεται και στις δύο πλευρές της άμυνας. Πανηγυρίζει το τρίτο πρωτάθλημα της καριέρας του την περίοδο 2010-2011 όπως και το Ιταλικό Σούπερ Καπ του 2011, αν και έρχεται κυρίως από τον πάγκο, παρόλα αυτά το συμβόλαιο του ανανεώνεται για ένα ακόμα χρόνο.
Στην τελευταία του χρονιά στο Μιλάνο θα αγωνιστεί μόλις σε 11 παιχνίδια και το καλοκαίρι του 2012 μαζί με μερικές άλλες "παλιοσειρές" του συλλόγου όπως οι Γκατούζο, Ιντζάγκι, Νέστα και Φαν Μπόμελ θα αποχωρήσει έχοντας 102 συμμετοχές και 2 γκολ. Ξεκίνησε προπονήσεις με την ομάδα του την Κόμο στην οποία μάλιστα είναι και επίτιμος πρόεδρος της χωρίς όμως να έχει κάποιες προτάσεις από ομάδες αποφασίζοντας να παρακολουθήσει μαθήματα προπονητικής στην σχολή του Κοβερτσιάνο.
Τον Ιούλιο του 2013 υπογράφει συμβόλαιο συνεργασίας με την ελβετική Κιάσσο όπου θα έχει διπλό ρόλο τόσο ως παίκτης αλλά και ως μέλος του τεχνικού τιμ της ομάδας. Θα πάρει μέρος σε πέντε παιχνίδια και από τον Νοέμβριο του 2013 αναλαμβάνει τον ρόλο του παίκτη-προπονητή έως το τέλος της σεζόν.
Θα παραμείνει στην ομάδα μέχρι τον Απρίλιο του 2015 απολύθηκε ύστερα απο δύο συνεχόμενες ήττες και έχοντας μαζέψει μόνο 5 βαθμούς απο τον Φεβρουάριο. Τον Ιούλιο του 2016 θα αναλάβει τους Delhi Dynamos στην Ινδία και θα παραμείνει μέχρι το τέλος του Πρωταθλήματος τον Δεκέμβριο έχοντας σε 16 παιχνίδια 6 νίκες, 6 ισοπαλίες και 4 ήττες.
Τον Ιούνιο του 2017 μαζί με τον Κρίστιαν Μπρόκι θα αναλάβει ρόλο βοηθού του Φάμπιο Κάπελο στην Κίνα Ζιανγκσου Σουνίνγκ και παρέμεινε μέχρι τον Μάρτιο του 2018 όταν και ολοκληρώθηκε το συμβόλαιο του Καπέλο.
Ξεκινώντας από τις μικρές εθνικές ομάδες σύντομα προβιβάστηκε και στην "μεγάλη" εθνική με την οποία έκανε ντεμπούτο στις 10 Φεβρουαρίου του 1999 στην Πίζα σε φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Νορβηγία. Ο Ντίνο Τζόφ τον επέλεξε στην 23αδα για το EURO 2000 στα γήπεδα της Ολλανδίας και του Βελγίου, ενώ αγωνίστηκε και στα τέσσερα παιχνίδια της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας.
Ακολουθεί το EURO 2004 στην Πορτογαλία, αλλά αναμφίβολα η κορυφαία στιγμή της καριέρας του δεν είναι άλλη από την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα της Γερμανίας το 2006. Η "γοργόνα" όπως τον αποκαλούσαν οι συμπαίκτες του γιατί κοιταζόταν πολλή ώρα στον καθρέφτη αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια έως και τον τελικό με μόνη εξαίρεση τον αγώνα της πρεμιέρας με την Γκάνα λόγω τραυματισμού, πετυχαίνοντας ένα γκολ στην νίκη επί της Ουκρανίας στην προημιτελική φάση .
Συμμετέχει κανονικά στο EURO 2008 και στο Confederations Cup του 2009, για να φτάσουμε στην τελευταία διοργάνωση στην οποία θα λάβει μέρος την τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 στην Νότια Αφρική. Θα αγωνιστεί και στα τρία παιχνίδια στον όμιλο όπου οι 'ατζούρι" θα απογοητεύσουν και θα μείνουν εκτός συνέχειας.
Στις 12 Οκτωβρίου του 2010 στο πλαίσιο του της προκριματικής φάσης του EURO 2012, στην Γένοβα απέναντι στην Σερβία σε ένα επεισοδιακό παιχνίδι που δεν τελείωσε ποτέ έμελλε να πραγματοποιήσει την 98η και τελευταία του εμφάνιση έκτος στην σχετική λίστα, έχοντας πετύχει και 2 γκολ με το εθνόσημο στο στήθος.
Τον Σεπτέμβριο του 2009 δώρισε στην πρώτη του ομάδα US Alebio ένα γήπεδο με συνθετικό χλοοτάπητα, ενώ τον Μάιο του 2014 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του με τίτλο A life as a full-back.
Με την εκλογή του Γκαμπριέλε Γκραβίνα τον Οκτώβριο του 2018 στην προεδρία της ιταλικής ομοσπονδίας εκλέχτηκε απο την ένωση Ιταλών ποδοσφαιριστών ως ομοσπονδιακός σύμβουλος. Επίσης τον Μάρτιο του 2019 επιλέχτηκε ως πρεσβευτής του EURO 2020.
To 2012 ήταν τηλεσχολιαστής στo ιταλόφωνο κανάλι της Ελβετίας RSI, ενώ το 2015 εντάχθηκε στην Mediaset Premium. Τον Αύγουστο του 2018 τον βρίσκουμε στην πλατφόρμα DAZN ενώ απο το 2020 είναι στην RAI 2 στην εκπομπή A full network
