Φαουστίνο Ασπρίγια "El Tino"

Ιδιόρρυθμος τόσο εντός όσο και εκτός αγωνιστικών χώρων ο Φαουστίνο Ασπρίγια αποτέλεσε την επιθετική αιχμή της πολύ μεγάλης φουρνιάς που έβγαλε η Κολομβία. Παράλληλα ήταν και ένα από τα κορυφαία "εξαγώγιμα" προϊόντα του κολομβιανού ποδοσφαίρου κάνοντας μεγάλη καριέρα ειδικά στην Ιταλία και στην Πάρμα.

Γεννήθηκε στις 10 Νοεμβρίου του 1969 στην πόλη Τουλούα στην περιοχή Βάλε Ντελ Καούκα και ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην τοπική ομάδα Carlos Sarmiento Lora School. Οι μεγάλες ομάδες της περιοχής Αμέρικα και Ντεπορτίβο Κάλι ενδιαφέρθηκαν για την απόκτηση του και τον δοκίμασαν χωρίς όμως τελικά να προχωρούν στην απόκτηση του. 

Η Ντεπορτίβο Κούκουτα το 1988 θα τον αποκτήσει, εκεί θα φτιάξει το όνομα του και στην διετία 1988-1989 θα αγωνιστεί σε 51 συμμετοχές, πετυχαίνοντας 24 γκολ. Το 1990 θα ενταχθεί σε μία από τις κορυφαίες ομάδες της χώρας την Ατλέτικο Νασιονάλ με την οποία κατέκτησε το Πρωτάθλημα του 1991 και συνολικά φόρεσε την φανέλα των "πράσινων" μέχρι και το 1992 έχοντας  76 συμμετοχές και 28 γκολ. 

Το καλοκαίρι του 1992 αρκετές ιταλικές ομάδες κινήθηκαν για να τον αποκτήσουν με την Πάρμα τελικά να καταθέτει το ποσό των 10.9 εκατομμυρίων δολαρίων για να τον κάνει δικό της. Στην πόλη της Βόρειας Ιταλίας ο "El Tino" θα πραγματοποιήσει ίσως τις καλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του στην τετραετία από το 1992 έως το 1996. 

Στην πρώτη του χρονιά είναι από τους βασικούς συντελεστές της κατάκτησης του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1993 όταν στον τελικό η Πάρμα επικράτησε της Αντβέρπ με 3-1. Άν και δεν αγωνίστηκε στον τελικό του "Γουέμπλει" λόγω ενός τραυματισμού πέτυχε μερικά κρίσιμα γκολ όπως απέναντι στην Ατλέτικο Μαδρίτης στην ημιτελική φάση έχοντας συνολικά σε όλη αυτή την πορεία 4 τέρματα σε 8 παιχνίδια.

Κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ του 1993, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά έφτασε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων όπου αυτή την φορά αγωνίστηκε όμως η Άρσεναλ ήταν αυτή που πανηγύρισε το τρόπαιο στον τελικό της Κοπεγχάγης.

Τρίτη συνεχόμενη χρονιά σε τελικό Ευρωπαϊκής διοργάνωσης στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1994-1995 με τον Ασπρίγια να πετυχαίνει κρίσιμα γκολ στον ημιτελικό με την Μπάγερ Λεβερκούζεν "υπογράφοντας" την πρόκριση στους διπλούς τελικούς με την Γιουβέντους όπου οι "παρμετζάνι" έφτασαν στην κατάκτηση του τροπαίου.

Την περίοδο 1995-1996 δεν βρισκόταν στα πλάνα του Νέβιο Σκάλα και τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους η Νιουκάστλ καταθέτει το ποσό των 6.7 εκατομμυρίων δολαρίων για να τον κάνει κάτοικο "Σέντ Τζέιμς Πάρκ", ύστερα απο 130 παιχνίδια και 40 γκολ .

Μετά το πρώτο διάστημα προσαρμογής στο αγγλικό ποδόσφαιρο βοήθησε τις "καρακάξες" την δεύτερη σεζόν να καταλάβει την δεύτερη θέση πίσω από την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ενώ και στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ πέτυχε 5 γκολ βοηθώντας την να φτάσει μέχρι την προημιτελική φάση.

Την περίοδο 1997-1998 η πώληση του Λες Φέρντιναντ στην Τότεναμ και ο τραυματισμός του Άλαν Σίρερ τον έφερε ως πρώτη επιλογή στην επιθετική γραμμή, πραγματοποιώντας μια εκπληκτική εμφάνιση απέναντι στην Μπαρτσελόνα στην φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λίγκ.

Παρόλα αυτά η σχέση του με τον Κένι Νταλγκλίς πέρασε από πολλά στάδια, σε συνδυασμό με πρόβλημα στο γόνατο, ώθησε την Νιούκαστλ να τον πουλήσει τον Ιανουάριο του 1998 πίσω στην Πάρμα για το ποσό των 6 εκατομμυρίων δολαρίων, αφήνοντας το "Σεντ Τζέιμς Πάρκ" με 63 συμμετοχές και 18 γκολ.

Στο "Ένιο Ταρντίνι" δεν ήταν από τις βασικές επιλογές αφού ήδη υπήρχαν οι Κρέσπο, Κιέζα και Μπάλμπο παρόλα αυτά αγωνίστηκε στον τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ του 1999 στο "Λουζνίκι" της Μόσχας απέναντι στην Μαρσέιγ πανηγυρίζοντας έναν ακόμα τίτλο, ενώ την ίδια χρονιά κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας έχοντας μόνο 20 συμμετοχές και 3 γκολ.

Επέστρεψε στην Λατινική Αμερική στην Βραζιλία για την Παλμέιρας με την οποία κατέκτησε το Copa Dos Campeoes το 2000 στην πιο "γεμάτη" χρονιά αφού στην συνέχεια αγωνίστηκε έχοντας λίγες συμμετοχές σε Ατλάντε, Ατλέτικο Νασιονάλ, Ουνιβερσιδάδ Ντε Τσίλε, Εστουντιάντες και Κορτουλούα το 2004 όπου και έκλεισε την ποδοσφαιρική του καριέρα.

Με την φανέλα της Εθνικής Κολομβίας αγωνίστηκε για πρώτη φορά στις 6 Ιουνίου του 1993 σε φιλικό παιχνίδι στην Μπογκοτά απέναντι στην Χιλή. Νωρίτερα είχε πάρει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης όπου σε 9 παιχνίδια πέτυχε 3 γκολ.

Πήρε μέρος στα Κόπα Αμέρικα του 1993, του 1995, ενώ το 1994 βρισκόταν στην αποστολή των "καφετέρος" στα γήπεδα των Ηνωμένων Πολιτειών όπου αν και αγωνίστηκε στα τρία παιχνίδια της φάσης των ομίλων απογοήτευσε με τις εμφανίσεις του.

Στα γήπεδα της Γαλλίας αγωνίστηκε στην πρεμιέρα της φάσης των ομίλων απέναντι στην Ρουμανία όπου έγινε αλλαγή, μια κίνηση που προκάλεσε την δυσαρέσκεια του Ασπρίγια που την εξεδήλωσε μιλώντας δημόσια  στους δημοσιογράφους αναγκάζοντας τον Ερνάν Ντάριο Γκόμεζ να τον αποκλείσει από την συνέχεια της διοργάνωσης.

Η 57η και τελευταία εμφάνιση του  με την φανέλα της Εθνικής Κολομβίας πραγματοποιήθηκε στις 14 Νοεμβρίου του 2001 στην Ασουνσιόν απέναντι στην Παραγουάη στο πλαίσιο της προκριματικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 έχοντας και 20 γκολ.

Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας το 2008 έμπλεξε με τον νόμο όταν πυροβόλησε εναντίον των αστυνομικών στην φάρμα που διατηρούσε στην νοτιοδυτική Κολομβία. ο Ασπρίγια συνελήφθη και τέθηκε σε κατ'οίκον περιορισμό έχοντας στην πλάτη του κατηγορίες για παράνομη κατοχή όπλου και για εγκληματική δραστηριότητα.

Συμμετείχε σε πάρα πολλά ριάλιτι σόου της πατρίδας του, έκανε γυμνή φωτογράφηση ενώ του προτάθηκε να παίξει και σε ταινία πορνό. Απο το 2014 έχει την δικιά του μάρκα προφυλακτικών με το όνομα "Tino" και προσφέρθηκε την περίοδο του κορωνοϊου να προσφέρει στους συμπατριώτες του 100.000 για την περίοδο της καραντίνας τον Απρίλιο του 2020.

Στις αρχές του 2013 δημοσιεύματα έκαναν λόγο για την επαναδραστηριοποίηση του Ασπρίγια στην Νιούκαστλ στο προπονητικό τιμ στις ακαδημίες της και παράλληλα να δουλέψει  ως σκάουτερ προωθώντας Κολομβιανούς ποδοσφαιριστές στην Ευρώπη και στην Αγγλία χωρίς όμως αυτό να επιβεβαιωθεί τελικά.