Καλά ήταν όσο κράτησε. Ο Ολυμπιακός απέναντι στη Σάλκε πήγε
για το όνειρο, αλλά κατάντησε εφιάλτης. Είχε όρεξη να κάνει κάτι καλό και να
φύγει τουλάχιστον με το βαθμό της ισοπαλίας, αλλά όπως και να το κάνουμε άλλο
το γερμανικό ποδόσφαιρο και άλλο το ελληνικό. Αυτό φάνηκε στον αγωνιστικό χώρο
του «Φέλτινς Αρένα».
Η αλήθεια είναι ότι οι παίκτες του Λεονάρντο Ζαρντίμ το
πάλεψαν όσο μπορούσαν. Η κατοχή της μπάλας μπορεί να ξεγελάσει με το πρώτο μάτι
(53% έναντι 47%), αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι οι παίκτες του Χουμπ Στέφενς
έπαιζαν ένα «κλικ» πιο πάνω από όσο μπορεί να τρέξει μια ελληνική ομάδα. Ρυθμός
εξοντωτικός. Κάποια στιγμή θα γίνονταν η στραβή. Ίσως και από την άλλη να
άντεχε ή να έκανε ζημιά σε καμία αντεπίθεση αν ο Κάρολ δεν καθυστερούσε να
πέσει στο γκολ. Ίσως και πάλι όχι.
Πάντως, η ουσία είναι μία: Το γερμανικό ποδόσφαιρο βρίσκεται
σε άνοδο. Από τη στιγμή που έχουν συμμαζέψει τα οικονομικά, με αρκετές χιλιάδες
διαρκείας οι μεγάλες ομάδες (πολλές κόβουν όσα οι ΑΕΚ-ΟΣΦΠ-ΠΑΟ μαζί), με άρτιες εγκαταστάσεις και συστηματική δουλειά, τα αποτελέσματα
βγαίνουν στο γήπεδο. Είναι η ανερχόμενη δύναμη σε συλλογικό επίπεδο. Επομένως,
εκ των προτέρων το έργο των πρωταθλητών της Super League ήταν δύσκολο.
Το «κομπόδεμα» των βαθμών στέλνει τον Ολυμπιακό στο κύπελλο Europa League. Φανταχτερή και ονειρική
η κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, αλλά ποιος μπορεί να υποτιμήσει το δεύτερο
τη τάξει θεσμό; Κανείς και ιδιαίτερα ένας σύλλογος μιας χώρας που ποτέ της δεν
έχει δει έστω και μια φιναλίστ εδώ και τέσσερις δεκαετίες ύπαρξης του τουρνουά.
Επιπροσθέτως, οι αντίπαλοι όπου θα βρει μπροστά του θα είναι εξίσου δυνατοί,
ίσως και δυνατότεροι αν αναλογιστεί κανείς τα ονόματα που εν δυνάμει θα βρεθούν
στην κληρωτίδα της 20ης Δεκεμβρίου σε σχέση με εκείνα που ήδη
αντιμετώπισε. Ταυτόχρονα, θα επιφέρει επιπλέον έσοδα στο κλαμπ του Πειραιά,
γιατί όσο να είναι τα 200.000 € για την είσοδο στους «32» και 140.000 € της
νίκης δεν είναι λίγα σε μια περίοδο οικονομικών δυσκολιών. Χώρια το market pool. Άρα, για ποιο χαμηλό
πρεστίζ μιλάμε;
