Τόσα χρόνια, από καταβολής της Πρέμιερ Λιγκ το κόκκινο ήταν
εκείνο που κυριαρχούσε στην κατάσταση των πρωταθλημάτων. Ήταν το χρώμα που
δέσποζε στην κορυφή της βαθμολογίας, είτε με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είτε
με την Άρσεναλ. Πλέον, τα δεδομένα φαίνεται να αλλάζουν με τις Τσέλσι και
Μάντσεστερ Σίτι να παίρνουν τα ηνία, με τις ομοιότητές τους να είναι κάτι
παραπάνω από απλές συμπτώσεις!
Μέχρι τα μέσα της περασμένης δεκαετίας οι «κόκκινοι
διάβολοι» κατά κύριο λόγο και οι «κανονιέρηδες» κατά δεύτερο τερμάτιζαν πρώτοι
στο μαραθώνιο του αγγλικού πρωταθλήματος. Βέβαια υπήρξε και η «σφήνα» της
Μπλάκμπερν τη σεζόν ‘94-’95 για να σπάει τη… μονοτονία!
Τα χρόνια πέρασαν, οι τεχνικοί των δύο συλλόγων γέρασαν και
όσο να είναι επέρχεται και η κούραση. Ψυχική και σωματική. Το παραδέχτηκε και ο
ίδιος ο Αρσέν Βενγκέρ. Ήρθε η ώρα για αλλαγές. Την αρχή την έκανε ο Ζοσέ
Μουρίνιο που σε συνδυασμό με τα χρήματα του Ρομάν Αμπράμοβιτς μετέτρεψε μια
ομάδα από μεγαλο-μεσαία σε κυρίαρχο. Ο κοτσονάτος Σερ Άλεξ Φέργκιουσον το
παλεύει όσο μπορεί, αλλά η αυτοκρατορία που δημιούργησε βρίσκεται στη δύση της.
Άλλωστε έμεινε καμία παντοτινή;
Οι πρωταθλητές Ευρώπης και Αγγλίας οδηγούν την κούρσα της
φετινής Λίγκας και οι ομοιότητες τους δε σταματούν σε εικαστικά δεδομένα
φέροντας παρόμοιες αποχρώσεις στις φανέλες τους (μπλε και γαλάζιο). Έχουν και
οι δύο Ιταλό προπονητή. Μπορεί οι Ντι Ματέο και Μαντσίνι να είναι και
συνονόματοι (Ρομπέρτο), αλλά φαίνεται να τα πηγαίνουν πάρα πολύ καλά στον τομέα
των αποδυτηρίων. Ως Ιταλοί έχουν την πονηριά ή την οξυδέρκεια εάν προτιμάτε να
κρατούν τις απαιτούμενες ισορροπίες. Οι Μαρκ Χιουζ και Αντρές Βίλας Μπόας δε
μπόρεσαν να συνεργαστούν αρμονικά με τις βεντέτες με αποτέλεσμα οι τελευταίοι
να τους «ρίξουν από την καρέκλα». Η ηρεμία στα αποδυτήρια βγαίνει στον
αγωνιστικό χώρο που μετατρέπεται σε ένα χρήσιμο εργαλείο για νίκες.
Οι… Ροβέρτοι είναι νέα πρόσωπα άρα και με όρεξη για δουλειά.
Γνωρίζουν ότι είναι η τεράστια ευκαιρία τους να καθιερωθούν ως μεγάλοι προπονητές.
Ο Μαντσίνι έχει καλύψει το έδαφος από την άσχημη περιπέτειά του στην Ίντερ
πιστωμένος την κατάκτηση του πρωταθλήματος για λογαριασμό των «πολιτών» ύστερα
από 44 χρόνια! Ο Ντι Ματέο παρά την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ δεν πιστώθηκε
εξ’ ολοκλήρου την επιτυχία. Ίσως το πιστωθεί αν καταφέρει κάτι καλό φέτος με
τους «μπλε». Πάντως, γνωρίζει τα κατατόπια αφού στην ομάδα αφού υπήρξε
ποδοσφαιριστής της για έξι χρόνια (1996-2002).
Ένα ακόμη κοινό στοιχείο τους είναι η αγάπη των ιδιοκτητών
τους. Όταν πρωτοεμφανίστηκε στο προσκήνιο ο Αμπράμοβιτς πολλοί έκαναν λόγο για
ένα «διάττοντα αστέρα». Ότι θα έμενε για λίγο καιρό και θα άφηνε με υπέρογκα
χρέη την Τσέλσι. Φευ όμως! Εδώ και εννιά χρόνια χαλάει εκατοντάδες εκατομμύρια
ευρώ για να τη βλέπει ψηλά. Σχεδόν σε κάθε ματς είναι στο γήπεδο. Θα μπορούσε
να μην βρίσκεται και να ασχολείται με τις υπόλοιπες επιχειρήσεις του την ώρα
των αγώνων. Περίπου τα ίδια ισχύουν και για τον Σεΐχη Μανσούρ. Μπορεί να μην
είναι τόσο τακτικός φίλαθλος (δεν είναι κάτοικος Αγγλίας όπως ο Αμπράμοβιτς),
αλλά επισκέπτεται συχνά το «Μάντσεστερ Στάντιουμ», ενώ όποτε χρειάστηκε έβαλε
βαθιά το χέρι του στην τσέπη. Μάλιστα, έφτασε σε σημείο να προσφέρει 200
εκατομμύρια ευρώ για τον Κριστιάνο Ρονάλντο στη Ρεάλ Μαδρίτης και 20
εκατομμύρια ευρώ στον παίκτη ετησίως! Βέβαια, εξυπακούεται ότι αμφότεροι
ισχυροί άντρες χρησιμοποίησαν τις ομάδες τους ως «δούρειους ίππους», ανοίγοντας
δρόμους για επιχειρηματικές δραστηριότητες με την Αγγλία και από εκεί
παγκοσμίως… Θα όμως μπορούσαν κάλλιστα να συμπεριφερθούν όπως οι Γκλέιζερς στη
Γιουνάιτεντ. Να δίνουν στο σύλλογο λιγότερα από όσα βγάζουν και όχι το
αντίστροφο… Ή να δημιουργούν παίκτες και να τους πουλούν, όπως γίνεται στην
Άρσεναλ.
Ο δρόμος είναι μακρύς. Τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν άρδην. Τραυματισμοί,
τυχόν οικονομικά προβλήματα, υπάρχει και η μεταγραφική περίοδος του Ιανουαρίου
με μια-δυο ανακοινώσεις να διαφοροποιήσουν το τοπίο σε ένα τόσο αμφίρροπο
πρωτάθλημα. Αλλά τα «δίδυμα» της Αγγλίας διαθέτουν όλα τα προσόντα να
συνεχίσουν την ανοδική τους πορεία αφήνοντας τους άλλους να τους κοιτούν από τα
χαμηλότερα διαζώματα του βαθμολογικού πίνακα.
