Στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν τα έχεις δει όλα! Πάντα θα σου
προσφέρει κάτι καινούριο. Οι Γερμανοί σίγουρα έμαθαν με το χειρότερο τρόπο τι είναι εκείνο που έκαναν στους άλλους τόσα χρόνια, ενώ στη Μαδρίτη τα ρεκόρ τράξηξαν... χειρόφρενο! Η τέταρτη αγωνιστική της
προκριματικής φάσης για το Μουντιάλ της Βραζιλίας δεν ήταν σα μια από τις
άλλες. Δίδαξε μαθήματα και άφησε κόσμο με το στόμα ανοιχτό…
Όταν ο Λεβ «ξεπέρασε» τον Αντσελότι…
Τι ματς έγινε στο Βερολίνο; Αξέχαστο! Μα να προηγείσαι με
4-0 στο 56ο λεπτό και τελικά να φεύγεις μόνο με το βαθμό της
ισοπαλίας; Πώς γίνεται αυτό; Τελικά εκεί που οι οπαδοί της Μίλαν στον τελικό
του Τσάμπιονς Λιγκ της Κωνσταντινούπολης με τη Λίβερπουλ πίστευαν (δικαίως) ότι
χειρότερα δε γίνεται, ήρθε η Γερμανία να τους διαψεύσει ως ένα σημείο! Άλλωστε
δεν ήταν τελικός, αλλά ένα ματς από τα πολλά.
Δεν παύει ωστόσο να αποτελεί ένα τεράστιο ατόπημα μιας
ποδοσφαιρικής δύναμης που δεν έχει συνηθίσει τον κόσμο της με αλαζονική συμπεριφορά. Πάντα ήταν σοβαρή και είτε έπαιζε με την Αργεντινή, είτε με τις
Νήσους Φερόε ήταν το ένα και το αυτό. Σοβαρότητα μέχρι το τελευταίο σφύριγμα και ανατροπή όποτε χρειάστηκε. Όπως έχει κάνει αρκετές φορές κατά το παρελθόν. Σίγουρα είχε και τις άσχημες βραδιές της, αλλά λιγότερο από τις υπόλοιπες
υπερδυνάμεις και όχι σε τέτοιο βαθμό. Δεν υποτιμάς καμία ομάδα γιατί η μπάλα
είναι στρογγυλή και γυρίζει… Άμα γυρίσει ρίχνει «ανάποδες», όπως οι τέσσερις
από την Σουηδία που δέχτηκε μέσα σε μισή ώρα! Το πιο πιθανό είναι η
«νασιοναλμάνσαφτ» να έλαβε το μήνυμα. Όμως, πλέον ποιος μπορεί να της έχει
απόλυτη εμπιστοσύνη; Οι Σκανδιναβοί από την άλλη με τέτοιο Ζλάταν Ιμπραΐμοβιτς,
μπορούν να κάνουν όσα όνειρα θέλουν!
Ότι έχει αρχή έχει και τέλος
Τα ρεκόρ εκτός από το σπάνε είναι και να σταματάνε. Κάποια
στιγμή θα έρχονταν η ώρα και για την Ισπανία και το όνομα εκείνου που έβαλε
φρένο στο απίθανό ρεκόρ των 24 συνεχόμενων νικών των «φούριας ρόχας» σε
προκριματικές φάσεις, είναι Ολιβιέ Ζιρού. Οι «τρικολόρ» δεν άφησαν την παρέα του Τσάβι να γευτεί τη χαρά της νίκης για πολλοστή
φορά και παρουσιάζονται αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων για την
απευθείας πρόκριση. Τουλάχιστον ο Ίκερ Κασίγιας πρόλαβε να σπάσει το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας των 725 λεπτών του
Σαντιάγκο Κανιθάρες, φτάνοντας τα 801 πριν ο φορ της Άρσεναλ τον αναγκάσει να μαζέψει τη μπάλα από τα δίχτυα του. Αξίζει να σημειωθεί, ότι ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Παγκόσμιας πρωταθλήτριας του 1998, Ντιντιέ Ντεσάν, έχει φτιάξει ένα αξιόμαχο σύνολο που αν συνεχίσει με αυτό το ρυθμό θα βάλει υποθήκη για πολύ ψηλά! Μπορεί στην αναμέτρηση να μην είχε την κατοχή, αλλά ίσως να της άξιζε κάτι παραπάνω από μια ισοπαλία. Άλλωστε της ακυρώθηκε στο 39ο λεπτό κανονικό γκολ με τον Μενές. Αυτά δεν τα κάνουν τυχαίες ομάδες κόντρα στην Ισπανία.
Ένας Κριστιάνο δε φέρνει την άνοιξη
Ένα πράγμα είναι σίγουρο. Οι Πορτογάλοι δε θα μπορέσουν να γίνουν ποτέ
Ισπανοί! Το «alter ego» των Ιβήρων από άποψη ταμπεραμέντου και επιθετικών
αρετών, είναι ένα σκαλί πιο κάτω από τους γείτονές τους. Ίσως και δύο. Η εντός
έδρας ισοπαλία (1-1) με τη συνήθως σκληροτράχηλη Β. Ιρλανδία, τους άφησε πέντε
βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Ρωσία και χρειάζεται ένα μικρό θαύμα για να
πάρει την πρώτη θέση. Ίσως και μεγάλο διότι είναι σύνολο που αποτελεί επί
χόρτου το αντίθετο της έννοιας «ομαδικότητα». Η προσωπικότητα πάνω από την
ομάδα, ολιγοψυχία και υπεροψία. Με τα τρία αυτά συστατικά ο «πολύς» Κριστιάνο
Ρονάλντο και οι φίλοι του δε φαντάζουν ικανοί να υλοποιήσουν το όνειρό τους για
ένα τρόπαιο με τους «θαλασσοπόρους».
Οι «δαίμονες» από τις Κάτω... Χώρες
Τέλος στο Βουκουρέστι η Ολλανδία έδειξε για πολλοστή φορά τι
σημαίνει επιθετικό παιχνίδι. Η δημιουργός του «total football» έκανε ότι ήθελε
στον αγωνιστικό χώρο τη γηπεδούχο Ρουμανία. Δεν είναι λίγο που πέτυχε καρέ
τερμάτων στο «σπίτι» μιας ομάδας που στα πρώτα τρία ματς δεν είχε δεχτεί γκολ
και διεκδικεί το απευθείας εισιτήριο της πρόκρισης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η
πρωταθλήτρια Ευρώπης του 1988 αποτελεί τον «κακό δαίμονα» των Βαλκάνιων με οκτώ
νίκες και μόλις μια ήττα σε δώδεκα αναμετρήσεις! Οι όμιλοι μπορεί να μην έχουν
την πίεση μιας τελικής φάσης, παρόλα αυτά οι «οράνιε» βαδίζουν σε καλό δρόμο
και το «κράμα» νέων-παλιών φαίνεται σιγά-σιγά να δένει.
