Πριν 3 μέρες συμπληρώθηκαν 20 χρόνια
από τότε που ο Γιώργος Βαΐτσης πάλι στην Νότια Γαλλία, πάλι στο τέλος του παιχνιδιού
αλλά τότε απέναντι στην Μονακό χάριζε μια μεγάλη νίκη στον Ολυμπιακό. Απόψε ο Μήτρογλου στο 92’ αποφάσισε να τον μιμηθεί και να δώσει ένα «γερό
χαστούκι» στους φλύαρους Γάλλους που μπορεί να είχαν τα ηνία του αγώνα για 70
λεπτά και να προηγήθηκαν με ένα γκολ που
δεν έπρεπε να κατοκυρωθεί αλλά ξέχασαν πως αυτό που μετράει στο τέλος είναι η
αποτελεσματικότητα.
Οι «Πειραιώτες» σε όλο το παιχνίδι
αντιμετώπισαν σημαντικά προβλήματα στην μεσαία γραμμή αλλά έτυχε να έχουν σε
μεγάλη βραδιά την τετράδα της άμυνας και κυρίως το κεντρικό αμυντικό δίδυμο που
αποτέλεσε τον «κυματοθραύστη» όλων των επιθέσεων των Γάλλων οι οποίοι αν και
κατέβαιναν κατά κύματα στην επίθεση δεν ήξεραν τι να κάνουν την μπάλα έξω από την
μεγάλη περιοχή του Κάρολ.
Το πρώτο ημίχρονο πέρασε για τον
Ολυμπιακό με πίεση μεν αλλά χωρίς κάπου να καρδιοχτυπήσει. Η καρδία της άμυνας της
Μονπελιε παρουσίαζε αρκετές «αρρυθμίες» αλλά με τον Τζιμπούρ πλήρως απομονωμένο,
καθώς δεν υπήρχαν πλάγιοι μεσοεπιθετικοί να τον υποστηρίξουν ( ο Μασάδο και ο Γκρέκο
δεν είναι και δεν θα γίνουν ποτέ), αλλά και με τον ατομισμό που τον διακατέχει
ως γνωστών, δεν μπόρεσαν να απειλήσουν.
Στο δεύτερο ημίχρονο το γκολ του
Σαρμπονιέρ που κακώς μέτρησε καθώς ο Ουτάκα με «μανσέτα» του στρώνει την μπάλα έβαλε στην διαδικασία τον Ζαρντίμ να χτυπήσει
τον αγώνα. Η αλλαγή του Αμπντούν στην θέση
του Γκρέκο δίνει επιτέλους ένα παίκτη στήριγμα για την επίθεση αλλά και ο
τραυματισμός του Τζιμπούρ δίνουν την δυνατότητα να περάσει μέσα ο Μήτρογλου και
η ομάδα εκμεταλλευόμενη τον χώρο που του έδιναν οι Γάλλοι φαινόταν πως θα μπορούσε
να φέρει το ματς στα ίσια.
Έτσι και γίνε. Με ένα στημένο από
δεξιά με τον Χολέμπας, ο Τοροσίδης με
γυριστό σουτ έφερε το ματς στα ίσα στο
73 με την άμυνα της Μονπελίε να φοβάται
να βγει πρώτη στην μπάλα. Οι γηπεδούχοι που για κάποιο ανεξήγητο λόγο δεν πίστευαν
ότι θα μπορούσαν να απειληθούν από τους «ερυθρόλευκους» (γιατί άραγε;) με την
επίτευξη της ισοφάρισης πανικοβλήθηκαν και βγήκαν «σωρηδόν» στην επίθεση για να
ξαναπάρουν το προβάδισμα και την νίκη. Ε αυτό ήταν και το βούτυρο στο ψωμί του
Ολυμπιακού. Στο 92’ ;
στο 92’ πάει να κλείσει με το σώμα τον Αμπντουν ο Μπεντιμό
εκείνος του κλέβει την μπάλα, βγαίνει μόνος στα δεξιά, και με την στοιχειώδη
ποδοσφαιρική παιδεία που τον διακρίνει βγάζει μια μπαλιά στο ύψος της μικρής περιοχής
στον Μήτρογλου, όπου με εξουδετρωμένο τον Πιονέρ κάνει το 1-2 και «Άντε γεια». Πλέον
ο Ολυμπιακός στοιχειωδώς σοβαρός να είναι την τρίτη θέση την έχει «καπαρώσει» το
μόνο που ίσως θα ήθελε τώρα μια αλλαγή στο πρόγραμμα ώστε να αντιμετωπίσει την Άρσεναλ
πιο νωρίς.
Στο άλλο παιχνίδι του ομίλου η Σάλκε
με «φόρα» από το «διπλό» επί της Ντόρτμουντ το Σάββατο πέρασε από το Έμιραϊτς, «φιλοδώρησε» την Άρσεναλ -που ελπίζω να είναι για τελευταία φορά στο πρώτο γκρουπ
δυναμικότητας στις κληρώσεις του Champions League- με δύο τέρματα «Made in Netherlands» από Χούντελαρ
και Αφελάι , και πλέον γίνεται το φαβορί για την πρωτιά στον όμιλο.
Μεγάλη η χαρά λοιπόν για την ομάδα
από το «Porto Leone»
αρκεί να παραμείνει σοβαρή και να συνεχίσει στον όμιλο εκμεταλλευόμενη τα ατού της
και όχι να τα κρύβει για να προσπαθήσει να καλύψει τις αδυναμίες της και αυτό έχει
να κάνει με τον περισσότερο χρόνο συμμετοχής που πρέπει να δοθεί στους Μήτρογλου
και Αμπντούν.
Υγ. Πέραν του τέρματος ήταν μετά από
αρκετό καιρό μια πολύ καλή εμφάνιση από τον Τοροσίδη τελικά αυτοί που λένε στον
Μαρινάκη να τον διώξει μήπως να το ξανασκεφτούν;
