Στο «κόκκινο» τα κενά...

Άλλο ένα ντέρμπι του Νορθ Ιστ έλαβε τέλος. Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ συγκρούστηκαν για 186^η φορά με τη νίκη να κάθεται στο πλευρό των «διαβόλων». Το ματς έδειξε το τι μπορούμε να περιμένουμε από τις παραδοσιακότερες ομάδες του αγγλικού ποδοσφαίρου μέσα στη χρονιά και αυτά δεν είναι λίγα…

Οι παίκτες του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον κατάφεραν να φύγουν αλώβητοι από το «Άνφιλντ» πετυχαίνοντας την 20^η νίκη τους στο γήπεδο των… μισητών τους εχθρών. Όμως για ακόμη μια φορά δεν έπεισαν με την απόδοσή τους. Επικράτησαν είτε λόγω της αύρας που τους περιβάλει λόγω των αρκετών πρωταθλημάτων που έχουν κατακτήσει τόσα χρόνια, είτε επειδή στέκονται πολλές φορές τυχεροί, είτε διότι ως οι «ισχυροί του χωριού» που ονομάζεται… Πρέμιερ Λιγκ, παίρνει και τα παραπάνω σφυρίγματα.

Το πρόβλημα που έχει στα χαφ η Γιουνάιτεντ είναι εμφανέστατο. Βαλέντσια, Κάρικ, Νάνι, Καγκάβα δε μπορούν να συγκριθούν με τους Ρόι Κιν, Ντέιβιντ Μπέκαμ ή τους νεότερους κατά δέκα χρόνια Ράιν Γκιγκς και Πολ Σκόουλς. Η πίεση στο κέντρο παίρνει βαθμό κάτω από τη βάση! Βέβαια έχει παίκτες αξίας του Φαν Πέρσι αλλά και το βραζιλιάνικο ταμπεραμέντο του Ράφαελ, όμως είχε και το βοήθημα του Χάλσεϊ με μεγαλύτερο παράδειγμα το πέναλτι που έδωσε υπέρ της. Το χειρότερο είναι ότι και με δέκα παίκτες η Λίβερπουλ έμοιαζε λες και έπαιζε με… δώδεκα!

Επειδή ο σύλλογος του Μερσεϊσάιντ δεν είναι επίπεδο Μπαρτσελόνα ή Ρεάλ Μαδρίτης, αν δε βελτιωθεί ή τον Ιανουάριο δεν ενισχυθεί θα έχει μεγάλα προβλήματα στο Τσάμπιονς Λιγκ, όπως και στην Αγγλία όπου φέτος έχει πλέον να τα βάλει και με την άσπονδη συμπολίτισσά της, Σίτι, η οποία παίζει πλέον με τον αέρα της πρωταθλήτριας!

Στον αντίποδα, οι ποδοσφαιριστές του Μπρένταν Ρότζερς έδειξαν περίσσιο πάθος. Εκείνο που παρουσιάζουν τις περισσότερες φορές όταν βρίσκουν απέναντί τους τρεις φορές πρωταθλητές Ευρώπης. Μπροστάρης ποιος άλλος; Ο αρχηγός Στίβεν Τζέραλντ. Η παρουσία του δέσποζε στο χώρο της μεσαίας γραμμής και μαζί του παρέσυρε σε απόδοση τους συμπαίκτες του. Ακόμη και όταν αποβλήθηκε ο Σέλβεϊ λόγω της άτσαλης ενέργειάς του, εκείνος κάλυψε το κενό με το παραπάνω δείχνοντας ότι ακόμα βαστάνε τα πόδια του! Έβαλε το γκολ Νο 7 σε βάρος της Γιουνάιτεντ και υπολείπεται ενός του Ντικ Φόρσοου, του πρώτου σκόρερ των «ρεντς» στα ντέρμπι μεταξύ των δύο ομάδων.

Παρόλα αυτά και με την καλή θέληση του 32χρονου μέσου η αμυντική της λειτουργία αποδείχτηκε για άλλη μια φορά τραγική. Δε μπόρεσε να κρατήσει ούτε πέντε λεπτά το προβάδισμα. Έπεφταν επάνω στους «κόκκινους διάβολους» σαν… καμικάζι με αποκορύφωμα την αποβολή του 38^ου λεπτού ή συγκρούονταν μεταξύ τους όπως όταν έχασαν τη μπάλα στη σέντρα με αποτέλεσμα λίγα δευτερόλεπτα αργότερα να δοθεί πέναλτι. Το ίδιο και επιθετικά. Ο Σουάρες είναι απελπιστικά μόνος του. Παίρνει τη μπάλα στην κορυφή, δεν έχει στήριγμα και αναγκάζεται να καταναλώνει την ενέργειά του σε άσκοπες προσωπικές ενέργειες. Έχασε ευκαιρίες η κάτοχος του Λιγκ Καπ να σκοράρει. Αυτό δείχνει αδυναμία μπροστά από το αντίπαλο τέρμα.

Η «μαύρη αλήθεια» είναι πως το χρόνιο πρόβλημα της 18 φορές πρωταθλήτριας Αγγλίας δεν είναι η Γιουνάιτεντ, η Τσέλσι ή η Άρσεναλ. Απέναντί τους κάτι παθαίνει και παίζει στα ίσα τα ματς ή είναι και καλύτερη ασχέτως αποτελέσματος και ποιότητας ρόστερ. Σε αυτά με μικρότερου βεληνεκούς ομάδες είναι που «σκοντάφτει». Σαφώς θέλει και εκείνη ενίσχυση. Σε πολλές θέσεις. Αλλά σίγουρα έναν κεντρικό αμυντικό και έναν επιθετικό, με την προϋπόθεση να μην ξανακάνει τη «μεταγραφή του αιώνα» σε στυλ Άντι Κάρολ… Αλλιώς, πάλι δε θα μπει στην τετράδα που δίνει εισιτήριο για τους χρυσοφόρους ομίλους της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης της επόμενης σεζόν, πόσο μάλλον για πρωτάθλημα έκανε λόγω ο Τζέραλντ τον Αύγουστο!