Ένας απο τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε ποτέ η Βαλκανική χερσόνησος και αναμφίβολα ο κορυφαίος Ρουμάνος όλων των εποχών. Ο Γκιόργκι Χάτζι ο "Μαραντόνα των Βαλκανίων" όπως τον αποκαλούσαν διέθετε όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τα μεγάλα "δεκάρια", τεχνική κατάρτιση, ικανότητα στην ντρίμπλα και στην πάσα αλλά και διορατικότητα.
Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1965 στο Σακέλε της Ρουμανίας και ξεκίνησε να αγωνίζεται στα τμήματα υποδομής της Φαρούλ Κοστάντζα. Η ρουμανική ποδοσφαιρική ομοσπονδία τον επέλεξε για να παίξει στην Λουσεαφαρούλ που αποτελούταν απο τα καλύτερα ταλέντα της Ρουμανίας και στην οποία αγωνίστηκε για δύο χρόνια
Θα επιστρέψει στην Φαρούλ στην οποία είχε 18 συμμετοχές και 7 γκολ, και το 1983 θα μετακομίσει στο Βουκουρέστι για την Σπορτούλ Στουντεντέσκ. Τέσσερα χρόνια θα περάσει εκεί με 118 συμμετοχές και 62 γκολ θα αναδειχθεί πρώτος σκόρερ δύο συνεχόμενες χρονιές το 1984 και το 1985 με 20 και 31 γκολ αντίστοιχα, θα την οδηγήσει σε τελικό Κυπέλλου και στην δεύτερη θέση πίσω απο την Στεάουα, που είναι η καλύτερη θέση στην ιστορία της Σπορτούλ.
Η Στεάουα η οποία νωρίτερα είχε προσεγγίσει τον Χατζι, μάλιστα είχε υπογράψει συμβόλαιο μαζί της αλλά λόγω του ότι ήταν ανήλικος και με την μεσολάβηση των γονιών του η μετεγγραφή ακυρώθηκε. Μερικά χρόνια αργότερα επανήρθε και πάλι θέλοντας να τον υπογράψει ως δανεικό για το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κόντρα στην Ντινάμο Κιέβου τον Φεβρουάριο του 1987 εκμεταλεύομενη έναν νόμο του 1983.
Ο νόμος αυτός επέτρεπε σε μία ομάδα να πραγματοποιήσει μετεγγραφή ενός παίκτη από ομάδα που δεν συμμετείχε σε διεθνείς διοργανώσεις, αλλά με τη γραπτή συναίνεση του ποδοσφαιριστή. Ο ποδοσφαιριστής θα ανήκε στο σύλλογο από τον οποίο τον πήρε, ενώ η ομάδα που έκανε αυτή την κίνηση, θα έπρεπε να δώσει πίσω έναν παίκτη από τη δεύτερη ομάδα του
Ο δανεισμός πραγματοποιήθηκε αφού συμφώνησε και ο Νίκου Ταουσέσκου που ήταν υποστηρικτής της ομάδας και αναγκαστικά και η ομάδα. Ο Χάτζι έπαιξε κόντρα στους Ουκρανούς και μάλιστα ήταν αυτός που πέτυχε και το μοναδικό γκολ της αναμέτρησης.
Άν και η συμφωνία ήταν δανεισμός μόνο για το συγκεκριμένο παιχνίδι η Στεάουα αποφασίζει να τον κρατήσει. Ο Νίκου Τσαουσέσκου για να μην έρθει σε κόντρα με τον αδερφό του Βαλεντίν που είχε ρόλο στην Στεάουα και αφού ο Χάτζι ήθελε να παίξει στην Στεάουα έδωσε την συγκατάθεσή του
Η Σπορτούλ κινήθηκε δικαστικά, δικαιώθηκε όμως πολύ αργότερα το 1996 όταν και κέρδισε 450.000 δολλάρια απο την μετεγγαρφή του Χάτζι στην Ρεάλ, ενώ 250.000 δολλάρια και τρείς ποδοσφαιριστές κέρδισε η Φαρούλ.
Θα κατακτήσει 3 Πρωταθλήματα το 1987, το 1988, το 1989, 2 Κύπελλα το 1987 και το 1989 ενώ θα είναι φιναλίστ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1989 κόντρα στην Μίλαν στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" της Μαδρίτης έχοντας 118 συμμετοχές και 88 γκολ.
Οι εμφανίσεις του θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον ομάδων όπως η Μίλαν και η Μπάγερν, όμως η πολιτική κατάσταση στην Ρουμανία δεν άφηνε πολλά περιθώρια συζητήσεων. Η πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης το 1989, επηρέασε όλους τους τομείς φυσικό επακόλουθο να παρασύρει και το ποδόσφαιρο.
Η Ρεάλ θα προσφέρει το ποσό των 400 εκατομμυρίων πεσετών για να τον φέρει στην Μαδρίτη, αλλά θα πέσει σε μεταβατική περίοδο, μόνο την πρώτη σεζόν τρείς προπονητές πέρασαν απο τον πάγκο της, Τζον Τόσακ, Αλφρέντο Ντι Στέφανο και Ράντομιρ Άντιτς.
Με τον Σέρβο και αργότερα με τον Λίο Μπενάκερ θα μπορέσει να βρει έναν ρυθμό, όμως αυτό δεν κράτησε πολύ και η σχέση με τους "μερένγκες" όδευε προς το τέλος έχοντας 84 συμμετοχές και 20 γκολ κατακτώνατς το Ισπανικό Σούπερ Καπ.
Την λύση θα την δώσει ο συμπατριώτης του Μιρτσέα Λουτσέσκου που βρισκόταν στον πάγκο της Μπρέσια, με τους Λομβαρδούς να προσφέρουν το ποσό των 2,4 εκατομμυρίων δολαρίων. Την πρώτη χρονιά γνώρισε τον υποβιβασμό στην SERIE B, αλλά την επόμενη με αυτόν να παίζει ζωτικό ρόλο επέστρεψε γρήγορα στην μεγάλη κατηγορία.
Θα έρθει σε κόντρα με τον Λουτσέσκου ειδικά μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο των Ηνωμένων Πολιτειών, ο ίδιος ο Λουτσέσκου είχε αναφέρει χαρακτηριστικά: " Θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος παίκτης του κόσμου μετά τον Μαραντόνα, εάν άλλαζε τον τρόπο σκέψης του".
Ύστερα απο 65 παιχνίδια και 16 γκολ, ο δρόμος το καλοκαίρι του 1994, θα τον βγάλει και πάλι στην Ισπανία αυτή την φορά για λογαριασμό της Μπαρτσελόνα η οποία θα πληρώσει το ποσό των 2 εκατομμυρίων λιρών για να τον φέρει στην Βαρκελώνη.
Ούτε και εκεί όμως θα αποδώσει αφού λόγω τραυματισμών θα χάσει αρκετά παιχνίδια συνολικά θα παίξει σε 51 παιχνίδια πετυχαίνοντας 11 γκολ κατακτώντας το Ισπανικό Σούπερ Καπ, ενώ θα έρθει σε κόντρα με τον Γιόχαν Κρόιφ.
Ο επόμενος σταθμός του το καλοκαίρι του 1996, θα αποδειχθεί η "Ιθάκη" του, η Γαλατασαράι θα τον αποκτήσει και θα κατακτήσει τίτλους, 4 Πρωταθλήματα Τουρκίας το 1997, το 1998, το 1999 και το 2000, 2 Κύπελλα το 1999 και το 2000 και 2 Σούπερ Καπ το 1996 και το 1997
Κυρίως όμως το ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1999-2000 στο "Πάρκεν" στην Κοπεγχάγη κόντρα στην Άρσεναλ, όπου μάλιστα αποβλήθηκε στην παράταση στο 94' χτυπώντας τον Τόνι Άνταμς και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Θα αγαπηθεί απο τους οπαδούς της "τσιμπόμ" και εκεί το 2001 θα αποφασίσει να κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Με την εθνική ομάδα της χώρας του θα κάνει ντεμπούτο στις 10 Αυγούστου του 1983 στο Όσλο κόντρα στην Νορβηγία σε φιλικό παιχνίδι.
Θα είναι στην 23αδα για το EURO 1984 στα γήπεδα της Γαλλίας όπου θα αγωνιστεί κόντρα σε Ισπανία και Δυτική Γερμανία. Επόμενη μεγάλη διοργάνωση θα είναι το Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990 όπου η θα αγωνιστεί σε τρία παιχνίδια και θα αποκλειστεί στην φάση των "16" απο την Ιρλανδία στην διαδικασία των πέναλντι.
Τέσσερα χρόνια αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες θα είναι απο τους βασικούς συντελεστές για την πολύ καλή πορεία των Ρουμάνων που έφτασαν μέχρι τους "8" όταν και αποκλείστηκαν απο την Σουηδία και πάλι στην διαδικασία των πέναλντι, πετυχαίνοντας τρία γκολ κόντρα σε Κολομβία, Ελβετία και Αργεντινή στην φάση των "16".
Θα είναι παρών στο EURO 1996 στα γήπεδα της Αγγλίας, στο τρίτο Παγκόσμιο Κύπελλο της καριέρας του το 1998 στα γήπεδα της Γαλλίας και στο EURO 2000 σε Ολλανδία και Βέλγιο αντίστοιχα. Το παιχνίδι κόντρα στην Ιταλία στις 24 Ιουνίου του 2000 στις Βρυξέλλες κόντρα στην Ιταλία στην φάση των "8" ήταν η 124η και τελευταία του παρουσία.
Με τις 124 παρουσίες είναι δεύτερος στην σχετική λίστα, πίσω μόνο απο τον Ντορινέλ Μουντεάνου, έχοντας πετύχει και 35 γκολ και μαζί με τον Άντριαν Μούτου βρίσκεται στην πρώτη θέση της σχετικής λίστας.
Λίγους μήνες αφότου αποσύρθηκε απο την ενεργό δράση θα του ζητηθεί να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της εθνικής Ρουμανίας που διεκδικούσε την πρόκριση στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002 στην θέση του Λάζλο Μπολόνι.
Θα κάτσει σε τέσσερα παιχνίδια όπου θα πετύχει 1 νίκη, 2 ισοπαλίες και 1 ήττα αλλά δεν θα μπορέσει να πετύχει την πρόκριση. Θα ακολουθησει η Μπούρσασπορ το 2003 αλλά σε 12 παιχνίδια θα πετύχει μόλις 2 νίκες, με 4 ισοπαλίες και 6 ήττες και θα αποχωρήσει.
Θα παραμείνει στην Τουρκία και θα αναλάβει την αγαπημένη του Γαλατασαράι με την οποία θα κατακτήσει το Κύπελλο επικρατώντας στον τελικό της Φενερμπαχτσέ με 5-1, αλλά θα χάσει το Πρωτάθλημα στο ιωβηλαίο της και δεν θα ανανεωθεί το συμβόλαιο έχοντας σε 47 παιχνίδια, 32 νίκες, 6 ισοπαλίες και 9 ήττες.
Επιστροφή στην Ρουμανία στην Πολιτέχνικα Τιμισοάρα, η Στεάουα την οποία θα την οδηγήσει στους ομίλους του Champions League αλλά θα έρθει σε σύγκρουση με τον ισχυρό άνδρα της ομάδας Τζίτζι Μπεκάλι και θα παραιτηθεί.
Τον Οκτώβριο του 2010 μετά την απόλυση του Φρανκ Ράικαρντ η "τσιμπόμ" θα στραφεί και πάλι προς το πρόσωπο του για να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία. Δεν θα παραμείνει πολύ αφού στις 22 Μαρτίου του 2011 θα απολυθεί λόγω των κακών αποτελεσμάτων στο Πρωτάθλημα.
Τον Απρίλιο του 2009 δημιούργησε τις δικές του ακαδημίες, ενώ λίγο αργότερα δημιούργησε την Βιτορούλ Κονστάντα και τον Σεπτέμβριο του 2014, όντας ιδιοκτήτης και πρόεδρος ανέλαβε και την τεχνική της ηγεσία.
Την περίοδο 2015-2016 την οδήγησε στην τρίτη θέση και ανακηρύχθηκε κορυφαίος προπονητής της χρονιάς, το 2017 αναδείχθηκε Πρωταθλητής και για δεύτερη φορά κορυφαίος προπονητής της χρονιάς και το 2019 κατέκτησε το Κύπελλο και το Σούπερ Καπ.
