Κατέχει την τρίτη θέση στην λίστα των σκόρερ όλων των εποχών της Εθνικής Ιταλίας, είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο ιταλικό Πρωτάθλημα με 290 τέρματα απο τα οποία 274 στην SERIE A, τέταρτος στις συμμετοχές ενώ έχει αναδειχθεί πρώτος σκόρερ του καμπιονάτο με τρεις διαφορετικές ομάδες.
Μαζί με τον Ομάρ Σίβορι είναι οι μοναδικοί παίκτες που έχουν πετύχει 6 τέρματα σε ένα παιχνίδι, είναι τόσο ο νεαρότερος 17 ετών και 132 ημερών, όσο και ο μεγαλύτερος σε ηλικία 37 χρονών και 51 ημερών που έχει πετύχει χατ-τρικ.
Αυτά είναι τα προσωπικά επιτεύγματα του Σίλβιο Πιόλα που ήταν από τους βασικούς συντελεστές της κατάκτησης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938, ενώ το παράδοξο είναι ότι δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο στην Ιταλία .
Γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1913 στην πόλη Ρόμπιο της Λομβαρδίας και το 1925 εντάχθηκε στις ακαδημίες της Προ Βερτσέλι που εκείνη την περίοδο ήταν σημαντικό μέγεθος στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Οι εξαιρετικές εμφανίσεις που πραγματοποίησε στα διάφορα πρωταθλήματα της ηλικίας του ώθησαν τους υπευθύνους της ομάδας να τον ανεβάσουν στην πρώτη ομάδα.
Γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1913 στην πόλη Ρόμπιο της Λομβαρδίας και το 1925 εντάχθηκε στις ακαδημίες της Προ Βερτσέλι που εκείνη την περίοδο ήταν σημαντικό μέγεθος στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Οι εξαιρετικές εμφανίσεις που πραγματοποίησε στα διάφορα πρωταθλήματα της ηλικίας του ώθησαν τους υπευθύνους της ομάδας να τον ανεβάσουν στην πρώτη ομάδα.
Στις 16 Φεβρουαρίου του 1930 απέναντι στην Μπολόνια έκανε το ντεμπούτο του στην SERIE A και την αμέσως επόμενη χρονιά εκτίναξε τους αριθμούς του από τις 4 συμμετοχές και τα 0 γκολ, στις 32 και τα 13 γκολ αντίστοιχα.
Φόρεσε την φανέλα των "λιονταριών" έως το 1934 με 127 συμμετοχές και 51 γκολ, αφού το καλοκαίρι εκείνο η Λάτσιο κάνει μια πολύ δελεαστική προσφορά τόσο σε αυτόν όσο και στην ομάδα του. Οι πρωτευουσιάνοι γνωρίζοντας ότι υπήρχαν και άλλες ομάδες που ενδιαφέρονταν όπως η Ίντερ και η Τορίνο προσέφεραν το ποσό των 70.000 λιρετών το χρόνο ενώ η ομάδα του απέσπασε το ποσό των διακοσίων χιλιάδων.
Στην Ρώμη έκατσε μέχρι και το 1943 έχοντας 243 συμμετοχές και 159 γκολ, για να ακολουθήσει η Τορίνο με 23 συμμετοχές και 27 γκολ, η Γιουβέντους με 57 συμμετοχές και 26 γκολ, για να κλείσει την καριέρα του στην Νοβάρα με την οποία αγωνίστηκε έως και το 1954 με 185 συμμετοχές και 86 γκολ και κατέκτησε το πρωτάθλημα της SERIE B.
Συνολικά έφτασε στο ιταλικό πρωτάθλημα τις 566 συμμετοχές που τον φέρνει στην τέταρτη θέση όλων των εποχών, ενώ με τα 290 γκολ είναι ο πρώτος στην αντίστοιχη λίστα.
Στην Ρώμη έκατσε μέχρι και το 1943 έχοντας 243 συμμετοχές και 159 γκολ, για να ακολουθήσει η Τορίνο με 23 συμμετοχές και 27 γκολ, η Γιουβέντους με 57 συμμετοχές και 26 γκολ, για να κλείσει την καριέρα του στην Νοβάρα με την οποία αγωνίστηκε έως και το 1954 με 185 συμμετοχές και 86 γκολ και κατέκτησε το πρωτάθλημα της SERIE B.
Συνολικά έφτασε στο ιταλικό πρωτάθλημα τις 566 συμμετοχές που τον φέρνει στην τέταρτη θέση όλων των εποχών, ενώ με τα 290 γκολ είναι ο πρώτος στην αντίστοιχη λίστα.
Στις 24 Μαρτίου του 1935 στην Βιέννη σε φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Αυστρία έκανε το ντεμπούτο του με τους "ατζούρι". Πήρε μέρος και στα τέσσερα παιχνίδια της τελικής φάσης του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1938 στα γήπεδα της Γαλλίας πετυχαίνοντας γκολ σε όλα τα παιχνίδια πλην του ημιτελικού με την Βραζιλία φτάνοντας συνολικά τα 5 δύο από τα οποία ήταν στον τελικό με την Ουγγαρία.
Στις 18 Μαΐου του 1952 στην Φλωρεντία απέναντι στην Αγγλία φόρεσε για 34η και τελευταία φορά την φανέλα της Εθνικής Ιταλίας έχοντας και 30 γκολ μια επίδοση που τον φέρνει στην τρίτη θέση του πίνακα των σκόρερ όλων των εποχών.
Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας ακολούθησε την προπονητική με κυριότερο σταθμό την Κάλιαρι απο το 1954 έως το 1957 και την περίοδο 1958-1959, στην οποία είχε σε 85 αγώνες, 27 νίκες, 29 ισοπαλίες και 27 ήττες.
Επίσης απο τον Νοέμβριο του 1953 έως τον Ιούνιο του 1954 ήταν μέλος της τεχνικής επιτροπής μαζί με τον Λάγιος Τσέσλερ και τον Άντζελο Σκιάβιο. Στην συνέχεια ανέλαβε προπονητής των νέων, κυνηγός ταλέντων μέχρι το 1976 όταν και αποσύρθηκε οριστικά.
Το όνομά του έχει δοθεί σε δύο στάδια της Προ Βερτσέλι και της Νοβάρα, ενώ στις 3 Οκτωβρίου του 1996 σε ηλικία 83 ετών έφυγε από την ζωή χτυπημένος από την νόσο του Αλτσχάιμερ.
Στις 11 Ιανουαρίου του 1945 κυκλοφόρησε η φήμη ότι ο Πιόλα σκοτώθηκε ύστερα απο βομβαρδισμό της πόλης του Μιλάνο. Έκτοτε υπήρξε ένα τετράμηνο όπου κυκλοφορούσαν φήμες, διαδόσεις, ώσπου στις 20 Μάϊου του ίδιου έτους μέσω της εφημερίδας Nuovo Sport διαψεύσθηκε η είδηση του θανάτου του.
To 2011 εισήχθη στο ιταλικό Football Hall of Fame και το 2015 απέκτησε την δική του τιμητική πλακέτα στο Walk of Fame του ιταλικού αθλητισμού που βρίσκεται στην Ρώμη.
