Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος άφησε ανοιχτές "πληγές" σε όλο τον κόσμο και σε όλα τα επίπεδα, δεν μπορούσε να μείνει απέξω ο αθλητισμός και δη το ποδόσφαιρο. Άλλωστε οι διοργανώσεις του 1942 και του 1946 δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ.
Αποφασίστηκε μάλιστα λόγω έλλειψης χρόνου αντί για το 1949 να μετατοπιστεί για το καλοκαίρι του 1950. Επίσης εγκαταλείφτηκε η νοκ-άουτ φάση και θα είχαμε δύο φάσεις ομίλων, με την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια να αναδεικνύεται δίχως να γίνει τελικός.
Γερμανία, Ιαπωνία, Αυστρία, Βέλγιο, Σοβιετική Ένωση, Τσεχοσλοβακία και Ουγγαρία δεν συμμετείχαν καν στην διαδικασία, ενώ για πρώτη φορά οι ομάδες της Μεγάλης Βρετανίας θα έπαιρναν μέρος στα προκριματικά. Για αυτό τον λόγο Αγγλία, Σκωτία, Ουαλία και Βόρειος Ιρλανδία έκαναν ένα όμιλο μεταξύ τους, με τις Αγγλία και Σκωτία να προκρίνονται για τα γήπεδα της Βραζιλίας.
Η Τουρκία, η Σκωτία και η Ινδία αν και αρχικά προκρίθηκαν στην συνέχεια αποσύρθηκαν, η Αργεντινή δεν κατέβηκε καθόλου στα προκριματικά λόγω της κόντρας της με την Βραζιλιάνικη Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου, ενώ η παγκόσμια Πρωταθλήτρια Ιταλία αν και άνηκε στις δυνάμεις του Άξονα της δόθηκε το δικαίωμα να λάβει μέρος απευθείας στην τελική φάση.
Ρίο Ντε Τζανέιρο, Σάο Πάολο, Μπέλο Οριζόντε, Κουριτίμπα, Πόρτο Αλέγκρε και Ρεσίφε ήταν οι έξι πόλεις που θα διεξάγονταν οι αγώνες απο τις 24 Ιουνίου έως τις 16 Ιουλίου . Στον πρώτο όμιλο η Βραζιλία με δύο νίκες 4-0 το Μεξικό και 2-0 την Γιουγκοσλαβία και μία ισοπαλία 2-2 με την Ελβετία κατέλαβε την πρώτη θέση.
Στον δεύτερο όμιλο η Ισπανία έκανε το απόλυτο με το 3 στα 3(3-1 τις Ηνωμένες Πολιτείες, 2-0 την Χιλή και 1-0 την Αγγλία). Η Αγγλία η οποία γνώρισε την ήττα με 1-0 απο το τέρμα του Γκέτιενς σε μια απο τις μεγαλύτερες εκπλήξεις του θεσμού.
Ήταν δε τέτοια η έκπληξη που αρκετές εφημερίδες το θεώρησαν τυπογραφικό λάθος στο τηλεγράφημα και αρκετοί έγραψαν ότι το σκόρ έληξε 10-1, ενώ αργότερα είχαν ενστάσεις και για την σύνθεση των Αμερικάνων.
Ο 3ος όμιλος έγινε με τρεις ομάδες μετά την απόσυρση της Ινδίας. Εκεί η Σουηδία με νίκη επί της Ιταλίας με 3-2 και ισοπαλία 2-2 με την Παραγουάη πήρε την πρόκριση. Μία Ιταλία η οποία ταξίδεψε με πλοίο και με σημαντικές απουσίες λόγω και της τραγωδίας της "Σουπέργκα"
Ο 4ος όμιλος έγινε μόνο με δύο ομάδες αφού η Γαλλία αποσύρθηκε λόγω της απόστασης των γηπέδων των δύο αγώνων, με συνέπεια να γίνει μόνο ένα παιχνίδι με την Ουρουγουάη να "διαλύει" με 8-0 την Βολιβία.
Στην τελική φάση οι Βραζιλιάνοι έδειξαν απο νωρίς τις διαθέσεις τους "διαλύοντας" Σουηδία και Ισπανία με 7-1 και 6-1 αντίστοιχα, την ίδια ώρα που οι Ουρουγουανοί έμεναν στο 2-2 με τους Ισπανούς και νικούσαν με 3-2 τους Σουηδούς.
Τα πάντα θα κρίνονταν στο "μεγάλο τελικό" ανάμεσα στην Ουρουγουάη και την Βραζιλία με τους "καριόκας" να έχουν υπέρ τους ακόμα και τον βαθμό της ισοπαλίας. Κόσμος, εφημερίδες αλλά και οι διοικούντες ήταν σίγουροι για την κατάκτηση, ήταν τέτοια η αδημονία που το γήπεδο χωρούσε επίσημα 174.000 θεατές και όχι μόνο γέμισε αλλά βρέθηκαν 203.850 θεατές για να το παρακολουθήσουν.
Όταν στο 47' ο Φριάσα έβαλε στο σκόρ μπροστά τους γηπεδούχους κανείς δεν περίμενε ότι θα υπήρχε αντίδραση. Ίσως ο μόνος ο οποίος πίστευε ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα ήταν η ηγετική μορφή του Ομπντούλιο Βαρέλα.
Πέρα απο τον τρόπο με τον οποίο μίλησε στους συμπαίκτες του πριν τον τελικό, όταν μπήκε το γκολ του Φριάσα διαμαρτυρήθηκε για οφσάιντ προς τον Άγγλο διαιτητή Τζον Ρίντερ. Όταν δε πήγε την μπάλα στην σέντρα ύστερα απο κάποια λεπτά γύρισε στους συμπαίκτες του και τους είπε "τώρα η θα νικήσουμε η θα πεθάνουμε προσπαθώντας".
Στο 66' ο Σκιαφίνο ισοφαρίζει, στο 76' ο Μπαρμπόσα θα αποκρούσει το σουτ του Γκίτζια, αλλά τρία λεπτά αργότερα δεν θα μπορέσει να αντιδράσει στο νέο σουτ και η μπάλα θα καταλήξει στα δίχτυα του. 2-1 μιας και τυπικά γηπεδούχοι ήταν η "σελέστε" και στο "Μαρακανά" επικρατεί "νεκρική σιγή".
Ήταν τέτοια η απογοήτευση του κοινού που κάποιοι έπαθαν καρδιακή προσβολή, άλλοι πήδηξαν απο τις κερκίδες, μιλούσαν ακόμα και για 300 νεκρούς, ενώ ανάκρουση και απονομή προς την νικήτρια ομάδα δεν έγινε, με τον Ριμέ να δίνει το τρόπαιο στα γρήγορα.
Πρώτος σκόρερ ο Βραζιλιάνος Αντεμίρ με 8 τέρματα, και κορυφαίος παίκτης του τουρνουά ο επίσης Βραζιλιάνος Ζιζίνιο. Την καλύτερη ενδεκάδα αποτελούσαν οι Ρόκε Μάσπολι(Ουρουγουάη), Έρικ Νίλσον(Σουηδία), Χοσέ Πάρα(Ισπανία) Βίκτορ Ροντρίγκεζ Αντράντε(Ουρουγουάη), Ομπντούλιο Βαρέλα(Ουρουγουάη), Χόσε Κάρλος Μπάουερ(Βραζιλία), Αλσίντες Γκίτζια(Ουρουγουάη), Ζαίρ(Βραζιλία), Ζιζίνιο(Βραζιλία), Αντεμίρ Μάρκες Ντε Μενέσες(Βαρζιλία) και Χουάν Αλμπέρτο Σκιαφίνο(Ουρουγουάη).
