Με τα "σύννεφα" του Β' Παγκοσμίου Πολέμου να πλησιάζουν όλο και απειλητικότερα, στις 13 Αυγούστου του 1936 στο Βερολίνο θα αποφασιζόταν η διοργάνωση του τρίτου Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Υποψήφιες οι Αργεντινή, Γερμανία και Γαλλία, με τελικούς νικητές τους Γάλλους με 19 ψήφους έναντι 4 των Αργεντινών και κανενός των Γερμανών. Η απόφαση αυτή προκάλεσε την δυσαρέσκεια των Λατινοαμερικάνων με τις Αργεντινή και Ουρουγουάη να μην μετέχουν καν στην διαδικασία των προκριματικών.
Εκτός απο την διαδικασία η Ισπανία η οποία μαστιζόταν απο τον εμφύλιο πόλεμο, όπως και οι Ιαπωνία, Μεξικό και Ηνωμένες Πολιτείες ενώ η Αγγλία για τρίτη συνεχόμενη διοργάνωση, πεισματικά απέρριπτε την οποιαδήποτε συμμετοχή της ακόμα και όταν της προσφέρθηκε η θέση της Αυστρίας.
Την πρόκριση απευθείας πλην της οικοδέσποινας πήρε και η κάτοχος του τίτλου Ιταλία. Η Αυστρία προκρίθηκε όμως η προσάρτηση της στο Γ' Ράιχ της στέρησε την δυνατότητα να κατέβει αυτόνομη, η Λετονία που ήταν δεύτερη στο γκρούπ δεν προσκλήθηκε και έτσι η Σουηδία πέρασε στην επόμενη φάση χωρίς αγώνα.
Μόνο τρεις χώρες η Βραζιλία, η Κούβα και οι Ολλανδικές Ανατολικές Ινδίες(η σημερινή Ινδονησία) ήταν εκτός της ευρωπαϊκής ζώνης, δώδεκα χώρες που συμμετείχαν στην αντίστοιχη του 1934, συμμετείχαν και σε αυτή της Γαλλίας, ενώ την παρθενική τους εμφάνιση πραγματοποίησαν οι Νορβηγία και Πολωνία.
Δέκα πόλεις το Παρίσι( με δύο γήπεδα το "Πάρκ Ντε Πρένς" και το "Κολόμπ"), η Μασσαλία, η Λυών, η Τουλούζ, το Μπορντό, η Χάβρη, το Στρασβούργο, η Ρέμς, η Λίλ και η Αντίμπ φιλοξένησαν τους αγώνες απο τις 4 έως τις 19 Ιουνίου.
Η Γερμανία που είχε στην σύνθεσή της και 8 Αυστριακούς ποδοσφαιριστές, αλλά χωρίς τον Ματίας Ζίντελαρ το μεγάλο αστέρι της "wunderteam" και η Ιταλία πριν την έναρξη των αγώνων τους χαιρετούσαν με τον γνωστό φασιστικό τρόπο προκαλώντας τις αποδοκιμασίες του κοινού
Τσεχοσλοβακία(3-0 την Ολλανδία στην παράταση), Γαλλία(3-1 το Βέλγιο), Ουγγαρία(6-0 τις Ολλανδικες Ανατολικές Ινδίες), Βραζιλία(6-5 την Πολωνία στην παράταση, με τον Λεονιντας να πετυχαίνει τρία γκολ και τον Έρνεστ Βιλιμόφσκι της Πολωνίας τέσσερα), Ιταλία(2-1 την Νορβηγία στην παράταση), ενώ Ελβετία η οποία χάρις στον τεχνικό της Κάρλ Ράπαν παρουσίασε το "κατενάτσιο" με την χρησιμοποίηση λίμπερο και Κούβα χρειάστηκαν επαναληπτικούς για να αποκλείσουν Γερμανία και Ρουμανία αντίστοιχα.
Ο πρώτος σκόρερ της προηγούμενης διοργάνωσης απο πολύ νωρίς έπαιζε με σπασμένο αστράγαλο απο μαρκάρισμα του Προκόπιο, παρόλα αυτά κατάφερε στο 65' να ισοφαρίσει το γκολ του Λεονίντας στο 30'. Ο Πλανίτσκα έπαιζε με σπασμένο χέρι και εξαρθρωμένη κλείδα απο μαρκάρισμα του Περάσιο.
Στο 89' Μασάδο και Γιαν Ρίχα αποβλήθηκαν ενώ ο Κόσταλεκ αντιμετώπιζε προβλήματα με το στομάχι του. Το 1-1 παρέμεινε και στην παράταση και τα πάντα θα κρίνονταν σε επαναληπτικό. Εκεί οι Βραζιλιάνοι παρότι βρέθηκαν πίσω στο σκόρ απο τον Κοπέτσκι κατάφεραν με τους Λεονίντας και Ρομπέρτο να πάρουν την νίκη-πρόκριση με 2-1.
Στα ημιτελικά η Ουγγαρία "διέλυσε" την Σουηδία με 5-1 και στο "Βελοντρόμ" θα αναμετρούταν η Ιταλία και η Βραζιλία. Η απόφαση του Αντεμίρ Πιμεντα να μην χρησιμοποιήσει επτά βασικούς δεν του βγήκε σε καλό αφού ηττήθηκε με 2-1, ενώ υπήρχε φήμη ότι η μη χρησιμοποίηση του Λεονίντας ήταν "δάκτυλος" Μουσολίνι κάτι που ο ίδιος το διέψευδε.
Στον μικρό τελικό η Βραζιλία νίκησε με 4-2 την Σουηδία, και στο "Κολόμπ" του Παρισιού παρουσία 45.000 θεατών Ιταλία και Ουγγαρία μάχονταν για την κατάκτηση του τίτλου. Ο Κολαούσι άνοιξε το σκόρ στο 6' αλλά στο 8' ο Τίτκος ισοφάρισε.
Στο 16΄ο Πιόλα και στο 35' και πάλι ο Κολαούσι έδωσε προβάδισμα δύο τερμάτων στην ομάδα του Βιτόριο Πότσο. Στο 70' ο Σάροσι έδωσε ελπίδες στους Μαγυάρους όμως ο Πιόλα στο 82' διαμόρφωσε το τελικό 4-2 στέφοντας την "σκουάντρα ατζούρα" για δεύτερη συνεχόμενη φορά Παγκόσμιους Πρωταθλητές.
Πρώτος σκόρερ ο Βραζιλιάνος Λεονίντας με 7 τέρματα, ο οποίος ήταν ταυτόχρονα και ο κορυφαίος παίκτης του τουρνουά. Την κορυφαία ενδεκάδα αποτελούσαν οι Φράντισεκ Πλανίτσκα(Τσεχοσλοβακία), Πιέτρο Ράβα (Ιταλία), Αλφρέντο Φόνι(Ιταλία), Ντομίνγκος Ντα Γκούια(Βραζιλία), Μικέλε Αντρεόλο(Ιταλία), Ούγκο Λοκατέλι(Ιταλία), Σίλβιο Πιόλα(Ιταλία) Τζίνο Κολαούσι(Ιταλία), Γκιόργκι Σάροσι(Ουγγαρία), Γκιούλα Σζέγκελιερ(Ουγγαρία) και Λεονίντας(Βραζιλία),
