Είναι ο μοναδικός ο οποίος έχει καταφέρει να κατακτήσει το Champions League με τρείς διαφορετικές ομάδες. Ο λόγος για τον Κλάρενς Ζέεντορφ έναν απο τους πιο χαρισματικούς μεσους της γενιάς του που διέθετε δύναμη, ρυθμό, αντοχή και αξιοσημείωτα φυσικά χαρακτηριστικά αλλά και εξαίρετη τεχνική κατάρτιση.
Γεννήθηκε την 1η Απριλίου του 1976 στο Παραμαρίμπο του Σουρινάμ, αλλά σε πολύ μικρή ηλικία 2 ετών μετακόμισε με τους γονείς του στο Άλμερε της Ολλανδίας. Άκρως ποδοσφαιρική οικογένεια αφού τόσο τα αδέρφια του Γιούργκεν και Σέντρικ αλλά και ο πατέρας του Γιόχαν είχαν άμεση σχέση, μάλιστα ο πατέρας του ήταν ατζέντης.
Ούτε και ο μικρός Κλάρενς ξέφυγε απο αυτή την παράδοση και απο τα έξι του κιόλας χρόνια ξεκίνησε να ασχολείται παίζοντας στις τοπικές ομάδες VV AS '80 και Real Almere όπου και θα εντοπιστεί απο την Urgent Scoutingteam την εταιρία που είχε συστήσει ο Γιόχαν Κρόιφ και είχε τροφοδοτήσει με αρκετά ταλέντα τον Άγιαξ.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως αριστερός μεσοεπιθετικός και στις 29 Νοεμβρίου του 1992 έκανε ντεμπούτο με τον Άγιαξ κόντρα στην Γκρόνινγκεν σε ηλικία 16 ετών και 242 ημερών όντας ο νεαρότερος παίκτης που έκανε ντεμπούτο με τον Άγιαξ μέχρι εκείνη την στιγμή πανηγυρίζοντας εκείνη την χρονιά το Κύπελλο.
Ειδικά με τον Λουίς Φαν Χάαλ αποτέλεσε βασικό κομμάτι της εντεκάδας βοηθώντας την περίοδο 1993-1994 να κατακτήσει Σούπερ Καπ και Πρωτάθλημα, ενώ την επόμενη 1994-1995 βοήθησε στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος, αλλά κυρίως στο Champions League στο "Έρνστ Χάπελ" της Βιέννης κόντρα στην Μίλαν.
Ο ίδιος το καλοκαίρι του 1995 αποφασίζει να μην ανανεώσει το συμβόλαιο του με την ολλανδική ομάδα και να δοκιμάσει την τύχη του στο εξωτερικό αφήνοντας το Άμστερνταμ ύστερα απο 90 συμμετοχές και 11 τέρματα.
Πρώτος του σταθμός η Γένοβα για λογαριασμό της Σαμπντόρια με την οποία την περίοδο 1995-1996 θα πραγματοποιήσει 34 εμφανίσεις πετυχαίνοντας 4 τέρματα. Εκείνο το καλοκαίρι θα τον προσεγγίσει η Ρεάλ η οποία θα τον κάνει δικό της και στα τρία χρόνια που θα παραμείνει στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα το 1997, το Σούπερ Καπ του 1997 αλλά κυρίως το δεύτερο Champions League στο "Άμστερνταμ Αρίνα" κόντρα στην Γιουβέντους.
Θα κατακτήσει και το Διηπειρωτικού κόντρα στην Βάσκο Ντα Γκάμα και στο τέλος της σεζόν 1998-1999, υπήρξαν συζητήσεις με την Γιουβέντους ούτως ώστε να υπάρξει ανταλλαγή ανάμεσα σε Ζινεντίν Ζιντάν και Κλάρενς Ζέεντορφ.
Αυτή η ανταλλαγή δεν πραγματοποιήθηκε, ο ρόλος του Ζέεντορφ άρχιζε να μειώνεται ειδικά την περίοδο που προπονητής ήταν ο Γκούους Χίντινκ. Έτσι τον Δεκέμβριο του 1999 οι "μερένγκες" ήρθαν σε συμφωνία με την Ίντερ η οποία έδωσε το ποσό των 24.35 εκατομμυρίων δολαρίων για να τον φέρει πίσω στην Ιταλία, αφήνοντας την Μαδρίτη ύστερα απο 159 συμμετοχές και 20 τέρματα.
Η πορεία του στην Ίντερ δεν ήταν η επιθυμητή, αφού παρά τα πολλά λεφτά που διέθετε ο Μοράτι, οι "νερατζούρι" δεν μπορούσαν να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα και το καλοκαίρι του 2002 οι δύο ομάδες του Μιλάνο θα έρθουν σε συμφωνία για να υπάρξει ανταλλαγή με τον Ζέεντορφ να πηγαίνει στην Μίλαν ύστερα απο 93 συμμετοχές και 14 τέρματα και τον Φραντσέσκο Κόκο να κάνει το αντίστροφο δρομολόγιο.
Η έλευση του στην "μαυροκόκκινη" πλευρά της πρωτεύουσας της Λομβαρδίας θα αποδειχθεί και η πιο γόνιμη αφού θα κατακτήσει 2 Πρωταθλήματα το 2004 και το 2011, 1 Κύπελλο το 2003, 2 ιταλικά Σούπερ καπ το 2004 και το 2011, 2 Champions League το 2003 στο Μάντσεστερ στο "Όλντ Τράφορντ" κόντρα στην Γιουβέντους και το 2007 κόντρα στην Λίβερπουλ στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας.
2 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ το 2003 κόντρα στην Πόρτο και το 2007 κόντρα στην Σεβίλλη και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Συλλόγων το 2007 κόντρα στην Μπόκα Τζούνιορς. Τον Μάιο του 2012 ανακοίνωσε την αποχώρηση του απο την Μίλαν ύστερα απο δέκα χρόνια έχοντας 432 συμμετοχές και 62 τέρματα.
Στις 30 Ιουνίου του 2012 θα υπογράψει συμβόλαιο διετούς διάρκειας με την Μποταφόγκο και το 2013 θα κατακτήσει το Campeonato Carioca. Στις 14 Ιανουαρίου του 2014 θα ανακοινώσει την απόσυρση του απο την ενεργό δράση και θα έμπαινε κατευθείαν στα βαθιά αναλαμβάνοντας την Μίλαν στην θέση του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι.
Με τους Βραζιλιάνους θα πραγματοποιήσει 81 συμμετοχές και 24 τέρματα. Στις 14 Δεκεμβρίου του 1994 κόντρα στο Λουξεμβούργο στο Ρότερνταμ για την προκριματική φάση του EURO 1996 έκανε ντεμπούτο με τους "οράνιε".
Στα γήπεδα της Αγγλίας θα αγωνιστεί και στα τέσσερα παιχνίδια της τελικής φάσης, κόντρα στην Γαλλία στα προημιτελικά θα αποδειχθεί μοιραίος αφού κατά την διάρκεια της διαδικασίας θα χάσει πέναλντι.
Θα είναι παρών και στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γαλλίας το 1998 όπου θα παίξει σε τέσσερα παιχνίδια αλλά και στα EURO 2000 και EURO 2004 σε Ολλανδία-Βέλγιο και Πορτογαλία αντίστοιχα. Θα κάνει δύο χρόνια για να ξανακληθεί τον Νοέμβριο του 2006, ενώ και στα προκριματικά του EURO 2008 θα έχει μικρό χρόνο συμμετοχής μιας και θα έρθει σε κόντρα με τον τότε εκλέκτορα Μάρκο Φαν Μπάστεν.
Στις 26 Μαρτίου του 2008 στην Βιέννη κόντρα στην Αυστρία θα πραγματοποιήσει την 87η και τελευταία του παρουσία έχοντας πετύχει 11 τέρματα.
Τον Ιανουάριο του 2014 η Μίλαν αναζητώντας τον διάδοχο του Αλέγκρι θα προτείνει στον Ζέεντορφ που τότε αγωνιζόταν στην Βραζιλία να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία. Αφού θα ανακοινώσει την απόσυρση του απο την ενεργό δράση θα αναλάβει τα καθήκοντά του αλλά δεν θα μακροημερεύσει μένοντας μόλις τέσσερις μήνες αφού θα αντικατασταθεί απο τον Φίλιππο Ιντζάγκι.
Συνολικά σε 22 παιχνίδια είχε 11 νίκες, 2 ισοπαλίες και 9 ήττες, και τον Ιούλιο του 2016 θα αναλάβει την κινέζικη Σενζέν. Ούτε και εκεί όμως θα παραμείνει μεγάλο χρονικό διάστημα μόλις πέντε μήνες όπου σε 14 παιχνίδια είχε 4 νίκες, 4 ισοπαλίες και 6 ήττες.
Το 2017 θα έρθει σε καταρχήν συμφωνία με την Ατλέτικο Παραναένσε για να αναλάβει διπλό πόστο του προπονητή αλλά και του τεχνικού διευθυντή, όμως ύστερα απο ένα μήνα οι συζητήσεις θα καταλήξουν σε ναυάγιο.
Τον Φεβρουάριο του 2018 θα αναλάβει την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια η οποία πάλευε για να αποφύγει τον υποβιβασμό απο την Primera Division. Σε 16 παιχνίδια υπο την καθοδήγηση του θα πετύχει μόνο 2 νίκες, 6 ματς θα έρθουν ισόπαλα και σε 8 ματς θα γνωρίσει την ήττα.
Θα αποχωρήσει απο την Ισπανία και τον Αύγουστο του 2018 θα δεχτεί την πρόταση της εθνικής Καμερούν. Ο μεγάλος στόχος δεν ήταν άλλος απο Κύπελλο Εθνών Αφρικής το καλοκαίρι του 2019, όπου όμως τα "λιοντάρια" αποκλείστηκαν στους "16" απο την Νιγηρία και αμέσως μετά την ολοκλήρωση των υποχρεώσεων απολύθηκε έχοντας σε 13 παιχνίδια, 4 νίκες, 5 ισοπαλίες και 4 ήττες.
Εχει δημιουργήσει το ίδρυμα Champions for Children που απευθύνεται σε παιδιά προωθώντας την εκπαίδευση μέσω του αθλητισμού που ζουν σε δύσκολες συνθήκες ξεκινώντας απο την ιδιαίτερη πατρίδα του το Σουρινάμ. Τον Δεκέμβριο του 2014 ορίστηκε απο την UEFA ως παγκόσμιος πρεσβευτής της ποικιλομορφίας και της αλλαγής, ενώ είναι ένας εκ των πρεσβευτών της UEFA για το EURO 2020.
