Εικόνα διάλυσης παρουσιάζει ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός. Αυτό φάνηκε και από την ήττα με 3-0 από την άσημη Μάριμπορ στη
Σλοβενία. Οι «πράσινοι» δεν είχαν αρχή, μέση και τέλος στο παιχνίδι τους και έδειξαν
κατώτεροι των περιστάσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα. Η καλή αρχή με την
πρόκριση επί της Μάδεργουελ το καλοκαίρι δεν είχε συνέχεια. Ή μάλλον, η
συνέχεια μοιάζει με «εφιάλτη».
Εντάξει η Μάλαγα ήταν σαφέστατα
ανώτερη από το «τριφύλλι» στις διπλές αναμετρήσεις για τα προκριματικά του Τσάμπιονς
Λιγκ. Άλλωστε αυτό φάνηκε και από την ξεγυρισμένη τριάρα που έριξε τις προάλλες
στη Ζενίτ. Όμως να ήταν μόνο η Μάλαγα καλά θα ήταν. Τα Γιάννενα όμως… Ο
Πανθρακικός… Η Μάριμπορ…
Και οι τρεις ομάδες χωριού με το συμπάθιο,
που ένας σοβαρός Παναθηναϊκός μπορούσε να τις διαλύσει εντός αγωνιστικού χώρου.
Όμως το μεγάλο πρόβλημα είναι πως οι «πράσινοι» δεν είναι σοβαροί. Το γιατί το
ξέρουν μόνο οι παίκτες και ο προπονητής.
Αυτοί είναι που έφεραν την ομάδα
σε αυτό το χάλι, αυτοί είναι που πρέπει να σηκώσουν ψηλά και πάλι την ομάδα. Σίγουρα
λείπει ο Λέτο. Σίγουρα λείπει ένας μεγάλος χαφ. Αλλά όχι δα… διασυρμός από Παναθρακικό
και Μάριμπορ. Αδιαφορία εντός του χορταριού από όλους. Ποδοσφαιριστές που δε τρέχουν,
δε πιέζουν, δε κοντράρονται με τους αντιπάλους τους. Και ένας προπονητής ήρεμος
και απαθής, λες και δε συμβαίνει τίποτα.
Όλοι τους πρέπει να καταλάβουν
πως παίζουν με το όνομα και την ιστορία του Παναθηναϊκού. Αν δε μπορούν, ας ζητήσουν από τη διοίκηση να αποχωρήσουν. Δεν είναι κακό. Και ο Ρότσα σαν τεχνικός στη μεγάλη ομάδα, με τον
Μαυρία, τον Χουχούμη, τον Καρνέζη, τον Φουρλάνο, τον Σισοκό και μερικά από τα
υπόλοιπα παιδιά που βγάζουν ακόμη πείσμα, θα τα πήγαιναν χειρότερα;
Αυτή η εικόνα του Παναθηναϊκού
μέσα στο γήπεδο δείχνει ομάδα που αλλού «πατάει» και αλλού βρίσκεται. Η οποία
περιμένει το τελειωτικό χτύπημα ή ένα ηλεκτροσόκ να συνέλθει. Ποιος θα το δώσει
όμως;
