Είναι ο άνθρωπος που έχει κοουτσάρει πέντε διαφορετικές ομάδες σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αναδείχτηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα γήπεδα των Ηνωμένων Πολιτειών το 1994, οδήγησε την "σελεσάο" σε μία ακόμα τελική φάση στα γήπεδα της Γερμανίας το 2006, ενώ άνηκε στο τεχνικό τιμ της Βραζιλίας το 1970 ως γυμναστής, Ο λόγος για τον Κάρλος Αλμπέρτο Παρέιρα που έχει να επιδείξει πλούσια παρουσία και σε συλλογικό επίπεδο.
Γεννήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου του 1943 ασχολήθηκε από πολύ μικρός με τον αθλητισμό μιας και το 1966 αποφοίτησε από την Εθνική Σχολή Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού στον τομέα της Φυσικής Αγωγής.
Ξεκίνησε από την Σάο Κριστοβάο και το 1967 προσκλήθηκε απο την κυβέρνηση της Γκάνας για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1969 όταν και επέστρεψε στην Βάσκο Ντα Γκάμα
Ξεκίνησε από την Σάο Κριστοβάο και το 1967 προσκλήθηκε απο την κυβέρνηση της Γκάνας για να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1969 όταν και επέστρεψε στην Βάσκο Ντα Γκάμα
Ήταν μέλος του τεχνικού τιμ της Εθνικής Βραζιλίας του Μάριο Ζάγκαλο όπου και αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα γήπεδα του Μεξικού το 1970, για να ολοκληρώσει αυτό τον πρώτο κύκλο στην Φλουμινένσε την τετραετία από το 1970 έως το 1974.
Η πρώτη του μεγάλη προπονητική δουλειά έρχεται από το Κουβέιτ την τετραετία από το 1978 έως το 1982, οδηγώντας τους στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ασίας το 1980 αλλά και στην πρώτη τους συμμετοχή σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου στα γήπεδα της Ισπανίας το 1982. Γνώρισε δύο ήττες από Γαλλία και Αγγλία, ενώ έφερε ισοπαλία στην πρεμιέρα με την Τσεχοσλοβακία.
Ακολούθησε το πρώτο πέρασμα από τον πάγκο της Εθνικής Βραζιλίας για εφτά μήνες από τον Απρίλιο έως τον Νοέμβριο του 1983 όπου ήταν φιναλίστ στους διπλούς τελικούς του Κόπα Αμέρικα απέναντι στην Ουρουγουάη.
Ένα χρόνο αργότερα ανέλαβε και τον πρώτο σύλλογο την Φλουμινένσε με την οποία αναδείχτηκε πρωταθλητής Βραζιλίας, ενώ την τριετία 1985-1988 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Ένα χρόνο αργότερα ανέλαβε και τον πρώτο σύλλογο την Φλουμινένσε με την οποία αναδείχτηκε πρωταθλητής Βραζιλίας, ενώ την τριετία 1985-1988 ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.
Την διετία 1988-1990 περνάει από τον πάγκο της Σαουδικής Αραβίας με την οποία κατακτά το Κύπελλο Ασίας του 1988, και το καλοκαίρι του 1990 συμμετέχει για δεύτερη φορά σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Ιταλία με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα όπου γνωρίζει τρεις ήττες από Κολομβία, Δυτική Γερμανία και Γιουγκοσλαβία αντίστοιχα.
Το 1991 μετά από ένα πέρασμα από την Μπραγκαντίνο αναλαμβάνει ξανά την τεχνική ηγεσία της Βραζιλίας. Την οδηγεί στο Κόπα Αμέρικα του 1993 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο των Ηνωμένων Πολιτειών του 1994 όπου με 5 νίκες και 2 ισοπαλίες την φέρνει στην κορυφή του κόσμου ύστερα από 24 χρόνια κερδίζοντας στην διαδικασία των πέναλντι τη Ιταλία.
Ύστερα από περιπλάνηση σε Ισπανία(Βαλένθια), Τουρκία(Φενέρμπαχτσέ) με την οποία αναδείχθηκε πρωταθλητής το 1996, Βραζιλία(Σάο Πάολο) και ΗΠΑ(Μέτρο Σταρς), το 1998 επιστρέφει στην τρίτη παρουσία του σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου με την Σαουδική Αραβία.
Στα γήπεδα της Γαλλίας πρόλαβε να την κοουτσάρει στα δύο πρώτα παιχνίδια των ομίλων απέναντι σε Δανία και Γαλλία αφού πριν τον αγώνα με την Νότια Αφρική απολύθηκε. Ένας νέος κύκλος σε ομάδες από την Βραζιλία, με την Κορίνθιανς κατέκτησε το Κύπελλο και το τουρνουά Ρίο-Σάο Πάολο το 2002 ώσπου τον Ιανουάριο του 2003 μετά την παραίτηση του Λουίς Φελίπε Σκολάρι αναλαμβάνει μαζί με την βοήθεια του Μάριο Ζάγκαλο τους "καριόκας".
Στην Βενεζουέλα το 2004 κατακτάει το Κόπα Αμέρικα, ενώ τον αμέσως επόμενο χρόνο επικρατεί με 3-0 της Αργεντινής στον τελικό του Confederations Cup. Θεωρείται ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006 στην Γερμανία ξεκινώντας με τέσσερις σερί νίκες(Κροατία, Αυστραλία, Ιαπωνία και στην φάση των "16" την Γκάνα), αλλά στην προημιτελική φάση η Γαλλία του Ζινεντίν Ζιντάν τον αποκλείει.
Συνολικά ο Παρέιρα έκατσε στον πάγκο της σε 112 παιχνίδια και βρίσκεται πίσω μόνο από τον Μάριο Ζάγκαλο που έχει 126 έχοντας 61 νίκες, 37 ισοπαλίες και 14 ήττες. Ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Νοτίου Αφρικής έχοντας δύο περάσματα από το 2007 έως τον Απρίλιο του 2008, και από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Ιούνιο του 2010.
Ενδιάμεσα τον Μάρτιο του 2009 είχε αναλάβει την αγαπημένη του Φλουμινένσε όμως τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα και απολύθηκε. Με τους "μπαφάνα-μπαφάνα" που ήταν οικοδεσπότες στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2010 ήρθε ισόπαλος με το Μεξικό, ηττήθηκε από την Ουρουγουάη και κέρδισε την Γαλλία, όμως δεν κατάφερε να πάρει την πρόκριση για την συνέχεια λόγω χειρότερης διαφοράς τερμάτων από τους "τρί".
Τον Δεκέμβριο του 2010 ανακοίνωσε την απόσυρση του από τους πάγκους και τον Νοέμβριο του 2012 με την επιστροφή του Σκολάρι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ανέλαβε τον ρόλο του τεχνικού συντονιστή μέχρι και το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, αλλά μετά την συντριβή απο την Γερμανία με 7-1 παραιτήθηκε.
