Κάρλος Ντούνγκα "Κάπτεν Ντούνγκα"

Όταν ήταν μικρός ο Carlos Caetano Bledorn Verri o θείος του του έδωσε το παρατσούκλι "Dunga" που είναι η πορτογαλική μετάφραση του "χαζούλη" από το παιδικό παραμύθι Η Χιονάτη και οι εφτά νάνοι λόγω του χαμηλού του ύψους. Η πορεία πάντως έδειξε ότι ο Κάρλος Ντούνγκα μόνο "χαζούλης" δεν ήταν αφού κατάφερε να είναι ένας από τους καλύτερους αμυντικούς μέσους που ανέδειξε το βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο.

Γεννήθηκε στις 31 Οκτωβρίου του 1963 στην πόλη Λχούι της πολιτείας του Ρίο Γκράντε Ντο Σούλ και ξεκίνησε την καριέρα του από την Ιντερνασιονάλ Πόρτο Αλέγκρε το 1980. Στην τετραετία που έκατσε στο Πόρτο Αλέγκρε αγωνίστηκε σε 10 παιχνίδια όπου πανηγύρισε και τρία πολιτειακά πρωταθλήματα το 1982, το 1983 και το 1984.

Ακολούθησαν οι Κορίνθιανς για μία σεζόν με 13 συμμετοχές και 1 γκολ, Σάντος από το 1985 έως το 1987 με 16 συμμετοχές και 1 γκολ, και Βάσκο Ντα Γκάμα επίσης για μια σεζόν με την οποία αναδείχτηκε Πρωταθλητής Παουλίστα το 1987 με 17 συμμετοχές και 1 γκολ.

Το καλοκαίρι του 1987 αποφασίζει να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι με την Πίζα στην Ιταλία να είναι ο πρώτος του σταθμός. Μπορεί να έμεινε μόνο μία σεζόν στο "Αρένα Γκαριμπάλντι" αλλά βοήθησε ούτως ώστε οι " πύργοι" να παραμείνουν στην SERIE A έχοντας 29 συμμετοχές και 3 γκολ.

Τον επόμενο χρόνο έρχεται η Φιορεντίνα και τον εντάσσει στο δυναμικό της με τον Ντούνγκα να παραμένει στους "βιόλα" για τέσσερα χρόνια έως το 1992. Αγωνίστηκε στον δεύτερο τελικό του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1989-1990 απέναντι στην Γιουβέντους ενώ συνολικά είχε 155 συμμετοχές και 12 γκολ σε όλε; τις διοργανώσεις

Την περίοδο 1992-1993 αγωνίστηκε στην Πεσκάρα έχοντας 23 συμμετοχές και 3 γκολ, και στην συνέχεια για μια διετία από το 1993 έως το 1995 στην Στουτγκάρδη με 53 συμμετοχές και 7 γκολ. Το καλοκαίρι του 1995 μετακομίζει στην Ιαπωνία και στην J League για την Τζούμπιλο Ιβάτα με την οποία αναδεικνύεται πρωταθλητής το 1997 αλλά και καλύτερος παίκτης του πρωταθλήματος έχοντας 126 συμμετοχές και 17 γκολ.

Ύστερα απο τρία χρόνια παραμονής στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου επιστρέφει στην χώρα του για να γράψει τον επίλογο της ποδοσφαιρική του καριέρας εκεί από όπου την ξεκίνησε την Ιντερνασιονάλ όπου στην τελευταία του χρονιά το 1999 είχε 20 συμμετοχές και 3 γκολ.

Ξεκίνησε από τις μικρές εθνικές ομάδες της χώρας το 1983 αναδείχτηκε πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής αλλά και Παγκόσμιος Πρωταθλητής U-20, ενώ ένα χρόνο αργότερα το 1984 πήρε μέρος  στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες όπου και κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο.

Η πρώτη του επίσημη εμφάνιση με την ανδρική ομάδα πραγματοποιήθηκε στις 19 Μαΐου του 1987 στο "Γουέμπλει" σε φιλικό παιχνίδι απέναντι στην Αγγλία. Κατέκτησε το Copa America του 1989 και στα γήπεδα της Ιταλίας ένα χρόνο αργότερα το 1990 πήρε για πρώτη φορά μέρος σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου αγωνιζόμενος και στα τέσσερα παιχνίδια με την Αργεντινή να την αποκλείει απο την συνέχεια της διοργάνωσης στην φάση των "16".

Στα γήπεδα των Ηνωμένων Πολιτειών το 1994 ήταν βασικό και αναντικατάστατο μέλος της ομάδας που επανάφερε στην Βραζιλία στην κορυφή του κόσμου. Μάλιστα ο Ντούνγκα που αγωνίστηκε και στα εφτά παιχνίδια της διοργάνωσης είχε το προνόμιο να είναι αυτός ως αρχηγός που θα σήκωνε το τρόπαιο.

Κατέκτησε το Copa America και το Confederations Cup του 1997  και στα γήπεδα της Γαλλίας ένα χρόνο αργότερα αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια της διοργάνωσης μέχρι και τον τελικό όπου όμως οι οικοδεσπότες ήταν ανώτεροι και κατέκτησαν το Παγκόσμιο Κύπελλο. 

Με το παιχνίδι απέναντι στην Γαλλία στο "Σταντ Ντε Φράνς" στις 12 Ιουλίου του 1998 αγωνίστηκε για 91η και τελευταία φορά με την "σελεσάο" έχοντας πετύχει και 6 γκολ.

Μετά την ολοκλήρωση της ποδοσφαιρικής του καριέρας το 2000 ήταν ανάμεσα στους υποψήφιους για να αντικαταστήσουν τον Βαντερλέι Λουξεμπούργκο όμως αρνήθηκε την πρόταση μιας και διαφωνούσε με τον τρόπο λειτουργίας της Ομοσπονδίας.

Στις 24 Ιουλίου του 2006 αμέσως μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας αντικατέστησε τον Κάρλος Αλμπέρο Παρέιρα κάνοντας ντεμπούτο σε φιλικό παιχνίδι στις 16 Αυγούστου στο Όσλο απέναντι στην Νορβηγία. 

Οδήγησε τους "καριόκα" στην κατάκτηση του Copa America του 2007 και του Confederations Cup του 2009 και οι προσδοκίες για κάτι καλό στο επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νοτίου Αφρικής ήταν πολύ μεγάλες.

Οι "οράνιε" στην φάση των "8" απέκλεισαν την Βραζιλία με σκορ 2-1 και παρότι ο Ντούνγκα εξεδήλωσε την επιθυμία να βρίσκεται στον πάγκο της και μετά την λήξη του συμβολαίου του εντούτοις στις 2 Ιουλίου του 2010 η Ομοσπονδία ανακοίνωσε την απόλυση του.

Ενδιάμεσα είχε οδηγήσει την Βραζιλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου το 2008 όπου κατέλαβε την τρίτη θέση. Συνολικά ο Ντούνγκα είχε στον πάγκο της Βραζιλίας σε 59 αγώνες, 42 νίκες, 12 ισοπαλίες και 5 ήττες.

Παράλληλα ήταν μέτοχος της Κουίνς Πάρκ Ρέιντζερς όπου ενεπλάκη σε δικαστική διαμάχη με την νέα ηγεσία της ομάδας ζητώντας πίσω το ποσό των 750.000 λιρών που είχε δώσει στην προηγούμενη διοίκηση των Λονδρέζων.   

Μετά την άρνηση της πρότασης συνεργασίας από την ομάδα του Κατάρ Αλ Ραγιάν τον Αύγουστο του 2011, ήρθε τον Δεκέμβριο του 2012 η πρόταση από την Ιντερνασιονάλ για να αναλάβει την τεχνική της ηγεσία. κατέκτησε το πολιτειακό πρωτάθλημα όμως τον Οκτώβριο του 2013 απολύθηκε.

Τον Ιούλιο του 2014 ανέλαβε και πάλι την τεχνική ηγεσία της εθνικής Βραζιλίας όμως οι αποτυχίες στο Copa America του 2015 και στο Copa America Centenario του 2016 αφού αποκλείστηκε στα νοκ-άουτ παιχνίδια απο Παραγουάη και Περού αντίστοιχα.

Έτσι τον Ιούνιο του 2016 έληξε άδοξα η δεύτερη θητεία του συμπληρώνοντας σε 86 παιχνίδια με 60 νίκες, 17 ισοπαλίες και 9 ήττες.

Τον Δεκέμβριο του 2009 το βραζιλιάνικο περιοδικό Epoca τον ξεχώρισε ώς ένας απο τους 100 επιδραστικούς Βραζιλιάνους του έτους.