Άν μία θέση είναι η πιο παρεξηγημένη στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο αυτή είναι αναμφίβολα του τερματοφύλακα. Μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού αυτοί οι οποίοι κατάφεραν να πραγματοποιήσουν μια αξιοπρεπή καριέρα και σίγουρα ένας από αυτούς είναι και ο Claudio Andre Mergen Taffarel.
Γεννήθηκε στις 8 Μάιου του 1966 στην πόλη Σάντα Ρόζα της πολιτείας Rio Grande do Sul από γονείς μετανάστες. Σε μικρή ηλικία ασχολήθηκε με το βόλεϊ αλλά στην ηλικία των 11 ετών το ποδόσφαιρο είναι αυτό που τον κέρδισε.
Πρώτη του επαφή με το άθλημα ήταν στην ομάδα Κρισουμάλ όπου έπαιζε σε δύο ομάδες, ως μέσος στην μία και ως τερματοφύλακας στην δεύτερη. Στα 18 του έτη θα ταξιδέψει στο Πόρτο Αλέγκρε για να δοκιμαστεί στην Ιντερνασιονάλ όπου και θα ξεκινήσει τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα.
Παρότι δεν κατέκτησε κάποιον τίτλο με την "κορονάδο" στα πέντε χρόνια που αγωνίστηκε σε 252 παιχνίδια απο το 1985 έως το 1990, με την φανέλα της αγαπήθηκε από τους οπαδούς της. Μετά την παρουσία του στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ιταλίας το 1990 πήρε μετεγγραφή στην Πάρμα και στο καμπιονάτο.
Με τους "παρμέντσι" κατέκτησε το Κύπελλο Ιταλίας του 1992 απέναντι στην Γιουβέντους και το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1993 απέναντι στην βελγική Αντβέρπ στο "Γουέμπλει" σε 79 παιχνίδια. Το καλοκαίρι του 1993 είχε χάσει την θέση του στο βασικό σχήμα και για να βρει χρόνο συμμετοχής ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1994, δόθηκε δανεικός στην Ρετζιάνα όπου με 31 συμμετοχές βοήθησε τους "teste quadre" να παραμείνουν στην SERIE A.
Κατά την διάρκεια της παρουσίας του στην Ιταλία και ενώ υπήρχε ο κανονισμός με τους τρείς ξένους και ο ίδιος ήταν εκτός, ύστερα απο προτροπή ενός φίλου του και για να διατηρηθεί σε καλή κατάσταση, αγωνίστηκε με την ποδοσφαιρική ομάδα της εκκλησίας του Σαν Πρόσπερο. Ο όρος που είχε θέσει για να δεχθεί ήταν να αγωνιστεί ως επιθετικός, όπου μάλιστα ήταν πρώτος σκόρερ της, με τον τελικό να μεταδίδεται ζωντανά στην επαρχία της Ρέτζιο Εμίλια
Η Ατλέτικο Μινέιρο με το ποσό των 1,3 εκατομμυρίων δολαρίων θα τον φέρει πίσω στην Βραζιλία, εκείνη την εποχή ήταν η πιο ακριβή μετεγγραφή τερματοφύλακα στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Θα παραμείνει στο Μπέλο Οριζόντε απο το 1995 έως το 1998 κατακτώντας το Campeonato Minas Gerais του 1995, αλλά και το Copa Conmebol του 1997 έχοντας 191 συμμετοχές με την "ασπρόμαυρη" φανέλα.
Το καλοκαίρι του 1998 η Γαλατασαράι του κάνει μια δελεαστική προσφορά και τον φέρνει στην Κωνσταντινούπολη, με την οποία κατέκτησε τα ντάμπλ του 1999 και του 2000. Όμως η κορυφαία στιγμή στην παρουσία του στην Τουρκία δεν ήταν άλλη από την κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ της περιόδου 1999-2000 όταν στον τελικό του "Πάρκεν" της Κοπεγχάγης επικράτησε της Άρσεναλ στην διαδικασία των πέναλτι, αλλά και αυτής του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ απέναντι στην Ρεάλ Μαδρίτης.
Ύστερα απο 79 παιχνίδια με την Γαλατα, τo 2001 επέστρεψε και πάλι στους "παρμετζάνι" ως αναπληρωματικός παρόλα αυτά ήταν βασικός στην κατάκτηση του Κυπέλλου Ιταλίας το 2002 σε διπλούς τελικούς και πάλι απέναντι στην Γιουβέντους.
Το 2003 έκλεισε την παρουσία του στο "Ένιο Ταρντίνι" με 15 ακόμα συμμετοχές και ενώ ήταν έτοιμος να υπογράψει στην Έμπολι το αυτοκίνητο του έπαθε βλάβη ενώ κατευθυνόταν στην πόλη της Τοσκάνης κάτι που το θεώρησε "σημάδι από τον Θεό" και δεν προχώρησε στην συμφωνία.
Αρκετές βραζιλιάνικες ομάδες όπως η Κόρινθιας, η Κρουζέιρο και η Φλουμινένσε επιδίωξαν να τον εντάξουν στο δυναμικό τους, αλλά στην ηλικία των 37 ετών αποφάσισε να αποσυρθεί απο την ενεργό δράση.
Στις 7 Ιουλίου του 1988 στην Μελβούρνη απέναντι στην Αυστραλία για το τουρνουά "Bicentenary Cup" έκανε ντεμπούτο με την Βραζιλία, ενώ την αμέσως επόμενη χρονιά το 1989 αναδείχθηκε Πρωταθλητής Νοτίου Αμερικής.
Στα γήπεδα της Ιταλίας το 1990 πήρε για πρώτη φορά μέρος σε Παγκόσμιο Κύπελλο αγωνιζόμενος και στα τέσσερα παιχνίδια της διοργάνωσης. Πήρε μέρος στα Copa America του 1991 όπου ήταν φιναλίστ και του 1993 και το 1994 στις Ηνωμένες Πολιτείες αναδείχθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής.
Αγωνίστηκε και στα εφτά παιχνίδια του τουρνουά ενώ στον τελικό απέναντι στην Ιταλία που κρίθηκε στην διαδικασία των πέναλτι απέκρουσε αυτό του Μασάρο. Ήταν φιναλίστ του Copa America του 1995, ενώ το 1997 στην Βολιβία κατέκτησε το δεύτερο του τρόπαιο. Τρίτη και τελευταία του παρουσία σε Παγκόσμιο Κύπελλο στην Γαλλία όπου και πάλι αγωνίστηκε σε όλα τα παιχνίδια εφτά φτάνοντας μέχρι τον τελικό όπου ηττήθηκε από την Γαλλία.
Ο τελικός στις 12 Ιουλίου του 1998 στο "Σαιντ Ντενί" στο Παρίσι απέναντι στην οικοδέσποινα ήταν και το τελευταίο παιχνίδι με την φανέλα της "σελεσάο". Συνολικά έφτασε τις 104 συμμετοχές περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο τερματοφύλακα και καταλαμβάνει την πέμπτη θέση μαζί με τον Nεϊμάρ στον σχετικό πίνακα πίσω μόνο απο τους Καφού, Ρομπέρτο Κάρλος, Ντάνι Άλβες και Λούσιο.
Ήταν εξπέρ στις αποκρούσεις πέναλντι ξεκινώντας απο το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα U-20 το 1985 αποκρούοντας πέναλντι επί της Νιγηρίας στον ημιτελικό. Συνεχίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988 απέναντι στην Γερμανία, στον ημιτελικό του Copa America του 1995 κόντρα στην Αργεντινή, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1998 επίσης στον ημιτελικό κόντρα στην Ολλανδία και στον τελικό του ΟΥΕΦΑ το 2000 κόντρα στην Άρσεναλ όπου αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής.
Είναι ο μοναδικός τερματοφύλακας που έχει αποκρούσει πέναλντι σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου, ενώ είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής της Βραζιλίας που δεν έχει αντικατασταθεί σε τρείς συνεχόμενες διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου σε 18 παιχνίδια.
Επίσης κατέχει το ρεκόρ παρουσίας τερματοφύλακα της εθνικής σε διοργανώσεις Copa America συνολικά 25 σε πέντε διοργανώσεις
Αφότου κρέμασε τα γάντια του ασχολήθηκε μαζί με τον συμπαίκτη του στην Ατλέτικο Μινέιρο Πάουλο Ρομπέρτο ως ατζέντης νεαρών ποδoσφαιριστών. Στην Γαλατασαράι ξεκίνησε να ασχολείται με την εκγύμναση των τερματοφυλάκων το 2004, για να ακολουθήσει ένα δεύτερο πέρασμα την περίοδο 2011-2012 στο πλευρό του Φατίχ Τερίμ μέχρι τον Ιούλιο του 2016.
Ενδιάμεσα τον Νοέμβριο του 2015 ανέλαβε ως προσωρινός προπονητής για δύο παιχνίδια την τεχνική της ηγεσία. Απο τον Ιούλιο του 2014 ανέλαβε την θέση του προπονητή των τερματοφυλάκων στην εθνική ομάδα της χώρας του, ενώ επανήρθε στην Γαλατά για τρίτη φορά στην ίδια θέση απο τον Ιανουάριο του 2018 έως τον Μάιο του 2019.
