Ούγκο Σοτίλ "El Cholo"

Μαζί με τον Τεόφιλο Κουμπίγιας και τον Χουάν Κάρλος Ομπλίτας ο Ούγκο Σοτίλ αποτέλεσε την δύναμη πυρός της ομάδας του Περού στα Παγκόσμια Κύπελλα του 1970 και του 1978, ενώ άνηκε και στην ομάδα που κατέκτησε το Κόπα Αμέρικα του 1975. Παράλληλα αγωνίστηκε και στην Μπαρτσελόνα της δεκαετίας του '70 έχοντας συμπαίκτη τον μεγάλο Γιόχαν Κρόιφ.

"Μπλουτσερκιάτι" εναντίον "τζιαλορόσι"

Περίοδος 1985-1986 οι δύο ομάδες συναντιόνται στους διπλούς τελικούς του Κυπέλλου, και στην Γένοβα η Σαμπντόρια επικρατεί με 2-1. Όμως στην ρεβάνς στο "Ολίμπικο" οι "τζιαλορόσι" με τα τέρματα των Ντεζιντέρι στο 43' με πέναλντι και Σερέζο στο 89' έκαναν το 2-0 και τους Ρωμαίους να κατακτούν το τρόπαιο.

Παλμέιρας οι "Ιταλοί" της Βραζιλίας

Είναι ένα απο τα πιο δημοφιλή κλαμπ στην Βραζιλία, περίπου 17 εκατομμύρια υποστηρίζουν την ομάδα της Παλμέιρας με μεγάλο έρεισμα στους ιταλογενείς μιας και οι ιδρυτές της προέρχονταν απο την Ιταλία. Μάλιστα το 1999 ανακηρύχθηκε ως ο Πρωταθλητής του 20ου αιώνα για την Βραζιλία.

Βάσκο Ντα Γκάμα οι "γίγαντες του λόφου"

Κωπηλασία και Ποδόσφαιρο πέραν απο το τι είναι αθλήματα, δεν έχουν κάποια άλλη ομοιότητα. Όμως στην περίπτωση της Βάσκο Ντα Γκάμα τα δύο αυτά αθλήματα συναντήθηκαν αφού ο σύλλογος απο το Ρίο ιδρύθηκε πρώτα ως κωπηλατικός όμιλος.

Γκρέμιο η "Κυρία" του Πόρτο Αλέγκρε

Μπορεί το Πόρτο Αλέγκρε να μην έχει την δυναμική και την λάμψη του Ρίο Ντε Τζανέιρο η του Σάο Πάολο όμως και αυτό έχει γράψει την δίκη του ιστορία στο βραζιλιάνικο ποδόσφαιρο. Γκρέμιο και Ιντερνασιονάλ όχι μόνο έχουν καταφέρει να πάρουν τίτλους εντός συνόρων αλλά και σε επίπεδο Λατινικής Αμερικής όπως και στις κόντρες τους με τους ευρωπαϊκούς συλλόγους για την κατάκτηση του Διηπειρωτικού Κυπέλλου.

Ατλέτικο Παραναένσε ο "τυφώνας" της Βραζιλίας

Στις 22 Μαΐου του 1912 ο Ζοακίμ Αμέρικο Γκιμαράες στην πόλη Κουριτίμπα ιδρύει την Internacional Football club ενώ παράλληλα φτιάχνεται και ένα μικρό στάδιο που ονομάζεται Baixada. Δύο χρόνια αργότερα το 1914 δημιουργείται η έτερη ομάδα της πόλης η America Futebol Clube και μία δεκαετία αργότερα στις 26 Μαρτίου συγχωνεύονται για να δημιουργήσουν την Clube Atletico Paranaense.

Ιντερνασιονάλ: Οι "κόκκινοι" του Πόρτο Αλέγκρε

Η Ιντερνασιονάλ του Πόρτο Αλέγκρε κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ αφού πρόκειται για την μοναδική ομάδα που κατάφερε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα στην Βραζιλία το 1979 όντας αήττητη. Παράλληλα κατείχε και κάποια άλλα ρεκόρ, τα οποία όμως "χάθηκαν" απο την στιγμή που η "κολοράδο" γνώρισε τον υποβιβασμό για πρώτη φορά στην ιστορία της στην δεύτερη τη τάξει εθνική κατηγορία.

Φλουμινένσε οι "τρικολόρ" της Βραζιλίας

Έχει δώσει το παρών σε όλα τα πολιτειακά Πρωταθλήματα της πολιτείας του Ρίο Ντε Τζανέιρο, όμως η μεγαλύτερη διάκριση για την Φλουμινένσε, ήρθε το 1949 όταν τιμήθηκε με το Ολυμπιακό Κύπελλο απο την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.

Σάο Πάολο Η "κυρίαρχος" της Βραζιλίας

Πρόκειται για την τρίτη πιο δημοφιλέστερη ομάδα σε ολόκληρη την Βραζιλία με 17 εκατομμύρια υποστηρικτές ενώ κατέχει την τρίτη θέση πίσω από την Μπόκα Τζούνιορς και την Ιντεπεντιέντε στην κατάκτηση διεθνών τίτλων στην Νότια Αμερική. Ο λόγος για την Σάο Πάολο που με τους 12 διεθνείς τίτλους που έχει στην κατοχή της είναι η πιο επιτυχημένη ομάδα της χώρας.

Φλαμένγκο οι "πολυαγαπημένοι" της Βραζιλίας

Πρόκειται για την λαοφιλέστερη ομάδα της Βραζιλίας, μάλιστα σε έρευνα που είχε δημοσιευθεί το 2010 39,1 εκατομμύρια την υποστηρίζουν, ενώ η ΦΙΦΑ την είχε ανακηρύξει ως την ένατη κορυφαία ομάδα του 20ου αιώνα. Και όμως ο σκοπός ίδρυσης της Φλαμένγκο δεν ήταν το ποδόσφαιρο αλλά η κωπηλασία.

Κορίνθιανς η "μεγάλη ομάδα"

"H Κορίνθιανς είναι ομάδα του κόσμου,για τον κόσμο και απο τον κόσμο".Με αυτή την φράση ο Μιγκέλ Μπατάλια αποτύπωσε το σκεπτικό της ίδρυσης της Κορίνθιανς, ειδικά την εποχή που ιδρύθηκε το 1910. Την φανέλα του έχουν φορέσει πολύ μεγάλοι ποδοσφαιριστές που έχουν σηκώσει Παγκόσμια Κύπελλα και σημαντικές προσωπικότητες του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου.

Κρουζέιρο οι "αλεπούδες" της Βραζιλίας

Ήταν μία από τις πέντε μόλις ομάδες που δεν είχαν υποβιβαστεί ποτέ στη δεύτερη τη τάξει εθνική κατηγορία του βραζιλιάνικου πρωταθλήματος κάτι που έγινε τον Δεκέμβριο του 2019. Όλα αυτά όταν λίγα χρόνια πριν το 2003 κατάφερνε να πετύχει το εγχώριο τρέμπλ, πολιτειακό πρωτάθλημα, Κύπελλο και Πρωτάθλημα Βραζιλίας και είναι η μόνη ομάδα που το έχει πετύχει. 

Μποταφόγκο το "αστέρι" της Βραζιλίας

Είναι το "αστέρι' του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου, έχοντας τροφοδοτήσει με πάρα πολλούς ποδοσφαιριστές την "σελεσάο" ειδικά στις τελικές φάσεις των Παγκοσμίων Κυπέλλων. Η Μποταφόγκο μπορεί να μην έχει τους τίτλους η την φήμη άλλων ομάδων της χώρας, όμως έχει αφήσει το στίγμα της στο ποδόσφαιρο της Βραζιλίας.

Ατλέτικο Μινέιρο οι "ασπρόμαυροι" του Μπέλο Οριζόντε

Μπορεί η Ατλέτικο Μινέιρο να μην έχει τις μεγάλες επιτυχές σε πανβραζιλιάνικο επίπεδο όπως η άσπονδη" φίλη της Κρουζέιρο, παρόλα αυτά στο Μπέλο Οριζόντε αλλά και σε όλη την πολιτεία έχει τους περισσότερους οπαδούς. Όπως επίσης δεν είναι τυχαίο ότι απο την αρχή της ίδρυσης της άνοιξε τις πύλες της σε όλο τον κόσμο χωρίς διακρίσεις κερδίζoντας τον τίτλο του "συλλόγου του λαού".

Η ιστορία του Copa Libertadores

Άν και σε επίπεδο εθνικών ομάδων οι Λατινοαμερικάνοι  ήταν αυτοί που έκαναν την αρχή με την διεξαγωγή του Κόπα Αμέρικα απο το 1916, πέρασαν όμως αρκετά χρόνια στο να κάνουν κάτι αντίστοιχο και σε επίπεδο συλλόγων. Μία από τις πρώτες απόπειρες για να δημιουργηθεί μια τέτοια διοργάνωση ήταν το Copa Rio de La Plata όπου οι πρωταθλήτριες Αργεντινής και Ουρουγουάης διεκδικούσαν το τρόπαιο με τον τελικό να διεξάγεται εναλλάξ στο Μπουένος Άιρες και στο Μοντεβίδεο.