To μόνο σίγουρο είναι πως για τον Ολυμπιακό πήγαν όλα... αριστερά στην
έδρα της Λεβάντε. Φτάνει να αναφέρουμε πως οι Πειραιώτες είχαν δύο
δοκάρια, έπαιζαν
με 10 παίκτες από το 28' χωρίς λόγο, ενώ δόθηκαν δύο ανύπαρκτα πέναλτι
κατά
τους. Και όλα αυτά σ' ένα βράδυ που έδειξαν ένα κακό αγωνιστικό πρόσωπο
και το 3-0 μοιάζει με θαύμα (θα μπορούσε να ήταν μεγαλύτερο το σκορ), αν
αναλογιστεί κανείς πως από την ομάδα του Μίτσελ
έλειπε πέρα από τη συγκέντρωση και η τύχη, αλλά και μια κανονική
διαιτησία.
Από τις γιορτές και μετά ο Ολυμπιακός κάνει κοιλιά στην απόδοσή του. Η
ομάδα δεν έχει σε καμία περίπτωση την ζωντάνια και την φρεσκάδα που είχε
στο α’ μισό της σεζόν. Και ειδικά στην Ευρώπη όπου έτρεξε περισσότερο
απ’ όλους τους αντιπάλους της, βάσει και των μετρήσεων της ΟΥΕΦΑ στο Tσάμπιονς λιγκ.
Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός, δείχνει πια
ότι έχει τεράστιο πρόβλημα με τις ομάδες που τον παίζουν στην κόντρα.
Κι όταν αναφέρομαι στην κόντρα δεν μιλάω για όποιον παίζει κλειστά στο π.χ.
Γ. Καραϊσκάκη και κοιτάει απλά να κλέψει αποτέλεσμα. Εννοώ τις ομάδες που
παίζουν σωστά και οργανωμένα την κόντρα. Όπως ο Ατρόμητος και ο Αστέρας
Τρίπολης.